Διαφορά μεταξύ Juniper, Pine & Arborvitae

Οι ιουνίπεροι, τα πεύκα και τα arborvitaes ανήκουν στο τμήμα γυμναστικής του βασιλείου των φυτών, πράγμα που σημαίνει ότι παράγουν σπόρους που εκτίθενται στον αέρα και όχι εγκλωβισμένοι μέσα σε ένα λουλούδι. Και τα τρία φυτά είναι αειθαλή και χρησιμοποιούνται συνήθως σε τοπία. Ωστόσο, πέρα ​​από αυτές τις βασικές ομοιότητες, οι άρκευθοι, τα πεύκα και τα arborvitaes έχουν ξεχωριστές διαφορές που επηρεάζουν τον τρόπο χρήσης τους στο τοπίο σας.

Τα ονόματα αρκεύθου και πεύκου αναφέρονται σε δύο γένη φυτών, ή ομάδες ειδών, που ονομάζονται Juniperus και Pinus, αντίστοιχα. Αυτό σημαίνει ότι πολλά είδη φυτών τοπίου εμπίπτουν στις ταξινομήσεις του αρκεύθου και του πεύκου. Αυτά τα είδη μπορεί να φαίνονται πολύ διαφορετικά το ένα από το άλλο.

Το Arborvitae, από την άλλη πλευρά, αναφέρεται σε ένα μόνο είδος, το Thuja occidentalis ή το βόρειο λευκό κέδρο. Παρόλο που πολλές ποικιλίες arborvitae παρέχουν μια διαφορετική ποικιλία φυτών τοπίου, όλοι έχουν κοινά βασικά χαρακτηριστικά.

Το γένος αρκεύθου και το arborvitae ανήκουν και οι δύο στην οικογένεια κυπαρισσιών και μοιάζουν μεταξύ τους με κάποιους τρόπους. Σε αντίθεση με τα περισσότερα αειθαλή, τα οποία παράγουν φύλλωμα με βελόνες, οι άρκευθοι και τα arborvitae έχουν μικροσκοπικά, επικαλυπτόμενα φύλλα που μοιάζουν με κλίμακες. Οι ιουνίπεροι μπορεί επίσης να παρουσιάζουν μικρές, πολύ αιχμηρές βελόνες εκτός από το φύλλωμά τους.

Τα πεύκα, από την άλλη πλευρά, αναπτύσσουν το φύλλωμα τύπου βελόνας του τυπικού αειθαλούς. Στα πεύκα, βελόνες προκύπτουν από το στέλεχος σε συστάδες δύο ή περισσοτέρων, διακρίνοντάς τα από άλλα αειθαλή, όπου οι βελόνες αναδύονται μεμονωμένα.

Και τα τρία φυτά ποικίλλουν σε μέγεθος ανάλογα με το είδος και την ποικιλία, με θαμνώδεις μορφές καθώς και δέντρα πλήρους μεγέθους. Τα πεύκα τείνουν να μεγαλώνουν ως δέντρα, με είδη όπως το ανατολικό λευκό πεύκο (P. strobus) άνω των 200 ποδιών εάν επιτρέπεται να φτάσει σε πλήρη ωριμότητα. Το Arborvitae μεγαλώνει επίσης στη φύση ως δέντρο, φτάνοντας σε ύψος περίπου 50 πόδια.

Οι ιουνίπεροι, από την άλλη πλευρά, τείνουν να αναπτύσσονται σε χαμηλές, θαμνώδεις μορφές, που συχνά λειτουργούν ως γείσο. Οι redcedars είναι η εξαίρεση σε αυτό και φτάνουν σε ύψος περίπου 50 πόδια στη φύση.

Μια εκτεταμένη ποικιλία ποικιλιών δίνει στους κηπουρούς μια ποικιλία σχημάτων και μεγεθών για να διαλέξετε κατά την επιλογή αρκεύθου και arborvitaes, δίνοντας σε αυτά τα φυτά μεγάλη ευελιξία στο τοπίο. Οι ιουνίπεροι, για παράδειγμα, λειτουργούν συχνά ως καλύμματα εδάφους ή ως θάμνοι. Η πυκνή συνήθεια ανάπτυξης των arborvitaes τους καθιστά μια φυσική επιλογή για οθόνες και φράκτες.

Τα πεύκα, από την άλλη πλευρά, λόγω του μεγέθους τους, τείνουν να χρησιμεύσουν ως φυτά θεμελίωσης ή έμφασης. Το μέγεθός τους και το αειθαλές φύλλωμα τους καθιστά επίσης μια καλή επιλογή κατά την κατασκευή ενός ανεμοφράχτη.

Και οι τρεις τύποι δέντρων προτιμούν τον ήλιο και το εύφορο, καλά στραγγιζόμενο έδαφος, αν και υπάρχουν είδη και ποικιλίες που μπορούν να ανεχθούν τα ξηρά ή φτωχά εδάφη. Το Arborvitaes αναπτύσσεται κυρίως τόσο στα αλκαλικά όσο και στα όξινα εδάφη. Κανένα από τα δέντρα δεν απαιτεί έντονο κλάδεμα ή συντήρηση μόλις δημιουργηθεί.