11 'Alleen thuis' Stel geheimen in volgens de decorateur van de film

Geschreven en geproduceerd door wijlen John Hughes, de 1990 vakantiefilmAlleen thuis volgt de 8-jarige Kevin McCallister (Macaulay Culkin) nadat hij per ongeluk door zijn familie is achtergelaten op weg naar Frankrijk. Hoewel hij veel van deze tijd doorbrengt met het uitleven van een kinderfantasie met ijs en een film die hij normaal niet is mag kijken, komt de jonge Kevin ook oog in oog te staan ​​met inbrekers Harry en Marv (Joe Pesci en Daniel Streng). Vervolgens transformeert hij het huis van de familie McCallister in een reeks uitgebreide valstrikken en verandert het weer in een Kerstparadijs voordat zijn familie terugkeert, zodat kijkers kunnen zien hoe dynamisch deze set werkelijk is.

Heel goed wetend hoe bijzonder Alleen thuis is tijdens de feestdagen, Netflix heeft onlangs een Films die ons hebben gemaakt aflevering over de film. Voor het programma is de Alleen thuis De productieploeg beschrijft precies wat er is gebeurd bij het maken van deze film. Het zit boordevol leuke feiten, maar na het kijken wilden we meer weten over het iconische decorontwerp.

Daarom hebben we contact gezocht met decorateur Eve Cauley - die ook heeft meegewerkt De onaanraakbaren, Dennis the Menace, en Zuster Act - voor details over wat er is gebeurd bij het maken van de Alleen thuis instellen als... thuis.

John Hughes hield ervan films te maken in en rond Chicago, weg van het studiosysteem, en daarom koos hij ervoor om Winnetka, de New Trier High School in Illinois, te gebruiken als de set van zijn productiekantoren voor Alleen thuis. (Zijn films Ferris Bueller's Day Off en Oom Buck werden daar ook gefilmd.)

'De ontwerper, regisseur en locatiescout vonden een huis dat ze leuk vonden voor de buitenkant, maar we filmden helemaal niet in huis', vertelt Cauley aan Hunker. 'De hele film bestaat uit sets. We hebben de eerste verdieping gebouwd met een trap naar boven en de tweede verdieping op een verhoogd platform met een trap naar beneden, en we hebben ook de kelder als set gedaan. "

De sets zijn gebouwd om groot genoeg te zijn voor alle meubels, acteurs en camera-apparatuur (en werden eigenlijk geïnspireerd door het interieur van het huis dat de locatiescout vond). Wat de trappen betreft, dat waren optische illusies die nergens toe leidden.

'Macaulay Culkin leek veel op de kleine jongen op een van de Rockwell-schilderijen', zegt Cauley. "Dus ik liet de ontwerper en regisseur het idee zien om zeer verzadigde kleuren te maken die warm waren voor het huis, dat er kerstachtig uitzag, en ze hielden allebei van het idee."

De regisseur, Chris Columbus, maakte zich aanvankelijk zorgen omdat die kleuren niet typerend waren voor die periode (marineblauw en stoffig roze waren dat jaar populair volgens Cauley).

'Ik voelde dat het een warmte naar buiten bracht', vervolgde de ontwerper. 'En dat als je een film ziet en weet dat er veel sneeuw zal zijn, de kleur sterk moet zijn om een ​​stempel te drukken.' Veel van deze kleuren kwamen in de vorm van F. Schumacher- en Ralph Lauren-stukken, die Cauley gebruikte om de tijdloze look tot leven te brengen.

'Als ik naar de winkel ging om meubels te zoeken in de sterke rode, groene en gouden kleuren, was er niets te vinden', zegt Cauley. "Het was gewoon niet populair, dus besloot ik om elk meubelstuk opnieuw te bekleden voor de show."

Ook liet ze de gordijnen speciaal maken, samen met het behang in de hal. "Ik vond het in een blauwe en gouden tint, maar ik wilde het in kerstkleuren, dus belde ik de fabrikant en vroeg of ze het konden afdrukken in de sterke juweeltonen die ik wilde - en dat deden ze!"

Cauley legt uit dat voor het geval er iets beschadigd of gebroken was tijdens het filmen, ze voorbereid moest zijn met back-ups.

'Als Macaulay Culkin's personage bijvoorbeeld met de slee de trap af reed, had ik meubels aan de voet van de trap en we hoopten allemaal dat hij de deur uit zou gaan. Maar voor het geval dat meubels werden geslagen en gebroken, moest ik altijd een dubbeltje hebben ', zegt ze. 'En ik heb het nooit nodig gehad - gelukkig ging alles prachtig.'

Voor de scène waarin Kevin uit de schappen in de kamer van Buzz valt, terwijl Cauley op zoek was naar de geheime doos van zijn broer, moest hij ook drievoud van elk item in de schappen hebben. Gelukkig konden ze de scène in één take doen.

'Elke kamer, als je er doorheen kijkt, is mooi als je van de ene kamer naar de andere kijkt', zegt Cauley. 'De achtergronden vullen elkaar aan. Je zou van de eetkamer, die rood is, naar de hal gaan, die [kerstkleuren heeft], en dan was de woonkamer een Ralph Laurenpapier [met een] tijdloos ontwerp. "De ontwerper benadrukt dat alle kleuren van de kamers opzettelijk zijn gekozen, zodat ze dat niet zouden doen botsen.

John Hughes wilde dat zijn publiek het theater opgetild verliet en daarom wilde hij dat zijn sets een tijdloze, natuurlijke aantrekkingskracht hadden.

'Op die manier was het bijna een verhoogde realiteit', zegt Cauley. 'Ik heb een veramerikaniseerde versie gemaakt van Colefax en Fowler, zijnde de Britse traditionele decoratie, en ik deed het instinctief. "

'Je hebt een deur opengescheurd en een muur, en daar moest ik een behang uitkiezen en net genoeg decor aanbrengen om een ​​persoonlijkheidsverschil tussen de twee meisjes te laten zien', legt Cauley uit. 'Dus ik heb er één modern gemaakt met een roze en wit gestreept behang en de andere dochter heb ik meer gemaakt traditioneel, met een kleinere print bloemenbehang en een meer traditionele inrichting - precies wat je kon zien door de deur."

Met slechts één decormuur kon Cauley de hele persoonlijkheid van een personage oproepen.

Omdat Buzz een vogelspin had, legde Cauley een boek over de zorg voor spinnen op het aanrecht.

'Omdat dat is wat kinderen doen', zegt ze. 'Ze nemen iets, lopen het een andere kamer binnen, laten het daar achter en rennen weg om iets anders te doen.' In Met andere woorden, de ontwerper wilde ervoor zorgen dat de set er echt doorleefd uitzag, alsof er echte kinderen renden in de omgeving van.

'Er was een scène in de eetkamer waar Macaulay Culkin aan het einde van de eetkamer zit tafel, maar hij is zo klein - ze zetten hem op een kussen om hem een ​​beetje hoger te maken, 'vertelt Cauley Ouderwets. "Er was een middelpunt van Kerstmis in het midden van de tafel dat net hoog genoeg was zodat je [Macaulay's] hele gezicht niet echt kon zien, dus [de directeur fotografie, Julio Macat], zei tegen mij: 'Zou je het erg vinden als we dit middelpunt gewoon wegnemen en de onderkant eraf snijden met een lintzaag? Op die manier kan ik het middelpunt lager maken, zodat ik Kevins gezicht beter kan zien. ''

Nadat hij ervoor had gezorgd dat ze datzelfde middelpunt niet nog een keer nodig hadden, stemde Cauley toe en het middelpunt werd gesneden.

Heb je ooit gekeken Alleen thuis en vroeg zich af: "Wat is er met alle mannequins?"

Cauley antwoordt: 'In het oorspronkelijke script maakten de mannequins deel uit van een scène waarin ze tot leven kwamen en Kevin bang maakten toen hij de kelder afdaalde. Uiteindelijk werd die scène geëlimineerd... Het ging over het [creëren] van de vormen die een klein kind nerveus zouden kunnen maken terwijl ze daar beneden zijn. '

Cauley stelt dat de mannequins ook een tweeledig doel hadden, omdat de moeder graag naaide.

'Toen ik de slaapkamer inrichtte, heb ik een naaimachine en wat stof toegevoegd, want toen ik jonger was, maakte mijn moeder gordijnen en dingen voor ons huis', zegt ze. 'Ik vond het een goed idee dat de moeder een klein naaigebied in haar kamer had.'

Als de familie McCallister samen is, zijn de decortinten warm. In Frankrijk, wanneer Kevin niet meer bij hen is, zijn ze koeler. Groen is echter de enige kleur die in de hele film consistent is.

Cauley zegt: 'Ik had de warme en koele tonen die passen bij hoe het verhaal voelde, en dat was met opzet.'