Being Home: Where a DIY Creator Goes to Retreat and Recharge
Met de impact van recente wereldgebeurtenissen, merkte ik dat ik geïnteresseerd was in hoe mensen hun huizen gebruiken sinds ons leven letterlijk meer naar binnen gericht is geworden in plaats van naar buiten.
Thuis zijn is een serie die zich richt op ruimtes in de huizen van mensen die echt weerspiegelen wie ze zijn - een toegewijde plek waar ze gaan om op te laden of om "af te stemmen" - waar ze zich het meest creatief, veilig, vrolijk of voelen waar. Waar ze zich vestigen in de daad van 'zijn'.
Dit gaat niet over wat er perfect uitziet... het is wat voelt authentiek. Om Oprah Winfrey te citeren: 'Ik denk dat als je mensen bij je thuis uitnodigt, je ze ook voor jezelf uitnodigt.' Laten we dus tot de kern van de zaak komen.
Hier zijn we uitgenodigd in het huis van Trisha Sprouse, een doe-het-zelfproducent en maker van de blog Vignet. (En een van Hunker's meest geliefde bijdragers - bekijk hier haar inspirerende werk.)
Ouderwets: Waar is die ruimte of plek in je huis die uniek is voor jou... waar je je het meest voelt u? En wat doe je daar?
Trisha Sprouse: De plek waar ik me het meest kalm en vredig voel in mijn huis, is de erker op de overloop van mijn tweede verhaal. Het kijkt uit op onze bijna eeuwenoude eiken die druipen van Spaans mos, en het kleine citrusbosje daarachter. Het is zo'n typisch zuiders tafereel, en wenkt de geest om terug in de tijd te dwalen en zich af te vragen wat de geschiedenis is van degenen die hier voor ons woonden.
Mijn favoriete bezigheid is gewoon op de richel te zitten en de wind door de bomen te zien waaien. Als het regent, nog beter. Ik ben niet goed thuis in enige formele meditatiemethode, maar ik vind deze ruimte zeker een meditatieve plek, waar ik een tijdje kan losmaken en een beetje stilte kan vinden (geen gemakkelijke prestatie voor deze moeder van Tweelingen!)
Ouderwets: Waarom heeft deze specifieke ruimte betekenis voor jou?
TS: Na bijna 20 jaar in Los Angeles te hebben gewoond, besloten mijn man en ik om naar Florida te verhuizen om dichter bij de familie te zijn. De stad verlaten waar we elkaar ontmoetten, trouwde, kinderen kreeg, geweldige vrienden maakte en banen had waar we van hielden, was een van de moeilijkste beslissingen die we ooit hebben moeten nemen. Dus waar we ook heen moesten, het moest de moeite waard zijn om dat allemaal op te geven. Het huis waarin we nu wonen, is een huis in koloniale stijl uit 1941, met veel charmante originele kenmerken, maar de torenhoge eiken bedekt met mos hebben me er echt op verkocht. Ze praten gewoon echt met de romanticus in mij, denk ik. Dus, wanneer ik een ernstige zaak van FOMO heb uit mijn leven in LA, met een groot raam met uitzicht op de oude eiken laten me waarderen waar we wonen en herinneren me eraan dat familie - en gezondheid - echt is alles.
Ouderwets: Wat doe je graag in de ruimte die mensen zou kunnen verrassen?
TS: Ik heropen constant de blinds die mijn man constant achter me sluit. Ha ha! Ik denk dat hij de levensstijl van de stad nog niet uit zijn systeem heeft gehaald, omdat hij zich nog steeds zorgen maakt over privacy. Maar met dit soort opvattingen kan ik ze op geen enkele manier bedekken met blinds!
Ook lees ik graag... hardop... soms met een Brits accent. Beschamend, maar waar.
Ouderwets: Waarmee omring je je graag in deze ruimte? En waarom is dat belangrijk?
TS: Er is een kleine gebogen ingebouwde direct naast het raam die ik graag met mijn favoriete dingen styl. Ik wissel vaak elk seizoen items of bloemen uit en voeg ook feestelijke stukken toe voor de feestdagen. In mijn werk als doe-het-zelf-inhoudproducent, maak ik constant iets, dus ik vind het leuk om in lagen te passen en de planken bij te werken met dingen die ik heb gemaakthallo, #shelfie!). Het zorgt ervoor dat de creatieve sappen blijven stromen om dingen in deze ruimte en rond het huis te hebben die ik met mijn handen heb gemaakt.
Ouderwets: Wat zijn drie dingen in je huis die voor jou de meeste waarde hebben? (Exclusief mensen of wezens, natuurlijk!)
TS: Mijn vintage kristallen zoutkelder die van mijn grootmoeder was. Mijn oude familiefotoalbums. Zoutdeegversieringen van de 1 jaar oude handafdrukken van mijn kinderen.
Ouderwets: Maak deze zin af: 'Thuis is waar ...'
TS: '... je voelt je geliefd en welkom.'