Traditionele stijl: geschiedenis en overzicht
Sommige designliefhebbers halen liever hun schouders op over nieuwe decortrends en omarmen in plaats daarvan een tijdloze look. Voor deze liefhebbers van traditionele stijlmoet een interieur grotendeels symmetrisch zijn en gedempte tinten gebruiken. Het moet smaakvolle antieke kunst en een eenvoudig decor hebben. Geen geometrische patronen of in het oog springend neondecor overal te zien.
Als u uzelf tot deze traditionele smaakmakers rekent - of gewoon nieuwsgierig bent geweest naar traditionele decoraties - wij zijn hier om u een korte blik te werpen op de geschiedenis van traditionele stijl. Als het erop aankomt, voelt traditionele stijl vaak elegant en stijlvol aan. Het haalt deze inspiratie uit veel 18e en 19e eeuwse meubels. Wat we tegenwoordig als traditionele stijl beschouwen, is vaak een combinatie van elementen uit Rococo, Queen Anne en het Amerikaanse neoclassicisme.
Maar voordat we daarop ingaan, laten we beginnen met wat achtergrondinformatie. Volgens de
Encyclopedia Britannica, de barokke stijl van de 17e eeuw was overal te zien, van Nederland tot Engeland tot de Amerikaanse koloniën. Vlaams barok meubilair omvatte bijvoorbeeld "stoelen met stoelen en rugleuningen van fluweel of leer op hun plaats gehouden door spijkers". In Frankrijk kregen meubelstukken de glamourbehandeling. Deze stukken waren "gefineerd met schildpad of vreemde houtsoorten, ingelegd met koper, tin en ivoor, of zwaar verguld allemaal "Barok is belangrijk om over te praten omdat het echt de weg bereidde voor de evolutie van traditionele stijl zoals wij die kennen vandaag.
Een voorbeeld van een Rococo-stuk
Toen de 18e eeuw aanbrak, begon de rococostijl het over te nemen. Het dateert van rond 1735 tot 1765 en wordt vaak beschreven als een veel lichtere tegenhanger van barok meubilair. Het bevatte ook veel gebogen vormen en inlegwerk, een vorm van ingelegde decoratie waarbij verschillende materialen (zoals hout of ivoor) in een houtfineer worden verwerkt. Het bevatte ook elementen van Chinees decor.
De Amerikaanse koloniën begonnen intussen de Queen Anne-stijl aan te passen, een esthetiek die, volgens Christie's, omvat het gebruik van "de nieuw geïntroduceerde cabriole-poot, gebogen stoelkammen en decoratieve schalen en voluten. 'De stijl zou zijn greep houden op de Amerikaanse meubelmakerij van rond 1730 tot de jaren negentig 1760s. Een van de belangrijkste bijdragen van de Queen Anne-esthetiek was de cabriole-poot, die een gebogen vorm aan meubelstukken toevoegt.
Een voorbeeld van een stoel met cabriole poten.
In 1754 publiceerde meubelmaker Thomas Chippendale De G_entleman en directeur van de meubelmaker, _ een invloedrijk boek met meubelontwerpen. Dit leidde tot meubels in Chippendale-stijl, voornamelijk bekend om zijn gebeeldhouwde details, met name met mahonie. Ze werden meestal gemaakt in vierkante kaders. De rugleuningen van de stoelen waren uitgehouwen in patronen en vormen die visueel interessant waren. In deze stijl werden ook cabriolepoten gebruikt, vaak met meer prominente voeten.
Maar rond de jaren 1780 tot begin 1820 (ook bekend als de federale periode) nam het Amerikaanse neoclassicisme het over. Het gebruikte elementen zoals strakke lijnen en decoratieve inlays om volgens Rococo te vertrekken Matthew Thurlow's onderzoek voor The Metropolitan Museum of Art. Dit aanzicht van de salon van het Craig House in Baltimore dateert bijvoorbeeld uit 1810. Je kunt beginnen met het ontdekken van enkele van de esthetische keuzes die we vandaag nog steeds gebruiken in kamers met traditionele wendingen. In veel opzichten diende de stijl als een reactie op Rococo.
Thurlow legt uit dat in tegenstelling tot de meer luxueuze 18e-eeuwse ruimtes, de salon van het Craig House "decoratief houtwerk" gebruikt dat eigenlijk "beperkt is tot de schoorsteenmantel, de deur en raamomlijstingen, en de dado in de verzonken nissen. "De kamer heeft ook een parallel ontwerp (zoals te zien in het schoorsteendecor), statement art, lichtere kleurtinten en een centrale open haard.
Een salonkamer uit ongeveer dezelfde tijd toont het gebruik van "decoratief houtwerk en sierlijke gipsplafonds". Het ook is voorzien van een behang dat niet zo ver verwijderd is van de motieven die we tegenwoordig zien verschijnen in een moderne inrichting.
Veel van de elementen uit deze bewegingen vinden nu hun weg naar onze ruimtes. We hebben traditionele stijl zien verschijnen in slaapkamers, badkamers en trappen op Pinterest, Instagram en onze favoriete blogs.
Decor blijft op sommige manieren doorlopen, dus het is geen verrassing dat traditionele stijl eeuwen nadat het zich begon te ontwikkelen een blijvende invloed heeft gehad. In de designwereld van vandaag kan het worden gezien als een leuke afwisseling van andere trendy esthetiek.
"We gingen van de geheel witte, gepaarde, neerwaartse boerderijtrend naar maximalisme waar elk oppervlak concurreert voor aandacht van kleurrijk gelakte kasten met vergulde hardware tegen levendige ontwerpen, "LeeAnn Baker van LeeAnn Baker Interiors, vertelt Hunker. "Traditioneel design komt in en uit in verschillende vormen"
In een post op haar site, schrijft designer Emily Henderson over het idee van "moderne traditionele" stijl. Ze legt uit dat deze esthetiek gebruik maakt van 'zeer stille, schilderachtige en subtiele' details die ook 'vaak een utilitaire inslag hebben'.
Designliefhebbers trekken ook naar traditionele patronen en motieven, zoals toile en chinoiserie. Terwijl traditionele elementen absoluut contrasteren eigentijds design trends kunt u de twee altijd combineren. De geschiedenis van traditioneel design laat zien dat het altijd in ontwikkeling is, dus we denken dat we de esthetiek blijven zien opduiken in onze favoriete ruimtes.