The Power-Hungry History of the Monogram

Monogrammen kunnen aanvoelen alsof ze er altijd al zijn geweest - op kussenslopen, badjassen, bagage en tegenwoordig telefoonhoesjes - maar dat is niet echt het geval.

In haar boek uit 2015 ​Monogrammen voor thuis​, Definieert Kimberly Whitman het monogram als 'een motief van twee of meer letters die met elkaar zijn verweven of anderszins gecombineerd in een decoratief ontwerp gebruikt als logo of om een ​​persoonlijk bezit aan te duiden. "Dit moet niet worden verward met een cijfer, dat Albert Angus Turbayne, auteur van ​Monogrammen en cijfers​, zegt is "een interliniëring of samenvoegen van twee of meer letters, die op geen enkele manier afhankelijk zijn van hun delen van andere letters."

Het eerste bekende monogram werd volgens Whitman ontdekt op Romeinse munten uit de 6e eeuw B.C. Ze hadden de initialen van de liniaal op dat moment, zodat mensen ze konden identificeren als rechtmatig. De Romeinse keizer Karel de Grote ging toen nog een stap verder door zijn monogram als symbool van te gebruiken macht toen hij nieuwe gebieden veroverde, en dit inspireerde andere militaire en koninklijke figuren om de dezelfde.

Whitman meldt dat ambachtslieden tijdens de middeleeuwen ook monogrammen op hun werk begonnen te gebruiken, zodat potentiële kopers het konden identificeren. Toen dit idee zich eenmaal verspreidde, werden monogrammen geassocieerd met vakmanschap. Stel je het Louis Vuitton- of Chanel-monogram voor, die nu over de hele wereld bekend zijn.

Zelfs niet-ambachtslieden en heersers volgden de monogramtrend tijdens de middeleeuwen. Volgens Whitman werden monogrammen gebruikt zodat beddengoed niet zou worden geruild bij de openbare washuizen. Elk huishouden had zijn eigen monogram, waardoor mensen gemakkelijk de rijke families konden identificeren die zich duurder linnengoed konden veroorloven.

Net als Karel de Grote begonnen Franse vorsten monogrammen te gebruiken als een voorbeeld van hun status. Op hun bezittingen vroegen ze om gestileerde monogrammen. Whitman legt uit: "Dit was het begin van het decoratieve gebruik van monogrammen, aangezien het borduurwerk op een flamboyante en niet zo discrete manier werd gedaan." Tot ziens, praktische monogrammen!

Natuurlijk wilde iedereen kopiëren wat de royals aan het doen waren, dus werden monogrammen gewone decoratieve elementen. Vooral getrouwde vrouwen plaatsten ze op alle items in hun uitzet om de geschiedenis van hun familie te symboliseren.

Monogrammen bereikten het hoogtepunt van hun populariteit tijdens het Victoriaanse tijdperk. Volgens Whitman was het verzamelen van monogrammen in plakboeken een populair tijdverdrijf (wat eerlijk gezegd klinkt als een fascinerende hobby). Bovendien bereikte het monogram in de jaren vijftig een nieuw hoogtepunt toen de naaimachinetechnologie het gemakkelijker maakte om personalisatie aan stof toe te voegen. In het bijzonder de Museum van Amerikaans erfgoed stelt dat zigzag-, multi-stitch- en draagbare machines toegankelijker werden.

Tot op de dag van vandaag zien we nog steeds monogrammen op een veelvoud aan woonartikelen, maar dit is vooral het geval in het Zuiden. Interessant is dat ​Zuidelijk leven​ meldt dat zuiderlingen dol zijn op het monogram omdat ze een grote nadruk leggen op familie- en regionale geschiedenis.

Als je erover nadenkt, is de geschiedenis van het monogram diep verweven met de geschiedenis van hoe mensen zichzelf uitdrukken. Dus eigenlijk zouden we de zelfingenomen Romeinse heersers moeten bedanken voor hun bijdrage.