Hoe deze Flower Truck boeketten naar mensen in L.A. brengt

Als je het ziet LENITA door GRITA, de roze bloemenwagen die door Los Angeles opduikt, valt het opzettelijke ontwerp meteen op. Maar het zijn de warmte en het charisma van Nemuel DePaula die de truck echt zijn glans geven.

Geboren in het kleine Braziliaanse boerenstadje Alvarenga, groeide de art director en grafisch ontwerper op met een belichaamd gevoel van verbondenheid met het land en organische groei. Het creatieve karakter van DePaula inspireerde hem om design en ontwikkeling na te streven GRITA - zijn kunststudio in het Arts District van Los Angeles.

Als ontwerper heeft DePaula een toegewijde praktijk opgebouwd rond het maken van boeken en andere kunstvormen, maar dat heeft hij gedaan altijd geëxperimenteerd met het ontwerpen van bloemstukken voor de kerk, de bruiloften van vrienden, zijn moeder of de zijne eigen huis. In een stad met een overvloed aan buurtwinkels in vrachtwagens, wilde DePaula iets anders proberen.

LENITA by GRITA - genoemd naar DePaula's moeder - versterkt de rijkdom van LA's bloemenmake-up door een reeks toegankelijke boeketten aan te bieden aan elke buurt die hij bezoekt. De truck bevat ook regelmatig werk van lokale kunstenaars, met name vrouwen, Latinx (vooral fellow Braziliaanse) creatievelingen en queermakers die keramiek, kaarsen, boeken, prenten, tijdschriften, sieraden en meer.

DePaula vertelde Hunker over zijn favoriete bloemen (spoiler: hij houdt meestal van ze allemaal) en bouwde authentieke vormen op van gemeenschap, en waardering voor de bekwame ketting van arbeid die het wonder van bloemen dagelijks maakt mogelijkheid.

​Ouderwets: Wat inspireerde je om LENITA by GRITA te creëren?

​Nemuel DePaula: In zekere zin waren bloemen mijn plan B. Ik doe aan ontwerp en art direction en weet dat ik op een dag niet meer relevant zal zijn, of er gewoon niet meer om geef. Ik zei altijd tegen mezelf: "Ik word ouder en ga naar een kleine stad verhuizen en een bloemenwinkel openen." Maar ik besefte dat ik er te veel van hield om te wachten. De bloemen zijn een beetje gek en wild. Het zijn niet echt uw conventionele [arrangementen]. Dit is mijn manier om design te vieren, bloemen te vieren, de stad te vieren, mensen te vieren - om alles samen te brengen.

​Ouderwets: Hoe was het om een ​​aanwezigheid in de gemeenschap op te bouwen?

​ND: Ik denk dat het woord community de hele tijd wordt misbruikt, vooral door grote bedrijven en een aantal reeds gevestigde merken zeggen dat ze iets voor de gemeenschap doen, zonder te weten wat er voorbij de brug is of de mensen die er vijf mijl vandaan zijn hier. Ik heb het gevoel dat het een gesprek is dat plaatsvindt [meer onder vrienden], terwijl mensen nadenken over hun leven en bedrijf en voor wie ze werken. Wanneer ik een pop-up doe of naar een coffeeshop, winkel of restaurant ga, is het altijd om mensen bij elkaar te brengen. Mensen die de bloemenwagen volgen, zijn misschien nog nooit op [die locatie] geweest, en het gaat erom ze te omhelzen, te praten en te luisteren, te zien wat anderen doen.

​Ouderwets: Dus je begint bekende gezichten te zien?

​ND: Mensen maken een punt om te komen. Dat is de gemeenschap. Ik ken inmiddels de gezichten die in deze wijken wonen en wat verderop in de straat. Ik ben begonnen gezichten en plaatsen met elkaar te verbinden en heb een bloemengemeenschap gemaakt [via mond-tot-mondreclame] en een netwerk van mensen die zich inspannen. Ik vind dat geweldig, het is geweldig. Ik hoor dit ding vaak waar het is als, "oh mijn god, je bent eindelijk in de buurt van mijn buurt!" Omdat LA zo verspreid is, is het een verplichting om van de ene naar de andere kant te gaan. Dus ik denk dat mensen er naar uitkijken.

​Ouderwets: Hoe was de COVID-verschuiving?

​ND: Vorig jaar, tijdens de ene maand COVID die ik uitging, hoorde ik een terugkerend verhaal dat mensen verstandiger kozen wie ze wilden steunen. Als je naar de vrachtwagen komt, steun je een lokale boerderij en een keten van verkopers die supermarkten niet zijn. Ik denk dat mensen zich meer bewust zijn van hoe en waar ze hun geld kunnen uitgeven. Bloemen zijn natuurlijk geen goedkoop product om te kopen, maar ik ben altijd heel voorzichtig om iedereen de kans te geven om mee te doen aan het project. Als je $ 75 hebt voor het boeket, geweldig. Als je dat niet doet, is er een boeket van $ 5. Ik zal iets voor je maken. Er is voor ieder wat wils.

​Ouderwets: Hoe is uw relatie met de natuur en de productieketen veranderd sinds u de truck startte?

​ND: Ik realiseerde me niet hoeveel arbeid er binnenkomt. We zijn erg gezegend dat we in een stad wonen waar mensen moeite doen om bloemen voor zichzelf te kopen of naar een boerenmarkt te gaan en te ondersteunen. Met COVID werd het bewustzijn [van harde, vroege arbeid] groter. We hebben de verbinding met de bodem min of meer verloren.

Ik ben opgegroeid in een heel kleine stad, bijna een dorp. De bevolking was minder dan 5.000 mensen. We hadden een paar avocadobomen - ze groeien een paar maanden per jaar, en dan zijn ze weg, omdat ze seizoensgebonden zijn. Hier kun je naar een kruidenierswinkel gaan en een avocado halen [op elk moment].

​Ouderwets: Hoe sluit die herinnering en verbinding met de aarde aan bij je bloemenpraktijk?

​ND: Er zijn zoveel trends in bloemen. Een paar zomers geleden kon je geen bloem kopen die niet was geverfd of gespoten. Maar de natuur heeft het werk voor ons gedaan. Hoe kijk je naar een bloem en wil je deze veranderen? De aarde is prachtig, de natuur is adembenemend. Ik zie mezelf als iemand die bloemen viert. Ik maak ze niet. Ik neem gewoon wat de aarde ons heeft gegeven en ik zet het in elkaar, en jij kunt het mee naar huis nemen.

​Ouderwets: Heeft u favoriete bloemen?

​ND: Het verandert de hele tijd. Maar nee, dat doe ik niet. Ik heb bloemen waar ik een paar weken door geobsedeerd ben. Ik hou van coxcomb - het ziet eruit als een brein en het is erg fluweelzacht. Ik hou van alles dat uit de protea-familie komt, en ben ook geobsedeerd door goudsbloemen. Ik zie bloemen ook meer als een kleurencombinatie. Ik probeer niet echt te kiezen op basis van wat de bloem is. Ik hoor de hele tijd, "uw bloemen zijn zo uniek, waar komen ze vandaan?" We hebben allemaal toegang tot dezelfde bloemen. Het gaat erom hoe je ze presenteert.