Artistiek, vintage en helemaal cool: kom naar de Brooklyn Loft van deze Whiskey Maker

WHO: Marie Estrada

Waar: Williamsburg, Brooklyn

Stijl: Lichtgevuld kunstenaarshok

Terwijl dit Brooklyn zolder is slechts 485 vierkante voet - wat voor sommige stadsbewoners en kleine tot voorstedelijke gebieden misschien een paleis voelt - de metingen slagen er niet in de vele voordelen te vangen die gepaard gaan met de locatie in de beroemde 475 Kent Avenue 11 verdiepingen tellend gebouw in Williamsburg. Ten eerste bevindt het zich op de bovenste verdieping, op het oosten, met uitzicht op Williamsburg en een stukje van de Williamsburg-brug. Er is het magische dak, waar bewoners de meeste nachten en weekenden samenkomen om 360 graden uitzicht over de stad te hebben, vooral in de schemering. Het gebouw heeft ook een rijke geschiedenis: eerst, zoals de La Rosa & Sons Macaroni-fabriek begon in 1911, en later uitgroeide tot een soort kunstenaarskolonie tot het begin van de 21e eeuw.

"Wat me naar deze ruimte trok, was het licht, want in dit gebouw heeft elk appartement enorme muren met ramen", zegt inwoner Marie Estrada, die sinds 2008 in het gebouw woont, oorspronkelijk een loft van 2000 vierkante meter deelde met kamergenoten, en daarna solo ging in deze ruimte sinds 2012. "Maar wat me hier eigenlijk hield, was de gemeenschap. Ik ken al mijn buren, we kennen elkaar al een tijdje en we hebben al die feesten en barbecues. "

Het gebouw is niet alleen Estrada's levensader voor de vriendschappen die daar zijn geboren; diezelfde relaties ondersteunen haar ook financieel. Over op het dak meetups, zij en haar vriend en toekomstige zakenpartner Hagai Yardeny zouden het idee voor ontwikkelen — en uiteindelijk lanceren - MÔTÔ GEESTEN, hun met whisky doordrenkte whisky- en speciaalzaak voor rijst, in 2016.

Met zijn meestal kale witte muren en versleten en mooi gebarsten cement verdieping, Estrada's hoekzolder is de klassieke kunstenaarswoning rond de late jaren '90, dat is eigenlijk toen drie kunstenaars het gebouw voor het eerst overnamen. Het gaat hier niet om luxe items, maar meer zorgvuldig verzamelde herinneringen - van met de hand meegenomen meubels (inclusief plezier) vondsten achtergelaten door voormalige inwoners van Kent) en curiosa van de reizen van Estrada en vrienden naar een grote collectie boeken. Haar nieuwste aankoop is zij Nectar bed, die eenvoudig is gemaakt.

Natuurlijk licht overspoelt de ruimte door de onopgesmukte grote ramen aan twee kanten, waardoor de loft luchtig en dromerig aanvoelt (ook geholpen door de plafonds van 16 voet). Wanneer u op de bovenste verdieping woont zonder een aangrenzend gebouw, is privacy geen probleem, daarom zijn de ramen gordijnvrij. 'Wat voor mij belangrijk is, is niet noodzakelijk de grootte van de ruimte, maar de verlichting', zegt Estrada. 'De meeste ruimtes waarin ik heb gewoond, waren meestal groter, en toch denk ik dat dit mijn favoriete plek is die ik ooit heb gehad woonde in. "Ze houdt ook van haar" fantastische "originele cementvloer, die" zo veel karakter heeft en gemakkelijk te onderhouden is schoon."

Hoewel ze hier al vele jaren is, probeert Estrada haar bezittingen tot een minimum te beperken, niet alleen vanwege de grootte van het appartement. 'Ik hou niet zo van tchotchkes en dingen bewaren', deelt de ondernemer, wijzend naar de plank met items rechts van haar deur, met kunstwerken van haar nichtje en neefje in Los Angeles. 'Wat er gebeurt, is dat mijn vrienden ze meestal aan mij geven, of ik krijg cadeautjes als ze reizen. Er zijn bepaalde dingen die voor mij een beetje zinvol zijn... en zo is mijn appartement. "

In haar vrij grote badkamer heeft ze een witte vintage plank, anders Muji stukken, en een IKEA spiegel, waaraan een clown hangt bovenop een Mozart-marionet, beide begaafd door familieleden. Ernaast staat haar badkuip en douche zonder gordijn: "Ik woon alleen, dus ik hoef me voor niemand te verbergen." Ze wijst ook op een set duidelijke Gaultier 2 parfumflesjes die schijnbaar op de muur zweven: "Ik bewaarde ze omdat ik, nadat de parfum verdwenen was, ze vulde met elke soort geur die ik wilde", zei ze zegt. 'Ze hebben magneten!' En ze verdoezelen gemakkelijk verf op de kast.

Buiten de badkamer is de tegenoverliggende muur wat Estrada 'de muur van schaamte' of 'muur van dingen die ik in mijn leven doe' noemt, terwijl hij uitlegt hoe zij ontwierp de indeling van het hok: "Ik hou er van om dingen in principe in blokken te houden, visueel qua kleur en ook qua organisatie." De sport zij geniet wordt vertegenwoordigd door een gemonteerd Faith-skateboard aan de muur en Volka Yumi-ski's en een zak Lynx-golfclubs die tegen een lage IKEA leunen boekenplank. Ze zegt dat deze sporten dingen zijn waar ze 'niet zo goed in is', dus ze staan ​​op de muur van schaamte. Haar fiets staat ook hier omdat, in het echte stadsleven, haar drie vorige zijn gestolen toen ze buiten werden gelaten.

Nog twee boekenplanken tegen de muur, een houten gemaakt door een "slimme buurman" en een zwart metalen exemplaar van Crate & Barrel, zitten vol met boeken, wat logisch is als Estrada werkte vroeger in de uitgeverij: 'Zoveel van wat er in mijn appartementen ligt rond boeken en waar ik ze ga bewaren.' Sommige mensen organiseren hun kasten op kleur; Estrada organiseert haar boeken op die manier en merkt op dat het niet gaat om altijd te weten waar de dingen zijn. 'Het gaat meer om ontdekken.' Wat grappig is om te horen, is dat sommige boeken van plaats veranderen vanwege de gordijnloze ramen. Met al dat natuurlijke licht vervagen de originele kleuren van het boek. 'Er is dus een neiging dat gedichtenboeken die vroeger op een andere plank lagen, zijn verplaatst omdat ze vervaagd zijn tot roze', deelt ze lachend. 'Maar echt, ik denk gewoon dat het me visueel georganiseerd houdt.'

Terwijl Estrada door de kamer loopt, wijst ze op de vele meubels die ze van vrienden heeft geërfd of die ze in het gebouw heeft gevonden: de vrijstaande spiegel Ikea kledingkast bij de badkamer, vintage gestoffeerde stoelen (in bruikleen) en een spiegel die dienst doet als tafelblad. 'Ik heb dingen meegebracht omdat ik het zo druk had, maar toen dacht ik bij mezelf dat sommige dingen niet per se gekocht hoeven te worden, ze hebben karakter', herinnert ze zich. 'En dit gebouw biedt een beetje [wat ik nodig heb]. Ik vond deze spiegel beneden in de postkamer en dit is wat er vaak gebeurt. Ik denk gewoon, Ik kan dit gebruiken. "Onder de spiegel bevindt zich de 15-QT roestvrijstalen waterbadkruik die ze gebruikte voor een eerdere voedingsonderneming en nu dienst doet als opslagbak. Haar unieke bank is bedekt met felgekleurde Afghaanse stukjes die door haar moeder aan elkaar zijn gestikt en die Estrada heeft gelaagd met een prachtig effect.

Op de spiegeltafel en in haar keuken heeft ze onderhoudsarme planten zoals vetplanten en lucht planten passend bij haar drukke levensstijl. 'Er is veel licht in dit appartement', deelt ze, 'dus de planten die erin zijn geslaagd te overleven, komen van waar ik vandaan kom, in Zuid-Californië, en hebben niet veel nodig 'Vindingrijk, boven op de witte IKEA keukenkasten die ze van de vorige huurder moest kopen, gebruikt Estrada een wijnrek dat ze in Park Slope heeft gekocht om haar ook op te bergen kookboeken.

Tegen de verre muur, onder de ramen, staan ​​een draaischijf en uit hout gesneden kariboe-boekenstandaards uit de Filipijnen, evenals een van haar meest waardevolle bezittingen, een oud schaakbord. In plaats van de echte schaakstukken te gebruiken, verving ze ze door 'kleine dingen die in mijn leven komen', waaronder glas-, hout-, papier- en keramische wezens van verschillende groottes, sommige gebroken. 'Voor mij draait niets echt om perfectie', benadrukt Estrada. 'Ik hou van dingen die een beetje onvolmaakt zijn.'

Met gentrificatie en het veranderende eigendom van het gebouw, de samenstelling van de bewoners en haar buurt is veranderd gedurende het decennium plus ze heeft hier gewoond, maar Estrada is niet van plan om te vertrekken binnenkort. Ze vindt het leuk dat haar vriendschappen, ondernemersgeest en liefde voor Brooklyn mooi samenkwamen. (De MÔTÔ SPIRITS-distilleerderij is slechts twee mijl naar het oosten, 20 minuten fietsen.) "Als een merk, woonachtig in Williamsburg, gebeuren al deze dingen in mijn buurt - en erken ook de ironie die mijn distilleerderij bevindt zich op dezelfde locatie waar ik vroeger woonde - en het zien van de transformatie ', zegt Estrada,' is alsof alles de cirkel rond is, maar op een positieve manier. '