Het comfortabele maar eclectische appartement en de studio van keramist Yuko Nishikawa zullen uw creativiteit stimuleren

WHO: Yuko Nishikawa

Waar: Brooklyn, New York

Stijl: Eclectisch en toch huiselijk

Yuko Nishikawa kent de waarde van een zorgvuldig gemeten, gemakkelijk reproduceerbaar ontwerp als het gaat om verlichting en interieurinrichting. Ze wil gewoon iets heel anders doen.

Als meubel- en lichtontwerper voor Donghia - samen met eerdere ervaring bij Clodagh, Champalimaud Design, en Bilhuber & Associates - Nishikawa creëerde vaak op maat gemaakte meubeltekeningen die passen bij de stijl en behoeften van het merk. Bij Donghia begon ze enkele van haar eigen creatieve projecten aan de zijkant te verkennen - voornamelijk keramiek.

'Ik wilde iets maken dat niet in een tekening kan worden beschreven', zegt Nishikawa tegen Hunker. "Bijvoorbeeld... onregelmatige vormen en wiebelende vormen die niet in wiskunde kunnen worden weergegeven, die niet precies in geometrische vormen kunnen worden weergegeven. Het is niet verfijnd, niet geformuleerd, niet beperkt. '

Nishikawa lanceerde officieel haar eigen studio in 2018 en hield haar het afgelopen jaar bezig. De kunstenaar stelde haar werk tentoon in Sculptuur Space NYC in een tentoonstelling genaamd "NAP." Voor de show wilde ze 'een korte middagpauze creëren van het lawaai en de rommel'. Het witte aardewerk, terracotta en stukken aardewerk klei werden grotendeels geïnspireerd door haar reis naar het Olympisch schiereiland, waar ze stenen tegenkwam die door zee waren gemaakt bugs. Ook toonde ze haar werk bij Olio Projects, een door kunstenaars gerunde projectruimte in Philadelphia, en NYC X-ONTWERP, waar ze een nieuwe verlichtingscollectie lanceerde.

Haar keramische stukken gaan op de grens tussen functioneel en sculpturaal; vaak doet het werk denken aan artiesten als Kenneth Price of Ruth Asawa.

De kunstenaar woont in East Williamsburg met haar vriend - die ook in keramiek werkt - in een appartement dat deel uitmaakt van een herenhuis met drie verdiepingen, gebouwd in de jaren 1900. Nishikawa beschrijft de keramiekgemeenschap als hecht en genereus; ze vinden het vaak leuk om 'items en borden en vaasjes uit te wisselen'.

Je kunt deze items overal in het huis van het paar zien, hoewel Nishikawa zegt dat ze de objecten vaak verwisselen en hun eigen persoonlijke galerij creëren. Hun "handgebouwde huis" bevat prototypes van Nishikawa's eerdere ontwerpopdrachten, evenals textiel uit Alaska en kunstwerken die verwijzen naar de half Alaska-achtergrond van haar vriend.

Anders houdt het paar hun decor behoorlijk schaars. Veel van hun meubels komen tweedehands van andere vrienden in de stad die naar een nieuwe ruimte zijn verhuisd.

'Ik maak graag dingen, maar [wanneer] ik ze maak, is dat niet omdat ik ze wil bezitten', zegt Nishikawa. 'Ik wil ze gewoon maken. Misschien wil ik daarom niet echt dingen bezitten. '

Eén ding speelde echter een belangrijke rol bij het nadenken over hun thuisbasis: genoeg ruimte om diners te organiseren voor de andere creatieve mensen die ze kennen.

"[In] de afgelopen maanden hebben we het niet echt gedaan, maar vorig jaar deden we het [bijna] elke maand", zegt Nishikawa. 'Het was dus belangrijk voor ons om een ​​grote eettafel te hebben. Het appartement is zo ingericht dat we samen kunnen komen. "

Als ze niet thuis is, kun je Nishikawa vinden in haar studio in een gebouw dat ooit dienst deed als thuis voor Sackett-Wilhelms Lithographing and Printing Co. Het staat ook bekend als de geboorteplaats van de eerste zaailing van een idee voor onze moderne airconditioning, volgens De New Yorker. Daar beeldhouwt en handelt Nishikawa haar stukken met de hand, waarbij ze soms het keramische wiel gebruikt om bepaalde objecten te gooien.

Nishikawa gebruikt de studio ook om Salon at Forest te houden, een gratis maandelijks gesprek waar creatieve mensen - in gebieden overal van kunst tot neurowetenschappen tot poëzie - praten over hun huidige projecten.

'In het begin wilde ik een plek hebben waar ik kan oefenen met praten over mijn eigen werk, omdat ik het moeilijk vond', zegt Nishikawa. "Het is gewoon een leuke bijeenkomst... mensen horen het gewoon van vrienden van vrienden van vrienden."

Deze ontmoeting van gedachten is logisch als je naar Nishikawa's werk kijkt. Elk van haar collecties bevat een bijbehorend verhaal. Courtship Behavior is bijvoorbeeld geïnspireerd op de mannelijke satijnen prieelvogel. Mannetjes verzamelen vaak blauwe dingen om vrouwtjes aan te trekken.

'Ik schrijf veel, willekeurig, een soort dagboek of schetsen', zegt Nishikawa. "Niet elk idee komt tot een project, maar als dezelfde thema's of gedachten vaak naar voren komen, dan denk ik waarschijnlijk dat dat het interessante is om na te streven."

Met haar installaties kan ze keramiek gebruiken als spel om te spelen met zwaartekracht en schaduwen. Deze hangende stukken werpen interessante patronen op de muren en verleiden bezoekers om ze van alle kanten op te nemen.

Met elk stuk dat ze maakt, hoopt de kunstenaar een schijn van vreugde te brengen aan iedereen die het koopt. Ze hoopt bijvoorbeeld door te gaan met het maken van meer verlichtingsarmaturen omdat ze zowel visueel aantrekkelijk als praktisch nuttig kunnen zijn - een balans die ze in haar werk wil communiceren.

'Ik wil dat ze worden gebruikt zoals in een woonomgeving', zegt Nishikawa. 'Ik wil niet dat ze kostbaar worden opgeborgen in een koffer of zoiets.'

Hoewel ze momenteel voornamelijk in keramiek werkt, sluit ze niet uit dat ze in de toekomst andere artistieke methoden zal gebruiken. Maar de passie die ze voelde toen ze voor het eerst 'obsessief begon' met het maken van keramiek, is niet afgenomen.

'Keramiek heeft zoveel mogelijkheden dat ik het gevoel heb dat ik nog niet klaar ben', zegt Nishikawa.

De lokale bevolking weet het het beste

Favoriete stuk ontwerp of architectuur in uw buurt, stad of stad:De High Line is mijn absoluut favoriete gebouwde structuur in de stad.

Beste plaatsen voor kringloopwinkels, antiek of rommelmarkten: Ik bracht uren door met het verkennen van rommelmarkten en kringloopwinkels, en dat was alles wat ik in het weekend zou doen. Maar dat doe ik niet meer, vooral omdat ik het grootste deel van mijn tijd in mijn studio doorbreng. Veel plaatsen zijn ook gesloten - verdrietig! Als ik op reis ben, ga ik nog steeds graag naar markten en tweedehandswinkels.

Beste boerenmarkt:De boerenmarkt in McCarren Park in Brooklyn op zaterdag. Het is een mooie wandeling vanuit ons appartement door het park en we krijgen de meeste boodschappen voor de week daar gedaan. Je vindt er alles: verse vis uit Long Island, champignons, groenten, fruit, bloemen, augurken, eieren, gebak, enz.

Beste happy hour: Tijdens de zomermaanden gaan we naar wekelijkse cookouts georganiseerd door onze vleeswinkel genaamd The Meat Hook. Het is erg populair, dus we proberen er te zijn tegen de tijd dat ze om 18.00 uur beginnen. om onze stoelen te krijgen. Het is nog vroeg als we klaar zijn met eten, dus gaan we naar een lokale kroeg De Richardson en nip aan de buitentafel van happy hour-cocktails.

Beste goedkope en vrolijke restaurant: Het beste goedkope restaurant om ons heen heet een Mexicaans restaurant Florentina 's net om de hoek van waar we wonen. Het is niet luxe, maar hun eten is altijd geweldig, en als we allebei te moe zijn om te koken, bestellen we vaak eten om van daaruit te gaan. Ik krijg meestal groente- en kiptaco's met rijst en bonen of de plantaardige enchilada met tomatillo-saus.

Toen mijn vriend in Astoria woonde, dat is ten noorden van waar we nu zijn, gingen we altijd naar toe Shuya Cafe de Ramen voor ramen. We gaan er nog steeds wanneer we ons in hun buurt bevinden. Ik heb op talloze plaatsen in NYC ramen geprobeerd, maar er gaat niets boven de ramen van Shuya!

Beste plek om kunst en cultuur te ervaren:Verzamel NYC heeft elke zondag een prachtig ochtendprogramma van een uur dat plaatsvindt in SoHo [bestaande uit] klassieke muziek, twee minuten stilte en een gesprek met koffie en gebak in een intieme setting. Ik heb dit pas onlangs geleerd en ben maar één keer gegaan, maar ik zou er graag een wekelijkse gewoonte van maken.

Beste coffeeshop: Kan ik je vertellen over de beste taartwinkel genaamd The Blue Stove in plaats daarvan? Ik was geen banketbakker totdat deze plek in mijn leven kwam. Ze hebben taarten van seizoensfruit (appeltaarten, kersentaarten, perziktaarten, crumble van appelkardamon, aardbei rabarber, aardbei, braambes, rabarber, abrikoos, pompoen en meer) en hartige taarten en scones en muffins. Het is gewoon zo lekker.

Als ik bezoekers zou hebben, zou ik ze meenemen naar: De High Line, de Whitney Museum of American Art, de Lower East Side, terug naar Brooklyn, taarten en koffie in The Blue Stove, loop naar mijn studio, voor het diner cocktails bij The Richardson als het buiten lekker is, en Concord Hill als avondeten. Als het zondag is, kunnen we om 11.00 uur beginnen bij Gather NYC en eindigen we de dag om Barbes zien Stephane Wrembel bespeel zijn geweldige Django Reinhardt-achtige gitaar.