Maak kennis met The Chloe, een hotel in New Orleans dat rijk is aan lokaal karakter

Het is moeilijk voor te stellen hoe de toekomst van reizen eruit zou kunnen zien, vooral als je je huis al zeven maanden niet hebt verlaten. Maar als de reis terugkeert, ziet het er anders uit. Denk aan: kleinere, meer samengestelde hotels (wie wil er met 10 personen in een lift gepropt worden?), Minder focus op toeristische buurten en meer op gemeenschap, en zelfs meer eigen verkenning stad. De Chloe, een nieuw hotel in New Orleans, is goed voorbereid op dit nieuwe moment in gastvrijheid.

Het hotel is het geesteskind van LeBlanc + Smith, een horecagroep die een scala aan restaurants en bars in de stad exploiteert, waaronder Sylvain, Vatbewijs,Cavan, en Longway Tavern. The Chloe is gevestigd in een 19e-eeuws herenhuis in de buurt van het Garden District en heeft 14 kamers, elk uniek ingericht door Sarah Ruffin Costello en met voorzieningen van de ambachtslieden en makers van de stad.

Terwijl de opening werd uitgesteld door COVID-19, hoopt het hotel gasten nu de ervaring van een local te geven, terwijl het ook bewoners aantrekt om te genieten van het restaurant of een drankje op de gracieuze veranda.

We spraken met eigenaar Robert LeBlanc over de opening van The Chloe te midden van een wereldwijde pandemie, de toekomst van reizen en waarom New Orleans opnieuw een plek wordt die je moet bezoeken.

Hunker: Waarom besloot je The Chloe te openen?

​Robert LeBlanc:We hebben momenteel een verzameling boetiekrestaurants en bars in New Orleans, en ik ben altijd al gecharmeerd geweest van hotels. Ik zou nooit mijn hoofd kunnen ronddraaien om een ​​hotel met 150 kamers in een zakenwijk of een binnenstad te doen. Dat wordt zo gedreven door vastgoedontwikkeling en ik wilde ervoor zorgen dat we dingen deden die altijd door gastvrijheid werden gedreven. Dus dit kleinere gebouw past bij wat we altijd dachten dat het een belangrijk hotel zou zijn.

Ik denk dat de manier waarop mensen in de toekomst reizen, is dat ze in kleinere hotels willen verblijven die in staat zijn om meer te zijn diep ingebed in historisch en cultureel belangrijke buurten die gasten een gevoel van terroir geven buurten. En dus waren we op zoek naar kleinere plaatsen om dit coole hotelidee te doen en het gebouw waarin we deden. The Chloe was gewoon dit magische gebouw dat in vrij goede staat was en geweldige botten had.

Hunker: Hoe heb je de locatie gekozen?

​RL:We hielden van het idee om iets te gaan doen in Uptown New Orleans. Ik ging naar school aan de Loyola University in New Orleans en ik woon met mijn gezin in Uptown. Ik denk dat [Uptown] een beetje een slaperige reputatie heeft. En dat als je denkt aan coole of interessante wijken in New Orleans, Uptown daar nooit een van is. Maar de realiteit is dat veel van de dingen die belangrijke culturele uitspraken hebben gedaan, nationaal en internationaal namens New Orleans - ze zijn allemaal Uptown. Genezen heeft net een James Beard Award gewonnen voor de beste cocktailbar. Er is La Petite Kruidenier en Shaya. Ashley Longshore en Alex Beard zijn briljante artiesten die hier zijn. Peaches Records is hier, [evenals] Tipitina's, en de esdoorn blad. Er zijn dus al deze echt coole cultureel relevante dingen die Uptown bestaan, maar niemand heeft er echt aan gedacht om de buurt samen te binden als zijn eigen culturele zak in New Orleans. De Chloe geeft ons een heel sterk platform en een lens om dat te doen, niet alleen voor mensen die van buiten de stad naar ons toe komen, maar ook voor mensen uit New Orleans ...

Hunker: Wat was de inspiratie voor het ontwerp en de renovatie?

​RL:Het gebouw is gebouwd in 1891 en we wilden het laten lijken alsof het al vijf generaties in dezelfde familie was. Het werd gebouwd door een heer genaamd Henri Picard - hij was een kruidenier uit Frankrijk en hij was een geweldige weldoener voor Touro Synagogue en Touro Hospital, dit zijn instellingen aan St. Charles Avenue, de straat waar het hotel zich bevindt gelegen. Deze man maakte een heel interessante indruk op de buurt. En wat we wilden doen, is het presenteren alsof het al vijf generaties in zijn familie was, zodat je meubels en kunst hebt die er zouden zijn geweest toen hij er was. En dan heb je stukken die misschien door alle vijf generaties tijdens hun reizen zijn verzameld. Dus het is deze progressie, en het is vrij naadloos geïntegreerd tussen het hebben van één voet geworteld in de geschiedenis en traditie van het gebouw en de andere voet stevig verankerd in de creatieve uitingen die het Nieuw van de 21e eeuw weerspiegelen Orleans.

Hunker: Hoe was het ontwerpproces? Hoe heb je met Sarah Ruffin Costello gewerkt?

​RL:We ontwerpen onze restaurants en bars zelf, maar dat zijn kamers waar je misschien twee uur in doorbrengt en [we schenken] drankjes behoorlijk stijf, dus na verloop van tijd, hoe het er ook uitziet, zal het er uitzien beter. Maar het vooruitzicht om iets te ontwerpen waarin iemand zou leven, was echt overweldigend en intimiderend. We zijn trots op onze aandacht voor detail, maar Sarah's aandacht voor detail valt buiten de hitlijsten.

Hunker: Wat zijn enkele van je favoriete elementen van het ontwerp dat ze heeft verwerkt?

​RL:Ze heeft dit echt gaaf Leslie Rodger installatie. Leslie is een hier gevestigde kunstenaar die veel van deze prachtige en exotische vogels taxidermie. Sarah vond een ongelooflijke oude buste, die achter onze incheckbalie past. Het is gewoon dit prachtige, opvallende stuk steen dat een interessante nevenschikking vormt met al het bos in het hotel. Alles bij elkaar genomen is mijn favoriete ding slechts enkele van de meubels die ze heeft gevonden. Ze vond al deze stukjes die zo mishandeld waren, maar zoals ze in het hotel zijn gerangschikt, passen ze perfect bij elkaar.

Hunker: Zijn veel meubels en stukken lokaal ingekocht?

​RL:Veel van hen waren lokaal ingekocht, sommige werden lokaal gemaakt of gerenoveerd. En sommigen van hen, Sarah zou gewoon in haar auto springen en naar North Carolina of Virginia rijden en gewoon kunstmarkten afstruinen.

Hunker: Hoe hebben jullie allemaal lokaal talent in de ervaring verwerkt?

​RL:Trish Bhansali van Lekha deed de badjassen en alle kleding voor het hotel. We werkten met een bedrijf genaamd Oxalis om schoonheidsproducten en kaarsen te maken.

[Peaches Records] voorzag elke kamer van platenspelers en Marshall-versterkers. Een van de ervaringen die ze ons hielpen bij het samenstellen, was dat ze 14 typische New Orleans-albums van [lokale] artiesten uitkozen, en ze combineerden het met 10 of 11 albums die die artiest en dat album beïnvloedden, die mensen misschien niet hebben samengesteld anders.

Hunker: Het toerisme in New Orleans is de afgelopen jaren toegenomen. Wat denk je dat het weer een bestemming maakt?

​RL:Ik denk dat de stad... heeft veel beter werk verricht door de attracties die aantrekkelijk zijn voor cultuurtoerisme echt onder de aandacht te brengen. New Orleans heeft het altijd goed gedaan met Mardi Gras en Jazz Fest en Voodoo Fest en Halloween, en al die grote attractie-evenementen. Reizigers zijn meer verlicht en verfijnder geworden en ze willen meer authentieke lokale artistieke en culturele ervaringen nastreven. Ze proberen naar plaatsen te reizen die die dingen kunnen bieden, en ik denk dat we het veel beter hebben gedaan in de afgelopen vier of vijf jaar waarin de dingen die Nieuw zo fascinerend zijn, echt onder de aandacht zijn gebracht Orleans.

Hunker: En hoe zit het met gastvrijheid nu en na de pandemie?

​RL:Ik denk dat mensen nog steeds willen eten en drinken, maar ze zullen het willen doen in buitenruimtes die wat meer sociaal ver weg zijn. Mensen zullen ervaringen willen opdoen met hun eigen groep mensen. U mag dus naar een restaurant gaan, maar u wilt niet in de grote eetzaal zitten, u wilt in de privé-eetkamer met twee of drie andere stellen met wie je de hele tijd sociaal bent geweest pandemie. Mensen zullen altijd hunkeren naar en willen een gevoel van gemeenschap hebben. Dus ik denk dat gastvrijheid terug zal komen, maar er zullen veel gezondheids- en veiligheidspraktijken zijn die we allemaal hebben aangenomen, waarvan je misschien ziet dat ze een gewoonte zijn geworden en gewoon een tweede natuur zullen worden.

​Het interview is voor de duidelijkheid bewerkt en gecomprimeerd.​