Nadelen van brandend hout

Hoewel het verbranden van hout een uitstekende warmtebron is, zijn er tal van nadelen aan deze activiteit, waaronder de relatieve hoeveelheid vervuiling die het veroorzaakt, zijn intrinsieke rommeligheid, zijn omslachtige gewicht en algemene afmetingen, en tot slot het gevaar dat het met zich meebrengt als het wordt achtergelaten zonder toezicht. Andere verwarmingsbronnen, zoals aardgas, hebben minder nadelen.

Roet, rook en as zijn de natuurlijke bijproducten van een houtvuur. Rook moet effectief door een schoorsteen of schoorsteen worden geleid om verstikking te voorkomen. Roet is samengesteld uit deeltjes van onvolledig verbrande koolstof die vaak aan de zijkanten van de schoorsteen hechten, waardoor zwarte vlekken ontstaan ​​die regelmatig moeten worden schoongemaakt. Hoewel as kan worden gebruikt als basismateriaal voor het composteren van palen, is het in stedelijke gebieden moeilijker om op een milieuvriendelijke manier af te voeren.

Naast roet genereert hout ook stapels houtsnippers, zaagsel en ander puin. Vaak is hout een broedplaats voor spinnen, krekels en andere insecten die zich in scheuren of gaten kunnen nestelen. Terwijl het hout van een buitenomgeving naar een binnenomgeving wordt getransporteerd, kunnen kleinere stukjes schors afschilferen of kunnen insecten uit hun schuilplaatsen springen. Net zoals houten palen vaak moeten worden schoongemaakt, hebben open haarden ook een dagelijks veeg- en schrobschema nodig.

Verschillende houtsoorten hebben verschillende dichtheden; balsahout heeft een dichtheid van zeven pond per kubieke voet, terwijl dennenhout een dichtheid heeft van ongeveer 52 pond per kubieke voet. Hout dat vaak wordt gebruikt om te branden, heeft een dichtheid van tussen de 20 en 40 pond per voet. Vanwege deze dichtheid moet hout worden geknipt in boomstammen van twee tot drie voet om transporteerbaar te zijn. De hoeveelheid hout die nodig is voor een flinke brand voor een avond vereist vaak tussen de 10 en 12 boomstammen, waardoor meerdere trips nodig zijn.

Het verbranden van hout in een veilig ontworpen schoorsteen vormt nog steeds een gevaar als er een dwalende vonk ontstaat door het branden hout ontsnapt aan de grenzen van de open haard en komt terecht op vloerbedekking, meubels of andere brandbare stoffen materialen. Hoewel open haarden vaak zijn uitgerust met glazen deuren of gaasschermen die zijn ontworpen om foutieve vonken te voorkomen, gebeuren er in sommige gevallen ongelukken. Houtgestookte branden moeten te allen tijde worden bijgehouden om dit gevaar effectief te voorkomen.