Wat veroorzaakt Radon in huizen?

Radon is een natuurlijk voorkomend radioactief gas dat wordt uitgestoten door uraniumerts als een product van zijn radioactief verval. Uranium is vaak aanwezig in stollingsgesteente (vulkanisch geproduceerd) zoals graniet, en de uitstoot van radongas is te vinden in bodems van alle 50 staten van de Verenigde Staten.

Radongas komt van nature vrij in de buitenomgeving, maar buiten is het veel te diffuus om schadelijk te zijn. Alleen wanneer radon in besloten ruimtes kan sijpelen en zich daar kan vestigen, wordt het een gevaar voor de gezondheid. Radon kan ook aanwezig zijn in water, vooral het water van privéputten, en zelfs gemeentelijk putwater kan een bron van radon zijn, tenzij het op de juiste manier wordt behandeld. Over het algemeen bevat water uit oppervlaktebronnen zoals rivieren, meren of reservoirs geen radon omdat het gas snel verdwijnt wanneer het wordt gemengd met de open lucht.

Chemisch gezien is radon een element, een enkel atoom. Het is geclassificeerd als een edelgas, een van een groep elementen die zich niet kunnen combineren met andere elementen om samengestelde moleculen te vormen. Dat betekent dat radongasatomen kleiner zijn dan die van lucht- of watermoleculen en dus makkelijker kunnen penetreren gangbare bouwmaterialen zoals beton, kunststofplaten, gipsplaat en hout lambrisering.

Radonatomen zijn negen keer zwaarder dan lucht, dus radongas zoekt van nature de laagste niveaus van een huis. Tenzij verplaatst met een instroom van verse lucht, hoopt het zich op deze lage niveaus van het huis op, waar het tot gevaarlijke niveaus kan bouwen. Naast het binnendringen in je huis door de muren en vloeren zelf, krijgt radon toegang door scheuren in de fundering en waar openingen rond pijpen of armaturen niet voldoende zijn geweest verzegeld.

De aanwezigheid van radon is niet iets dat je kunt zien of ruiken. Het kan alleen worden bepaald door te testen. Doe-het-zelf thuistestkits zijn er in vele vormen en zijn soms gratis verkrijgbaar bij gemeenten. Deze thuistestapparaten staan ​​bekend als passieve tests. Passieve testkits zijn verkrijgbaar in twee categorieën: korte termijn en lange termijn. Kortetermijntests worden meestal twee tot zeven dagen op hun plaats gelaten. Langdurige tests vergen 90 dagen tot wel een jaar. In beide gevallen wordt de huiseigenaar geïnstrueerd om het apparaat gedurende de voorgeschreven tijd in een laag gebied te plaatsen en vervolgens de blootgestelde eenheid voor analyse naar een laboratorium te sturen. Passieve apparaten, vooral degenen die slechts voor een paar dagen zijn ingesteld, zijn slechts bij benadering nauwkeurig en worden het meest geschikt gebruikt om aan te geven of er een probleem is.

Een nauwkeurige, overtuigende aflezing van het radonniveau in uw huis vereist een actief testapparaat. Deze actieve apparaten volgen en registreren de radonniveaus in uw huis in de loop van de tijd en worden beheerd door luchtkwaliteitsspecialisten. Deze specialisten zouden u ook moeten kunnen adviseren over de volgende stappen als de radonconcentratie in uw huis problematisch blijkt te zijn.

Als u een nieuw huis bouwt, zoek dan uit of radon een probleem is in uw omgeving. Hoewel radonverontreinigingsniveaus van huis tot huis kunnen verschillen, is de grond een grotere bepalende factor samenstelling en de geologie van uw regio, dus de prevalentie van hoge lokale waarden is sterk indicator. Het installeren van een radonreductiesysteem terwijl het huis wordt gebouwd, is goedkoper en waarschijnlijk effectiever dan een later toegevoegd.

Het radonniveau wordt uitgedrukt in picocuries per liter, afgekort als pCi / L. De Environmental Protection Agency beveelt aan dat u actie onderneemt om de radonverontreiniging in uw huis te verminderen als testen een niveau van 4 pCi / L of hoger aangeeft. Natuurlijk, als er eenmaal een oplossing is, wilt u de test opnieuw uitvoeren.

De EPA heeft geschat dat radon verantwoordelijk is voor ongeveer 21.000 sterfgevallen aan longkanker per jaar. Na het roken is het de op één na hoogste doodsoorzaak door longkanker. Rokers zijn bijzonder vatbaar voor de effecten van blootstelling aan radon, goed voor ongeveer 85 procent van die 21.000 doden.

Het gevaar van radon komt van langdurige blootstelling aan onaanvaardbaar hoge niveaus van het gas. De noodzaak om het concentratieniveau van radon in uw huis te kennen en te beheersen, is een reden voor actie, maar niet voor paniek. Begin met het testproces en verken vervolgens, indien nodig, de radonverminderingsopties die voor u beschikbaar zijn. Uw staatsradonkantoor zou u een lijst met gekwalificeerde aannemers moeten kunnen verstrekken.