Wat is funderingsvoegen?

Het voegproces omvat het injecteren van materialen in de grond om deze te stabiliseren. Cementvoegen die rond de basis van structuren worden geïnjecteerd, helpen de grond rond het object te stabiliseren. Deze procedure wordt funderingsvoegen genoemd en wordt vaak gebruikt om de basis of fundering van dammen te stabiliseren. De procedure omvat zware gemechaniseerde apparatuur die gaten boort en de specie in de grond injecteert.

Grout vult eventuele holtes in de grond op, waardoor de waterdoorlatendheid van de grond afneemt. In plaats van een netwerk van open ruimtes tussen de gronddeeltjes te hebben, stopt de voeg de waterstroom. Dit geeft ook structuur aan de bodem, wat de stabiliteit van het oppervlak vergroot. Een reeks voeggaten levert de voordelen van de voeg op een groter oppervlak. De doorlaatbaarheid van de grond bepaalt de diepte en plaatsing van de gaten.

Cement is slechts één type voegmiddel. Andere vormen zijn onder meer zand, klei of chemicaliën die met de grond reageren. Nogmaals, het grondtype bepaalt de meest effectieve voegspecie. Het injecteren van de specie vereist het gebruik van de juiste hoeveelheid druk voor het materiaal en de grond. Te veel druk dwingt de grond omhoog, terwijl te weinig druk de holtes in de grond niet zal vullen. Omdat de specie zich rond de bodem van de buis vormt, wordt de groutgrond vanwege zijn vorm een ​​"speciebol" genoemd.

Een voeggordijn is een soort funderingsvoegen die wordt gebruikt op dammen. Een reeks gaten wordt in meerdere rijen langs de basis van de dam geboord. Grout wordt in deze gaten geïnjecteerd om een ​​waterdicht gordijn te vormen. Dit voorkomt dat water door de bodem van de dam lekt, wat de integriteit van de dam kan schaden.

Chemische en fysische tests tonen de aanwezigheid van specie in de grond aan. Bodem aan de achterkant van het voeggordijn wordt gecontroleerd op lekken door de fundering.