Verschillen tussen Aspen Tree & Quaking Aspen Tree

Er bestaan ​​wereldwijd zes soorten esp - allemaal behorend tot het wetenschappelijke geslacht Populus. Schokkende esp en bigtooth-esp hebben witte schors en een schitterende herfstkleur; beide leveren voedsel voor zwarte beer, hert, stekelvarken, bever, eland en eland. Inheemse Amerikanen gebruikten beide bomen als voedsel en vermalen de gedroogde binnenschors tot maaltijd voor brood of pap. Toch zijn Populus tremuloides en Populus grandidentata verschillende bomen met verschillende kenmerken.

Volgens het Amerikaanse ministerie van landbouw is bevende esp het meest wijdverbreid gedistribueerde boom op het continent, het groeibereik reikt van Alaska tot het oosten van Canada en het zuiden naar Mexico. Minnesota, Wisconsin, Michigan, Colorado en Alaska hebben elk minstens 2 miljoen hectare trillend espbos. Aan de andere kant wordt bigtooth-esp grotendeels gevonden in het noordoosten van de Verenigde Staten en het zuidoosten van Canada.

Schokkende esp heeft dunne, zachte schors. Dit maakt het gemakkelijk vatbaar voor ziekten en plagen van insecten, met name de kever van de populierboorder en de rups van de bostent. Omdat bigtooth espen hardere schors heeft die dikker wordt naarmate deze ouder wordt, is het meer ziektebestendig dan aardbevingsesp. Bigtooth-esp heeft echter last van Hypoxylon-kanker, en schimmels en wortelbederf kunnen ook de soort aanvallen.

Zowel bigtooth als trillende esp zijn loofbomen met rechte stammen en zacht oplopende takken. Bigtooth-esp kan worden onderscheiden van trillende esp door zijn bladeren; ze zijn groter en gemarkeerd met grote, onregelmatige tanden op de bladranden. Bigtooth-esp kan een hoogte bereiken van 60 tot 80 voet, terwijl de trillende esp meestal dichter bij 50 voet is. Zelfs de wortelsystemen verschillen; bigtooth espenwortels zijn ondiep en verspreiden zich, terwijl bevende espenwortels zich meer dan 10 voet naar beneden kunnen uitstrekken.