Zijn seringen en vlinderstruiken hetzelfde?

Seringen en vlinderstruiken zijn nietjes van vlindertuinen in een groot deel van Noord-Amerika, maar deze twee soorten planten zijn niet hetzelfde. Seringen behoren tot het geslacht Syringa, terwijl vlinderstruiken afkomstig zijn van het Buddleja-geslacht. Deze planten hebben veel overeenkomsten, maar er zijn duidelijke verschillen tussen hen.

Vlinderstruiken zijn bladverliezende heesters, terwijl de bladverliezende seringen zowel in struikvorm als in boomvorm zijn. Seringen hebben een grotere koudehardheid dan vlinderstruiken. Deze laatste sterven vaak op de grond in de koudere plantafdelingen van het Amerikaanse Department of Agriculture, waar ze groeien. Vlinderstruiken groeien sneller dan seringen, maar liefst 8 voet in een enkel groeiseizoen, volgens de Plant Database van de University of Connecticut. In de regel bloeien de seringen midden in de lente, terwijl vlinderstruiken in de zomer bloeien met wat bloei tot de eerste nachtvorst.

Beide landschapsplanten trekken vlinders aan met hun opzichtige, kleurrijke, geurige bloemen. Beide zijn niet-inheemse soorten, afkomstig uit Azië uit Japan, Korea en China. Vlinderstruiken en seringen gedijen op een plek in de volle zon en beide zijn bestand tegen snoeien, vooral na de bloei. Beiden hebben een breed scala aan cultivars, waarbij de kleuren van de bloemen variabel zijn, afhankelijk van de cultivar. Deze bloemen hebben de kleuren roze, paars, kastanjebruin, wit, violet, geel en rood.

De meeste vlinderstruiken overleven de winter niet in gebieden die kouder zijn dan USDA zone 5. De meerderheid groeit tussen zones 5 en 9, inclusief de afwisselend gebladerde vlinderstruik (Buddleja alternifolia) en een soort met de bijnaam zomerlila (B. davidii). Sommige vlinderstruiken hebben een nog lagere acceptatie van kou, zoals de popcorn buddleja (B. loritica), geschikt voor zones 8 tot en met 10, maar niet koeler. De meeste seringen zijn bestand tegen het klimaat van zone 3, inclusief de gewone sering (Syringa vulgaris), Meyer-sering (S. meyerii) en de Japanse lila (S. reticulata).

Er is een veel bredere selectie qua hoogte van seringen, in tegenstelling tot vlinderstruiken. De seringen in boomvorm groeien zo hoog als 30 voet met sommige struikcultivars, zoals Agincourt Beauty, die tot 15 voet groeien. Er bestaan ​​ook kleinere vormen, waaronder Bloomerang, een dwerghybride van 3 tot 4 voet hoog. De grootste van de vlinderstruiken bereikt een hoogte van 15 voet. De meeste zijn zo groot als een persoon of kleiner, met een hoogte van slechts 1 tot 2 voet, zoals de Blue Chip-cultivar.