Hoe werken aanraaklampen?

Een aanraaklamp is een lamp zonder externe schakelaar die is ontworpen om te worden in- en uitgeschakeld door een mens die een deel van de lamp aanraakt. Afgezien van de schakelaarconfiguratie, scheidt weinig de gemiddelde aanraaklamp van de gemiddelde lamp met een handmatige schakelaar. Bij een aanraaklamp zit de elektrische schakelaar die het licht aan- en uitzet in de lamp, niet buiten. Deze elektrische schakelaar is aangesloten op een circuit en het circuit is aangesloten op de binnenkant van de buitenste laag van de lamp.

Alles heeft een capaciteit; dat wil zeggen een bepaald vermogen om een ​​elektrische lading vast te houden. Grootte, vorm en samenstelling beïnvloeden de capaciteitsniveaus. Het menselijk lichaam heeft een andere capaciteit dan een aanraaklamp en het menselijk lichaam en een aanraaklamp hebben samen een andere capaciteit dan elk afzonderlijk. De circuits die zijn aangesloten op aanraaklampen, kunnen deze veranderingen in capaciteit detecteren, dus wanneer u een aanraaklamp aanraakt, activeert het circuit de elektrische schakelaar. Wanneer u uw hand wegneemt, keert de lamp terug naar zijn oorspronkelijke capaciteit, zodat hij klaar is om de volgende verandering in capaciteit te detecteren en de elektrische schakelaar opnieuw te activeren.

Veel aanraaklampen kunnen licht uitstralen in meerdere helderheidsinstellingen zonder het voordeel van drieweglampen. Als je deze lampen aanraakt, fietsen ze niet zomaar af en aan; ze gaan van donker naar helder naar op één na helder naar zwak. Wanneer de lamp op deze gedimde instellingen is ingesteld, schakelt de stroombron zichzelf snel achter elkaar uit en weer aan. Door vele malen per seconde af en aan te fietsen, lijkt het lichtniveau met het blote oog consistent. Maar omdat de gloeilamp niet alle stroom krijgt die hij zou krijgen als de elektriciteit constant aan was, schijnt hij niet zo helder.