Welke soorten bloemen haten woelmuizen?

Woelmuizen zijn kleine knaagdieren die ernstige problemen in de tuin veroorzaken. Ze voeden zich met wortels, bladeren en zaden. Hoewel woelmuizen zich voeden met vrijwel elk type plant, stoten een beperkt aantal woelmuizen af. Deze resistente planten bevatten een aantal bloeiende planten, zowel uit de eenjarige als meerjarige familie. Als woelmuizen een probleem zijn, overweeg dan om planten te selecteren die onaantrekkelijk zijn voor het ongedierte.

Woelmuizen, ook wel veld- of weidemuizen genoemd, komen in een groot deel van de Verenigde Staten voor. Er zijn meer dan 20 soorten. De meeste zijn grijs of bruin en reiken tussen de 4 en 8 inch lang. Ze eten vooral wortels en andere plantendelen, maar ook insecten, dode dieren, fruit en noten. Net als moedervlekken zijn woelmuizen gravende wezens die ernstige schade veroorzaken voordat een probleem duidelijk wordt. Het voorkomen van besmetting omvat het verwijderen van onkruid en het vermijden van dichte bodembedekkers die woelmuizen een schuilplaats geven. Zodra een woelmuispopulatie is vastgesteld, zijn gifaas en muizenvallen opties. Tuinders mogen gifvallen alleen gebruiken als laatste redmiddel, omdat ze giftig kunnen zijn voor mensen en huisdieren.

Een eenjarige fabriek voltooit zijn levenscyclus in 1 jaar. Ze moeten elk jaar worden vervangen en zijn geschikt voor tuiniers die een gemakkelijk te onderhouden tuin willen met een constant nieuwe look. Verschillende jaarlijkse bloemen zijn onaantrekkelijk voor woelmuizen, waaronder de Italiaanse aronskelk (Arum italicum). De Italiaanse aronskelk gedijt goed in de zuidelijke Verenigde Staten, inclusief de Amerikaanse hardheidszones 5 t / m 9 van het Amerikaanse Department of Agriculture. Het bereikt tussen de 12 en 18 centimeter op de vervaldag. Het wordt veel gebruikt voor tuinborders en is bestand tegen woelmuisschade. Extra opties zijn de herfsttijloos (Colchicum) en de Siberische iris (Iris sibirica).

Vaste planten zijn langlevende planten die bij koud weer afsterven en in de lente en zomer weer opbloeien. Deze planten zijn ideaal voor tuinders die tijd willen besteden aan het cultiveren en vormgeven van een tuin. Guldenroede (Solidago odora) zijn meerjarige bloeiende planten die krachtig groen blad en felgele of gouden bloemen produceren. Telers moeten zorgvuldig met deze plant omgaan, omdat dit huidirritatie kan veroorzaken. Bijenbalsem (Monarda didyma), een plant die bloemen produceert in de kleuren roze, paars, rood en wit, is een andere optie. Bovendien is de crown imperial (Fritilleria imperialis) een extreem koude winterharde, woelmuisbestendige plant die 4 voet hoog kan worden.

De beoogde beplantingszone is de grootste factor bij het bepalen welke woelvaste resistente bloeiende planten zullen slagen. Lavendel is een sterk geurende plant. Hij produceert paarse bloemen en zilvergroene bladeren. Het trekt bijen, vlinders en andere nuttige insecten aan en is bestand tegen schade door woelmuizen. Mint is esthetisch en zeer functioneel. Het is niet alleen bestand tegen schade aan woelmuizen, maar wanneer het rond de fundering van een huis wordt geplant, worden muizenpopulaties zowel binnen als buiten voorkomen. Goudsbloemen zijn woelmuisbestendig en produceren bloemen die oranje of geel zijn en met rood kunnen worden geaccentueerd. De plant is goed in het afweren van woelmuizen en andere knaagdieren, omdat het een onaangename geur afgeeft.