Waarom ruikt mijn zwembadwater grappig?

Zwembaden zijn in feite grote verzamelingen water en zoals elk waterlichaam zijn ze vatbaar voor verschillende problemen. Een van de meest opvallende problemen is wanneer het water vreemde of slechte geuren afgeeft. De meest voorkomende oorzaak van vreemde geuren in een zwembad is chlooramines, die ontstaan ​​wanneer zwembadchloor wordt gecombineerd met ammoniak of stikstofverbindingen, zoals urine of zweet.

Chlooramines in het water dragen bij tot de gecombineerde chloorwaarde van het zwembad, aangezien de meeste chloortestkits geen onderscheid kunnen maken tussen vrij chloor_ in het water en het chloor dat met andere verbindingen is gebonden om chlooramines te vormen. Het chloor dat in chlooramines is gebonden, is echter een slecht desinfectiemiddel en heeft als bijkomend nadeel dat het stank en oog- en huidirritatie veroorzaakt. De chloorgeur die we associëren met zwembaden wordt normaal gesproken niet veroorzaakt door het zuiveren van vrij chloor het water, maar door de chlooramines die zijn gevormd wanneer een deel van het vrije chloor met andere bindt verbindingen.

In termen van de technische chemie vormen chlooramines door de waterstof- of ammoniakatomen te vervangen door chlooratomen in bepaalde verbindingen, zoals urine en zweet. Chloor combineert ook met stikstof in regen of met de ammoniak in speeksel van zwemmers. Aangezien het vrije chloor in andere verbindingen wordt opgevangen, is het niet langer beschikbaar om zijn belangrijkste functie als desinfectiemiddel te vervullen. Daarom is een zwembad met veel chlooramines een zwembad met minder sanitair water.

Als uw zwembad grappig ruikt en er troebel uitziet, is de kans groot dat het chlooramines bevat. Een ander symptoom is dat de gecombineerde chloorwaarde van het zwembad hoger zal zijn dan 0,2 delen per miljoen (ppm). De gecombineerd chloorgehalte (het chloor dat wordt "gecombineerd" met andere verbindingen) wordt berekend door de vrij chloorgehalte van de totaal chloorgehalte.

Hoge niveaus van chlooramines kunnen ook worden aangegeven door symptomen bij mensen. Zwembaden met chlooramine zorgen er vaak voor dat zwemmers klagen over geïrriteerde huid of ogen. Er zijn ook aanwijzingen dat chlooramine kan bijdragen aan ademhalingsproblemen bij zwemmers die veel tijd in het water doorbrengen.

De beste methode om chlooramines uit een zwembad te verwijderen is schok, of superchlorinaat, het. Poolprofessionals noemen wat er in een zwembad gebeurt tijdens superchlorering "breekpuntchlorering", en het is nodig om chlooramines te verwijderen. Kortom, een zwembad waarin chlooramines aanwezig zijn, moet supergechloreerd worden tot 10 ppm of meer en daar minimaal vier uur worden bewaard. Tijdens superchlorering "verbrandt" het werkelijke chloor of oxideert het de chlooramines en verwijdert deze uit het zwembad.

De beste manier om chlooramines te voorkomen, is het aanbevolen chloorgehalte te handhaven en uw zwembad regelmatig te schokken. Het aanbevolen chloorbereik in een zwembad is 1 tot 2 ppm.

Onthoud echter dat chloorschok de pH zal verhogen omdat chloor alkalisch is. Meet altijd nadat een zwembadschokbehandeling is voltooid zwembad pH en pas zo nodig aan. De belangrijkste meting in het water van een zwembad is de pH en deze moet op de aanbevolen niveaus worden gehouden. De pH van een zwembad moet, indien mogelijk, op 7,4 worden gehouden.

Wanneer de pH van een zwembad te laag of te hoog is, wordt het chloorgehalte altijd negatief beïnvloed. En dat kan veel problemen veroorzaken, waaronder problemen met chlooramines. Verhoog de pH van een zwembad door 1 pond natriumcarbonaat per 25.000 gallons water toe te voegen. De pH van het zwembad wordt verlaagd door zoutzuur te gebruiken, strikt volgens de instructies op de verpakking.