Soorten wegenzout

Wegzout wordt meestal gebruikt om ijs te smelten of te voorkomen dat er zich op winterse wegen ophoopt. Sommige wegenzouten worden in de warmere maanden ook gebruikt als stofonderdrukkers. In de winter werken wegzouten door te verwarmen wanneer ze in contact komen met sneeuw en ijs, en in de zomer houden ze vocht vast op vuiloppervlakken om stof te verminderen. Ploegen voor wegenonderhoud gebruiken een van de verschillende soorten strooizout.

Natriumchloride, beter bekend als tafelzout, is een van de meest gebruikte soorten straatzout. Natriumchloride wordt ook haliet genoemd en is meestal donkergrijs van kleur. Voorbevochtigingsmiddelen worden vaak gebruikt met natriumchloride om het strooizout te verminderen, wat de hoeveelheid gebruikt zout vermindert en de onderhoudskosten voor wegen verlaagt. Soms wordt natriumchloride gemengd met andere zouten om beter te smelten en ijs te voorkomen, maar deze mengsels zijn duur en worden niet zo vaak gebruikt.

Magnesiumchloride in vloeibare vorm wordt vaak gebruikt als voorbevochtigingsmiddel omdat het goedkoop is en niet zo corrosief als andere chemicaliën. Magnesiumchloride kan worden geproduceerd of verdampt uit natuurlijk voorkomende bronnen zoals zoutmeren. Het geeft warmte af tijdens het oplossen, wat magnesiumchloride helpt bij het smelten van ijs en sneeuw bij lage temperaturen. Het laat echter een glad residu achter op de wegen, dat moeilijk te verwijderen is. Magnesiumchloride wordt in de zomermaanden ook in veel gebieden gebruikt als stofonderdrukker op grindwegen.

Calciumchloride wordt het meest gebruikt als stofonderdrukker op grindwegen. Net als magnesiumchloride kan calciumchloride van nature worden gemaakt of gevonden. Het kan ijs oplossen bij extreem lage temperaturen. Calciumchloride werkt om stof te onderdrukken door vocht op te vangen, wat helpt om het vuil te verdichten en het blazen van stof te verminderen. Calciumchloride is effectiever dan natriumchloride bij het voorkomen en smelten van ijs op wegen en is relatief onschadelijk voor het plantenleven, maar omdat het meer kost, wordt het niet zo vaak gebruikt.

Kaliumchloride of kalium komt meestal voor in de vorm van rode of witte korrels. De rode variant wordt geproduceerd uit schachtmijnen en de rode kleur is het gevolg van ijzerverontreiniging. De witte variant wordt in een oplossing gedolven om het ijzer te verwijderen. Kaliumchloride is geen effectief strooizout bij extreem lage temperaturen en wordt daarom vaak gebruikt met andere smeltmaterialen op winterse wegen. Omdat kaliumchloride van nature in planten voorkomt, wordt het beschouwd als een veiliger alternatief voor natriumchloride.