Waar zijn composiet terrasplanken van gemaakt?

Composiet terrasplanken zijn al sinds het begin van de jaren negentig op de markt en hebben geen lange geschiedenis. Desalniettemin zijn degenen die vandaag beschikbaar zijn aanzienlijk duurzamer en slijtvaster dan de originelen. De samenstelling is niet veel veranderd - de meeste fabrikanten maken ze nog steeds van houtstof en gerecycled of nieuw plastic. Het verschil is dat moderne planken zijn afgedekt, wat betekent dat ze zijn gecoat met een plastic film die aantasting door vocht voorkomt. Composietborden lijken erg op pure PVC-platen, maar ze zijn niet hetzelfde. PVC-platen gaan langer mee, maar zijn duurder en lijken minder op echt hout.

Het bedrijf Trex introduceerde begin jaren 90 voor het eerst composietplaten en bracht deze op de markt als een groen bouwproduct. Het bedrijf gebruikte zaagsel en houtsnippers die waren gerecycled uit zagerijen, vloerenfabrieken en meubelwinkels en combineerde deze met plastic korrels van gerecyclede flessen en andere wegwerpartikelen. Samen vormden houtsnippers en plastic 95 procent van het materiaal in de composietplaten. De andere 5 procent waren kleurstoffen en bindmiddelen.

Hun basisformule wordt nog steeds gebruikt door de vele fabrikanten die deze platen tegenwoordig verkopen, hoewel sommige vervangende virgin plastic wanneer gerecycled materiaal niet gemakkelijk verkrijgbaar is. Er is geen merkbaar verschil in prestatie tussen deze materialen, omdat het plastic voor gebruik wordt vermalen tot kleine deeltjes. Fabrikanten verschillen ook in de grootte van de houtsnippers die ze gebruiken. Fijn houtpoeder maakt de meest stabiele planken, maar het is duurder dan grovere chips en zaagsel, die in plaats daarvan vaak worden gebruikt.

Fabrikanten van composietplaten gebruiken twee verschillende processen om terrasplanken te maken. Een daarvan is extrusie, waarbij de hout / kunststofpulp wordt verwarmd tot de kunststof smelt en vervolgens door een opening met de doorsnede van een 2-bij-6-terrasplank wordt geperst. In het andere proces wordt de grondstof in een mal gegoten. Het houtnerfpatroon wordt op het oppervlak van elk bord geëtst voordat het hard wordt.

Composietplaten van de eerste generatie waren verre van perfect, en Trex moest dat ook een class action-rechtszaak beslechten gebracht door consumenten die klaagden over hun neiging om schimmel te laten groeien. De platen namen namelijk water op, waardoor ze ook gingen opzwellen. Deze problemen verdwenen in 2009 toen het proces van co-extrusie - of capping - werd mainstream. Beklede planken zijn gecoat met een harde laag PVC-plastic, waardoor ze waterdicht zijn en sterker worden. Beklede platen zijn qua kwaliteit vergelijkbaar met die van puur PVC, maar omdat ze kernen hebben die zijn gemaakt van gerecyclede materialen, zijn ze goedkoper en hebben ze een kleinere ecologische voetafdruk.

Het lijdt weinig twijfel dat de fabricage van composietplaten een milieuvriendelijk proces. De houtsnippers en veel van het plastic worden gerecycled en zouden anders op de vuilstort terechtkomen. Bovendien halen fabrikanten ze meestal uit nabijgelegen bronnen, wat de energie die nodig is om materialen te vervoeren, vermindert.

Milieuactivisten hebben opgemerkt dat composietplaten zelf niet kunnen worden gerecycled en dat hun stortplaatsen verstopt raken nadat ze 20 tot 30 jaar oud zijn. In feite kunnen composietplaten worden omgezet tal van alledaagse voorwerpen, zoals gereedschapskisten, vulplaten en kreeftrails. Zodra composietmateriaal echter zijn weg naar de stortplaats vindt, ontleedt het zeer langzaam en kan het daar eeuwenlang blijven, waardoor de plastic korrels langzaam in de grond vrijkomen.