Hoe Dusk to Dawn beveiligingslichten werken

Een van de belangrijkste componenten van elk beveiligingssysteem is verlichting. De theorie luidt dat als een gebied fel verlicht is, er een kleinere kans is dat er in dat gebied criminaliteit plaatsvindt, omdat er minder schaduwen zijn om zich te verschuilen en de criminelen te verduisteren. Het is de theorie die regeringen ertoe brengt straatverlichting te installeren om gebieden goed verlicht en zogenaamd veiliger te houden. In huis kunnen lichten inbrekers afschrikken omdat de lichten aangeven dat iemand thuis is, wakker is en dat er geen dekking is. Veel huiseigenaren geven deze indruk weer door het gebruik van schemerige daglichtlampen, die automatisch inschakelen in het donker.

Het belangrijkste onderdeel van een schemerlicht tot zonsopgang is een fotocel. Dit apparaat is een transducer die het niveau van beschikbaar licht in een gebied detecteert en meet. De fotocellen op de schemer- en dageraadverlichting zijn zo ingesteld dat wanneer er een bepaalde hoeveelheid licht (of een bepaald gebrek aan licht) in een gebied wordt waargenomen, het licht wordt ingeschakeld. Op deze manier, wanneer de zon ondergaat, worden de lichten (die meestal buitenverlichting zijn die uitkijken op deuropeningen en looppaden) automatisch ingeschakeld en blijven ze de hele nacht aan.

Hoewel de beveiliging die door de schemer tot de dageraad wordt gecreëerd, veel huiseigenaren gerust kan stellen, zijn er bepaalde nadelen. Ten eerste branden de schemer-tot-zonsopgang-beveiligingslichten de hele nacht, elke nacht. Dit betekent dat ze meer kosten aan elektriciteit en dat de lampen erin vaker moeten worden vervangen dan in andere lampen. Ook kunnen de effecten van een pand dat er op dezelfde manier uitziet, nacht na nacht, er uiteindelijk toe leiden dat het een doelwit wordt in plaats van een veilige haven. Elke routine kan, eenmaal ontdekt en bedacht, een groter veiligheidsrisico worden dan een asset.