Behandeld Vs. Onbehandeld hout

Ongeacht de grootte van uw buitenbouwproject, als u met hout bouwt, moet u overwegen of behandeld of onbehandeld hout de beste optie voor u is. Welke hiervan de beste keuze is, hangt af van hoe het project na voltooiing zal worden gebruikt, de omgevingsomstandigheden die het gebouw na voltooiing zal doorstaan ​​en hoe de omgeving zal zijn gebruikt.

Onbehandeld hout komt het dichtst bij al het natuurlijke hout, tenzij u uw eigen boom hebt gekapt. Behandeld hout is doordrenkt met chemicaliën om achteruitgang door weer, rot en saaie insecten te weerstaan. De belangrijkste verschillen tussen deze twee soorten bouwmaterialen liggen in duurzaamheid en gezondheidsproblemen. Hoewel beide soorten hout kunnen worden gebruikt in een project waarvoor hout nodig is, kunt u natuurlijk hout overwegen als de structuur in contact komt met kinderen, dieren, planten of grondwater. Ook als het project zich in een omgeving bevindt die vatbaar is voor termieten, overmatige vochtigheid of de projectbehoeften om lang mee te gaan, maar mensen komen er niet vaak mee in aanraking, behandeld hout is misschien wel het beste keuze.

Er zijn veel methoden en chemische mengsels die worden gebruikt om hout te behandelen, allemaal met hetzelfde doel en algemene effectiviteit. Door de jaren heen zijn verschillende chemische mengsels minder populair geworden vanwege de relatieve gezondheidsrisico's die ze met zich meebrengen. Het is echter belangrijk op te merken dat elk chemisch mengsel dat momenteel wordt gebruikt om hout te behandelen, ongeacht het proces, gevaarlijk is. Behandeld hout kan arseen, creosoot of pentachloorfenol (PCP) bevatten. Deze chemicaliën kunnen worden geabsorbeerd door direct, herhaald of langdurig contact en resulteren in nadelige gezondheidseffecten bij mens, plant en dier. In feite heeft de USDA veel van de chemicaliën die worden gebruikt bij de behandeling van timmerhout verboden voor elk gebruik dat schadelijk zou kunnen zijn voor mensen, vee, bodemvruchtbaarheid of grondwaterpotentie.

Natuurlijk bouwen mensen al duizenden jaren met hout. Maar pas sinds het einde van de jaren dertig, toen dokter Karl Wolman een procedure uitvond om hout met een chemisch conserveermiddel te infunderen, was behandeld hout een optie voor bouwmateriaal. Het proces, drukbehandeling genoemd, vereist dat hout in een cilindrische opslagtank wordt geladen terwijl alle lucht wordt verwijderd door drukverlaging. Vervolgens wordt het conserveermiddel onder hoge druk in de tank gepompt, waardoor het diep in het hout wordt geduwd.

Tegenwoordig zijn er slechts vier verschillende niveaus van drukbehandeling, gedifferentieerd door het beoogde gebruik van het hout en de kilo's conserveermiddel per kubieke voet hout. De groepen worden gelabeld voor bovengronds (0,25), grondcontact (0,40), permanente houtfundering (0,60) en zoutwatergebruik (2,05). Al het behandelde hout wordt op basis hiervan gegroepeerd en gemarkeerd, ongeacht het type chemisch mengsel dat wordt gebruikt om het hout te behandelen.

Het meeste onder druk behandelde hout zal duurder zijn dan natuurlijk hout vanwege de kosten van de extra verwerking. Als u echter rekening houdt met de vergelijkbare duurzaamheid van het product, is het marginale kostenverschil van behandeld hout versus onbehandeld hout wordt veel redelijker, vooral als het project beter geschikt is voor behandeld hout als het gebouw materiaal.