Warmtepompen met hulpverwarming Vs. Zonder hulpverwarming

Warmtepompen zijn omkeerbare klimaatregelingssystemen. Bij warm weer, warmtepompen airconditioners warmte absorberen in een gebouw als buiten ontladen. Bij koude wintertemperaturen nemen warmtepompen warmte buiten het gebouw op en geven deze binnen af. Wanneer u zich buiten temperaturen dalen te laag om de warmtepomp extract warmte mogelijk uit de koude lucht, sommige systemen schakel een back-upverwarmingssysteem in om de rest van de warmte te leveren die nodig is om de gewenste binnentemperatuur te bereiken. Sommige warmtepompen hebben dat extra verwarmingsvermogen, andere niet.

Er bestaan ​​verschillende verschillen tussen een warmtepomp met hulpwarmte-eigenschappen en een warmtepomp zonder hulpwarmte. Eerst, systemen hulpverwarming een andere sectie om de lucht-warmtewisselaar plenum direct na het inwendige warmtepomp condensor. Deze sectie heeft meestal een verwarmingselement met elektrische weerstand of elektrische verwarmingselementen met lamellen, maar het is ook mogelijk om een ​​warmtepomp met een olie-ovenback-up aan te schaffen. Ze worden ingeschakeld wanneer het regelsysteem van de warmtepomp merkt dat het niet voldoende warmte van buiten ontvangt om de binnenruimte op de gewenste temperatuur te brengen. Systemen zonder hulpverwarming bevatten deze verwarmingssectie niet, noch de extra detectiecircuits om deze in te schakelen. Ook is de hulpverwarmingsschakelaar niet inbegrepen in de wandthermostaat die dat soort warmtepompsysteem regelt. Om die redenen worden warmtepompen zonder hulpverwarming meestal verkocht in klimaatzones die af en toe zeer milde winteromstandigheden ervaren met temperaturen die nooit onder de 35 graden F komen.

Een raamairconditioner die fysiek in het raam is omgekeerd, is in feite wat er gebeurt als het warmtepompsysteem wordt omgeschakeld van koelen naar verwarmen. Bij het omschakelen wisselt een vierwegkruisklep de functies van de condensor- en verdampersectie van de warmtepomp exact uit. Vervolgens neemt het systeem de warmte van buitenlucht op en maakt deze via de koelmiddelcyclus binnenshuis beschikbaar.

Warmtepompen, gebruikt als airconditioning of verwarmingseenheid, hebben een bepaalde capaciteit om een maximale delta T, of maximaal verschil tussen binnen- en buitentemperatuur van ongeveer 30 graden F ofwel manier. Daarom is het in de verwarmingsmodus ongeveer de koudste buiten, ongeveer 35 graden F. Onder dit punt daalt het systeemrendement dramatisch en moet het de extra warmte op een andere manier vinden. Het schakelt dus de hulpwarmte in. Een systeem zonder hulpwarmte laat het aan de gebruiker van het gebouw om uit te zoeken hoe hij meer warmte kan verkrijgen.

De meeste vroege warmtepompsystemen vulden de omgekeerde koelcycluscyclusverwarming aan met elektrische weerstandsspoelen in de luchtbehandelingsunit. Weerstand elektrische verwarming is niet bijzonder efficiënt, maar teneinde energie duurder geworden, werden andere ondersteunende warmteopties gezocht. In plaats van weerstandsverwarmingsspoelen bieden sommige systemen elektrische stuuruitgangssignalen die commando's naar andere verwarmingssystemen in het gebouw kunnen sturen om in te schakelen. Deze systemen kunnen worden geothermische, stookolie of aardgas, afhankelijk van wat optimaal is voor het geografische gebied.

No-nonsense warmtepompsystemen zonder de hulpverwarmingscapaciteit maken dat soms een extra optie. Omdat consumenten veel meer hulpverwarmingsopties hebben om mee te werken voor het vergroten van warmtepompen, kunnen ze dit ervaren een winter of twee in een mildere klimaatzone zonder de functie voordat u zich inzet voor de extra investering, welke het ook is worden.