Bomen die slecht zijn voor de stichting van een huis

Wanneer bomen rond huizen worden geplant, bieden ze veel voordelen. Ze blokkeren zonlicht, helpen de kosten voor airconditioning te verlagen en ze verminderen de winterwind rond huizen, waardoor de verwarmingskosten worden verlaagd. Bomen kunnen de eigendomswaarde zelfs met 15 tot 20 procent verhogen. Bepaalde snelgroeiende boomsoorten met ondiepe wortelstelsels kunnen echter funderingen binnendringen, waardoor kraken, bezinken en andere kostbare problemen ontstaan. Voorkom schade door langzaam groeiende bomen te planten, de grond dichtbij uw fundering droog en onbemest te houden en voldoende ruimte tussen het huis en de bomen over te laten.

Een door de Michigan State University Extension aangehaald onderzoek naar boomwortelschade wees uit dat eiken (Quercus spp.) wortels veroorzaakten 11 procent van de funderingsschade, zelfs als ze slechts 2 procent van de boom vormden bevolking. Eiken kunnen wintergroen of bladverliezend zijn, maar de meeste soorten hebben ondiepe, snelgroeiende wortelsystemen. Vooral ondiepgewortelde soorten zijn de watereik (Q. nigra), een 60 meter hoge boom die veel water en voedingsstoffen uit de grond uitspoelt. Levende eiken (Q. Virginiana) hebben ook ondiepe, zich uitbreidende wortels en luifels tot 80 voet breed. Andere eiken die in de buurt van stichtingen moeten worden vermeden, zijn de 80 meter hoge moeraskastanje-eik (Q. michauxii) en de 60 meter hoge Schumard-rode eik (Q. schumardii).

Populieren of bomen in het geslacht Populus kunnen schade aan de fundering veroorzaken. Deze loofbomen hebben ondiepe, zich uitbreidende wortels die snel groeien en vaak schade aan de rioolbuis veroorzaken. Vooral agressieve gewortelde soorten zijn de witte populier (P. alba), een 100 meter hoge boom met een brede kroon en donker blad, en het cottonwood (P. heterophylla), een inheemse boom die van nature groeit in uiterwaarden en wortels heeft die water zoeken. Andere snelgroeiende populieren met ondiepe wortels om rond de fundering te vermijden, zijn de Lombardije (P. nigra), Oost (P. deltoids), Carolina (P. X. canadensis) en Balm of Gilead (P. x gileadensis).

Bomen in het geslacht Fraxinus, algemeen bekend als as, veroorzaken ook een onevenredige hoeveelheid schade aan de fundering. Algemeen gekweekte sierassen omvatten de witte (F. americanus), een 80 meter hoge loofboom met een brede verspreiding. The Carolina (F. caroliniana), een inwoner van Noord-Amerika, groeit tot 30 voet lang en gedijt op moerassige locaties. De groene (F. Pennsylvanica) groeit tot 60 voet met een spreiding van 30 voet en verdraagt ​​een reeks site-omstandigheden. Veel as groeit van nature op vochtige of zelfs verzadigde grond en heeft wortels die water zoeken.

Andere snelgroeiende loofbomen met ondiepe wortels om aanplant in de buurt van stichtingen te voorkomen, zijn de gewone acacia (Robinia pseudoacacia), boxelder (A. negundo), Noorse en zilveresdoorns (Acer platanoides en saccharinum), amber (Liquidambar styraciflua), plataan (Platanus occidentalis) en tulpenboom (Liriodendron tulipifer). Groenblijvende soorten met invasieve wortels zijn de treurspar van de brouwer (Picea brewerana), Krimden (Pinus nigra caramanica), loblolly-den (P. taeda), fijnspar (P. abies) en alpenden (P. cembra).