Ongeveer Ure Pear Trees

Vruchtdragende bomen zijn mooie en heerlijke toevoegingen aan een landschap, maar de meeste fruitbomen verbannen naar de warmere, meer tropische klimaatzones. De ure-perenboom onderscheidt zich als een uitzondering op de typische klimaatnormen voor meer voorkomende perenrassen. Als u hoopt een mooie, winterharde perenboom in uw landschap op te nemen, overweeg dan de ure-peer als een onderscheidende toevoeging aan uw buitenruimte.

Ure perenbomen zijn een van de hardste perenboomsoorten. Ure-perenbomen zijn winterhard door USDA Plant Hardiness Zone 3; ze zijn bestand tegen nachtelijke en wintertemperaturen tot 40 graden onder nul. Naast hun tolerantie voor koude, zijn Ure-perenbomen tolerant voor luchtvervuiling en stedelijke beplanting, inclusief een verscheidenheid aan grondsoorten. Ure perenbomen hebben vol zonlicht nodig voor een optimale groei en om vrucht te dragen. Hoewel deze bomen vochtige grond verdragen, zal stilstaand water in een moerassig gebied hun groei belemmeren of voorkomen dat fruit zich vormt. Onder ideale groeiomstandigheden zullen winterharde perenbomen 60 jaar leven.

Ure perenbomen zijn snelgroeiende fruitbomen onder ideale groeiomstandigheden. Kleine Ure-perenbomen kunnen 25 voet lang worden, terwijl grotere bomen wel 50 voet lang kunnen zijn. De meeste ure-variëteiten bieden ongeveer 4 voet vrije ruimte vanaf de onderste takken, waardoor ze ideale bomen zijn om een ​​tuin te bekleden of privacy te bieden rond een buitenterras.

In het voorjaar vertonen ure perenbomen takjes van geclusterde witte bloemen langs hun rafelige takken. Elke bloemencluster wordt omringd door kleine, wasachtige donkergroene bladeren die het grootste deel van de lente, zomer en herfst blijven. Midden in de herfst veranderen de groene bladeren in een dieprode kleur en verschijnen er fruitknoppen die uitgroeien tot kleine, groenachtig gele peertjes. De peren zijn iets te bitter en hard om rauw te eten, maar ze zijn ideaal voor het inblikken in jam, gelei of fruitconserven.

Hoewel ure-peren een relatief winterharde en plaagvrije perenvariëteit zijn, vormen ze bepaalde uitdagingen voor landschapsarchitecten. Ure-perenvruchten zijn niet de eerste keuze om te eten vanwege hun gevarieerde kwaliteit. Als de vruchten niet worden geplukt, kunnen ze op looppaden of trottoirs vallen en struikel- en uitglijgevaar opleveren. Alle perenbomen hebben twee bomen nodig voor kruisbestuiving, dus een tweede perenboom geplant in de buurt van uw ure-boom is de beste optie om een ​​hoogwaardige fruitoogst te garanderen.