Hoe het areaal van een vreemd gevormd perceel te berekenen

Spuit de bovenkant van je palen met verf zodat ze gemakkelijk te zien zijn wanneer je van de ene naar de andere meet. Rijd elke paal met een verandering in plotvorm, hoek, boom, rand van een greppel of etc.. Voor lange rechte randen op een te meten gebied kunnen uw inzet verder uit elkaar staan. Stel uw palen niet zo in dat de afstand ertussen groter is dan de lengte van uw meetlint als u er een gebruikt. Stel voor deze "lange" rechte afstanden meer dan één inzet in. Deze kunnen "eyeballed" zijn om ze in een relatief rechte lijn te plaatsen. In het voorbeeld in de tekening werden palen op handige locaties rond de omtrek gereden en elke paal werd gemarkeerd met een letter, beginnend met 'A', enzovoort.

Nadat u alle perimeter-staken hebt gereden en ze hebt gemarkeerd met een identificatieletter, rijdt u een lijn met staken, waarbij u ze opnieuw in een rechte lijn bekijkt, door de ca. midden van het perceel. Deze kunnen worden gemarkeerd met de nummers 1, 2 enzovoort. Gebruik een van de perimeterpennen als startpunt voor het plaatsen van de genummerde palen. De rechte lijn in de voorbeeldtekening begint bij de 'Q'-paal aan de zuidkant van dat perceel. De volgende is 2 en verder tot en met 4. Je hebt nu de basis voor het verzamelen van afmetingen van het landoppervlak. Begin met de 'A'-paal, meet tot' B '. Als u de "Rolatape" gebruikt, kunt u gewoon de afstand van de paal tot de paal afrollen. Zet de teller terug op nul om te meten tussen de volgende twee inzetten.

De gestippelde groene lijn op de tekening is een lijn die de punten verbindt waar de inzet werd aangedreven. De magenta lijn is een lijn die de echte, meer onregelmatige vorm van het perceel benadert. Extra afmetingen kunnen worden overgenomen van uw aangedreven, gemarkeerde palen naar andere randen, functies, enz. en deze toegevoegd met aantekeningen en schetsen in je veldboek. Alle informatie kan tijdens de ontwikkeling in uw lay-outtekening worden geïntroduceerd.

Als u een stalen tape gebruikt, zorg er dan voor dat u en uw helper de tape erg strak trekken, zodat uw nauwkeurigheid er niet onder lijdt. Zorg ervoor dat u het bandniveau vasthoudt tijdens het meten. Noteer de afstand in uw notitieboek of veldboek, schrijf gewoon A-B = 20 'of wat de dimensie ook is. Deze methode van tabellering voor alle afstanden is prima, maar maak ook een schets van de landvorm en over waar elke paal wordt geplaatst. Dit helpt fouten en verwarring weg te werken wanneer de informatie wordt gereduceerd tot een tekening.

Plaats zoveel aantekeningen en kleine schetsen in je veldboek als je nodig hebt. U zult merken dat u nooit teveel informatie heeft wanneer u deze begint over te zetten naar een layout-tekening. Meestal moet je terugkeren voor een paar belangrijke ontbrekende dimensies. Na het meten tussen alle inzetten op de omtrek, meet u ook tussen de genummerde inzetten die u door het midden van de plot hebt geplaatst.

Voer twee metingen uit voor elk van de met letters gemarkeerde perimeterpennen, één van een van de genummerde palen en een andere van een afzonderlijke genummerde paal. Dit vormt een driehoek zoals aangegeven in de schets. Deze methode geeft u de informatie om elke perimeterstaak te lokaliseren in verhouding tot de genummerde inzetten die in een rechte lijn zijn geplaatst. Elk van de geregistreerde afstanden is een straal die wordt gebruikt om de punten te lokaliseren waar de palen zich bevinden. Omdat u hier overbodig bent, neemt u meer dimensies dan u denkt dat u nodig heeft, aangezien het zelden voorkomt dat u elke dimensie krijgt die u nodig heeft zonder terug te gaan voor aanvullende metingen. Geloof me met dit! Deze zelfde methode kan worden gebruikt om objecten te lokaliseren, zoals bomen, hoeken van afrasteringen, constructies waar zelfs geen paal naast staat.

Objecten zoals schuren, huizen of andere constructies kunnen op een vergelijkbare manier worden geplaatst. Meet eerst de buitenafmetingen van de constructie en maak er een schets van in je veldboek of notitieboek. Meet vervolgens naar een hoek van twee verschillende genummerde (of letters) inzetten. Meet nu vanuit twee andere inzetten naar een andere hoek (dit kunnen dezelfde twee zijn als gebruikt voor de eerste hoek). Nadat u alle uitzetlocaties heeft gedimensioneerd, zou u automatisch de omtrek van uw traverse moeten hebben (afstand rond al uw punten). Plotgebieden zijn meestal groter dan deze aangelegde traverse, dus u zult enige interpolatie moeten uitvoeren van het werkelijke geschatte uiteindelijke gebied en de omtrek.

Nu u al uw dimensionale gegevens bij de hand heeft, is het tijd om de informatie te herleiden tot een bruikbare tekening. Alle metingen die u heeft uitgevoerd, moeten worden gebruikt als radii om bogen te zwaaien met een tekenkompas, als u een handmatige tekening maakt, of met een grafisch programma zoals "AutoCad". Er zijn veel freeware- of shareware-tekenprogramma's beschikbaar, dus u kunt deze onderzoeken. Het is veel gemakkelijker om je landvorm uit te zetten met een gratis grafisch programma dan om een ​​handmatige tekening te maken.

Als je een vriend hebt die een tekenaar of ingenieur is, kun je ze waarschijnlijk zover krijgen dat ze je gegevens verkleinen en er een tekening van maken. Als u besluit deze lay-out handmatig te doen, heeft u een kompas, een potlood met een scherpe punt, wat ruitjespapier - zeg 11 x 17 - en een plastic architectonische schaal nodig. Stel een schaal in met de grootste afmetingen van de plot als basis, zodat de tekening op uw papier past en de schaal samenvalt met de grootte van de ruitjespapiervierkanten.

Welke methode ook wordt gebruikt - handmatig of computertekenen - begin met de lineaire gegevens van de inzetten die door het midden van de plot zijn geplaatst. Markeer elk uitzetpunt op de rechte lijn door te zwaaien met een straal die de afstand is van het ene punt naar het volgende. Om een ​​omtrekpunt te lokaliseren, zwaait u een straal (afstand van uw veldnotities) vanaf elk van de twee genummerde uitzetpunten waaruit de afmetingen zijn gehaald. Waar de twee bogen elkaar kruisen - kruisen - is de locatie van de beletterde paal op de omtrek. Ga door met deze procedure totdat alle omtrekpunten zijn gevonden. Verbind al uw punten met lijnen. In een tekenprogramma kunnen van deze lijnen een "polylijn" worden gemaakt, een lijn die in feite een eindeloze lus is die het gebied dat je wilt bepalen omsluit.

Als u "AutoCad" of een ander computer-tekenprogramma gebruikt, krijgt u het gebied en de omtrek binnen de omsloten lus. Verdeel de vierkante meters van het omsloten gebied door 43560. Dit geeft je het aantal hectare. De nauwkeurigheid van het aantal is afhankelijk van hoe goed u het heeft gedaan bij het nemen van veldafmetingen en bij het opmaken van die afmetingen. Als u handmatig werkt, kan het gebied worden bepaald door de vierkanten op het ruitjespapier te tellen. Gedeeltelijke vierkanten kunnen worden geschat.

De oppervlakte van het perceel op de foto en de voorbeeldtekening is ongeveer 1,15, ongeveer. 50.300 vierkante voet. Het werk om dit vast te stellen was ongeveer vier uur in het veld en ongeveer twee of drie uur achter de computer. Er moest één reis terug worden gemaakt naar de plot om nog een paar belangrijke afmetingen te krijgen die nodig waren voor opheldering.