10 beste bloeiende struiken voor uw landschap

Door bloeiende struiken aan uw tuin toe te voegen, kunt u een groen landschap accentueren met uitbarstingen van kleur. Bloeiende struiken bieden voordelen die verder gaan dan hun bloemendisplay. Bestuivers worden ook aangetrokken door de bloemen, hoewel hun interesse uitgaat naar de nectar die een bloem produceert in plaats van de decoratieve aantrekkingskracht van een struik. Wanneer aan hun culturele behoeften wordt voldaan, blijven meerjarige bloeiende heesters jaar na jaar presteren, vaak met minimaal of weinig onderhoud.

Bloeiende struiken in het landschap

Bij het kiezen van de beste bloeiende struiken voor uw landschap, zijn uw voorkeuren voor bepaalde structurele looks en favoriete bloemkleuren grote overwegingen. Als u uw persoonlijke voorkeur echter niet in evenwicht houdt met het kiezen van struiken die goed passen bij het klimaat en de bodem waarin u woont, kunnen uw ontwerpkeuzes niet aan uw verwachtingen voldoen.

Een andere keuze die voor u ligt, is of u bladverliezende bloeiende struiken wilt planten (ze verliezen hun bladeren in herfst), groenblijvende bloeiende heesters (ze behouden hun blad tijdens herfst en winter) of een combinatie van beide. Afhankelijk van waar je woont, kun je misschien zelfs je landschapsontwerp zo plannen dat je van de vroege lente tot de late winter kunt genieten van bloemen op verschillende soorten struiken.

Virginia Cooperative Extension merkt talloze opties op voor het opnemen van bloeiende struiken in uw landschapsontwerp. Als specimenplanten vormt een enkele bloeiende struik een brandpunt dat de aandacht van de kijker trekt. Groepen bloeiende struiken in een eilandbed zijn bijvoorbeeld massaplantages die een impactstatement kunnen toevoegen aan een landschapsontwerp.

Soorten hortensia bloeiende struiken

Bovenaan de lijst met favoriete bloeiende heesters voor veel huiseigenaren staat hortensia (Hydrangea spp.). Geen wonder vanwege het aantal cultivars, de diversiteit aan struikvormen en verschillende bloemvormen. Onder de hortensia's bevinden zich drie algemeen gekweekte soorten - bigleaf, gladde en eikenbladige hortensia's - die allemaal bladverliezende bloeiende struiken zijn. De meeste hortensia's hebben vergelijkbare culturele behoeften, waaronder vochtige grond die goed afvloeit, ochtendzon en middagschaduw.

Misschien wel de meest bekende soort is bigleaf hortensia (Hydrangea macrophylla), een bladverliezende vaste plant in planthardheidzones 6 t / m 11 van het Amerikaanse Department of Agriculture (USDA). Deze ronde struik, 3 tot 6 voet lang en even breed, heeft grote, ronde bloemen ("mopheads") of plat bloemtrossen met kleine centrale bloemen en grote bloemen aan de buitenkant van de tros ("veterkappen"). Bloemen, die bloeien in de late lente tot de zomer, zijn afhankelijk van de pH van de grond voor kleur en bevatten tinten wit, blauw, paars en roze. Zure grond (pH 5,0 tot 5,5) produceert blauwe bloemen en alkalische grond (pH 6,0 tot 6,5) roze bloemen.

Eikenbladige hortensia (Hydrangea quercifolia, USDA zones 5 tot en met 9) is een inheemse plant, zo genoemd omdat de bladeren op eikenbladeren lijken. Bloemen zijn gerangschikt in kegelvormige pluimtrossen die 4 tot 12 inch lang kunnen worden. Hoewel bloemen een crèmewitte kleur hebben wanneer ze in de late lente tot de zomer opengaan, veranderen ze in de late zomer naar roze en in de herfst geelbruin naar bruin. Heesters worden 4 tot 8 voet lang en 4 tot 10 voet breed.

Gladde hortensia (Hydrangea arborescens, USDA zones 3 tot en met 9) is ook een inheemse struik. Wilde planten hebben platte bloemtrossen van wit met een diameter van 2 tot 8 inch. Veel cultivars, zoals 'Annabelle', hebben ronde, witte bloemhoofdjes die 8 tot 12 inch in diameter kunnen worden. De hoogte van volwassen struiken varieert van 3 tot 5 voet lang met een gelijke breedte. Gladde hortensia heeft doorgaans een lang bloeiseizoen, van de lente tot de zomer.

Paniculata-hortensia (Hydrangea paniculata, USDA zones 4 tot en met 8) wordt groter dan veel andere soorten hortensia's en heeft ook een later bloeiseizoen. De volwassen grootte varieert van 8 tot 15 voet lang en 6 tot 12 voet breed, dus plant deze hortensia waar hij ruimte heeft om uit te spreiden. Pluimvormige bloemtrossen, 6 tot 8 inch lang, bloeien in de late zomer tot de herfst. De meeste bloemen openen als crèmewit voordat ze veranderen in roze en dan bruin worden in de herfst, maar de populaire cultivar 'Limelight' heeft licht-chartreuse bloemen die in de herfst overgaan in een diep roze-roze kleur.

Viburnum Bloeiende heesters

Afhankelijk van soort en cultivar is viburnum (Viburnum spp.) Over het algemeen winterhard in USDA zones 2 tot en met 8. Hoewel de gemiddelde maten 4 tot 6 voet lang en 4 voet breed zijn, is de Master Gardener-programma van de Universiteit van Californië van Sonoma County merkt op dat sommige soorten viburnum zo kort kunnen zijn als 3 voet of zo lang als 20 voet, en dat de struiken bladverliezend of groenblijvend kunnen zijn. Bloemvormen variëren ook sterk, van rond tot kanten hoed en koepelvormige bloemen, maar de meeste bloemen zijn wit en sommige hebben een roze tint. Als groep zijn viburnums ziekteresistent.

Koreaanse spicebush (Viburnum carlesii, USDA zones 4 tot en met 7) wordt gewaardeerd om zijn geurige vroegbloeiende lentebloemen, gerangschikt in ronde trossen van 3 inch die roze openen voordat ze wit worden. Deze bladverliezende viburnum-soort wordt 4 tot 6 voet lang met een gelijkmatige spreiding en vereist weinig onderhoud. Ongeacht de soort en cultivar hebben de meeste viburnums vergelijkbare groeibehoeften. Ze gedijen goed als ze halfschaduw krijgen, vooral 's middags, en wanneer ze op rijke, vochtige grond worden geplant.

Tropische en inheemse hibiscusstruiken

Je vindt enkele van de meest opzichtige bloemen in het landschap op hibiscusstruiken. Hoewel de tropische hibiscusplanten die gewoonlijk tuincentra bevolken een beperkt winterhardheidsbereik hebben, sommige hibiscussoorten zijn vaste planten in een bredere zone die tuinders in meer regio's kunnen laten groeien hele jaar. Als vuistregel geldt dat de meeste hibiscusstruiken hun beste bloemshow laten zien wanneer ze in de volle zon op vochtige grond worden geplant.

Tropische hibiscus (Hibiscus rosa-sinensis, USDA zones 9 t / m 11), ook wel Chinese hibiscus, kan zo hoog worden als 10 voet met een spreiding van 8 voet. Deze imposante groenblijvende struik heeft dramatische rode bloemen die een diameter van 8 inch kunnen bereiken. Hoewel elke bloem maar een dag meegaat, bloeien deze struiken het hele jaar door.

Een koudharde inheemse hibiscus is rozenkaasjeskruid, ook wel moeraskaasjeskruid of winterharde hibiscus genoemd (Hibiscus moscheutos, USDA zones 5 tot en met 9). Deze bladverliezende, struikachtige vaste plant groeit van 3 voet tot 7 voet lang met een spreiding van 2 tot 4 voet. De bloemen lijken op stokroosbloemen en hebben meestal een diameter van 4 tot 6 inch. Net als andere hibiscusbloemen, bloeit rozenkaasjeskruid slechts een dag, maar de planten blijven drie tot vier maanden bloeien, meestal van juni tot september.

Geurige lila struiken

De bedwelmende geur van Engelse seringen (Syringa vulgaris, USDA zones 3 tot en met 7a) kan een heel landschap parfumeren. Ook wel genoemd Franse lila of gewone sering, deze bladverliezende plant is geclassificeerd als een struik, hoewel veel op kleine bomen lijken vanwege hun grootte. Volwassen planten variëren van een hoogte van 8 tot 4 meter en een breedte van 6 tot 3 meter, met bloemen van wit, roze, lavendel of paars. Sering groeit het beste in klimaten met koude winters, en het kan moeilijk zijn of niet bloeien in warmere streken van het winterharde bereik.

Een sering die geschikt is voor kleinere landschappen is Bloomerang (Syringa 'Penda' BLOOMERANG®, USDA zones 3 t / m 7a). Bloomerang-lila is over het algemeen slechts 5 voet lang en 5 voet breed en produceert dezelfde geurige bloemen als grotere variëteiten, maar het biedt ook de bonus dat het een herhalingsbloeier is. Net als andere seringen bloeit Bloomerang half mei, maar begint rond juli opnieuw te bloeien. Ongeacht het type reageren de meeste seringen het best op dezelfde culturele omstandigheden: volle zon, vochtige maar niet drassige grond en licht alkalische pH van de grond.

Bloeiende Azalea-struiken

Het geslacht Rhododendron omvat enkele planten die gewoonlijk rododendron worden genoemd en andere die gewoonlijk azalea's worden genoemd (Rhododendron spp., USDA zones 5 tot en met 9). Hoewel beide soorten planten hetzelfde geslacht delen, hebben azalea's kleine, dunne bladeren, terwijl rododendrons grotere en bredere bladeren hebben. Sommige azalea's zijn groenblijvend en andere zijn bladverliezend. Bloemen kunnen enkel, dubbel of half dubbel zijn in een regenboog van kleuren zoals wit, roze, rood, paars en oranje. Bloeitijden variëren sterk, van bloeiers in het vroege, midden en late seizoen tot herbloeiende variëteiten.

Hoewel sommige azalea's kunnen de volle zon aan, de meeste groeien het beste op locaties met halfschaduw, vooral tijdens hete zomermiddagen. Ze groeien het beste op vochtige grond met een goede afwatering. Uitbreiding van de Mississippi State University raadt aan om azalea's te planten aan de noordkant van uw huis of in een bosrijke omgeving waar ze gefilterd zonlicht krijgen.

Azalea-maten variëren sterk, afhankelijk van de soort en cultivar. Dwergvariëteiten, zoals 'Snow' (witte bloemen in het middenseizoen) en 'Higasa' (donkerroze bloemen in het late seizoen), worden slechts 1 tot 2 voet lang. Grotere cultivars, zoals 'Formosa' (vroege tot middenseizoen rozen-lavendelbloemen) en 'Pride of Mobile' (middenseizoen watermeloenroze bloemen) kunnen een hoogte bereiken van 10 voet.

Gouden bellenring in het voorjaar

Een van de definitieve tekenen dat de lente is aangebroken, is wanneer border forsythia (Forsythia x intermedia, USDA zones 6b tot en met 8a) in bloei komt. In het zuiden bloeit border-forsythia al eind januari na een milde winter, maar bloeit vaker in maart. De andere veel voorkomende naam van deze plant, gouden bellen, beschrijft zowel de kleur als de vorm van de bloemen, die verschijnen langs de overkoepelende takken in het vroege voorjaar voordat de bladeren tevoorschijn komen en blijven enkele jaren bestaan weken. Als een snelgroeiende, meerstammige struik die 8 tot 10 voet lang wordt met een spreiding van 10 tot 12 voet, zijn gouden bellen ook droogtetolerant.

Clemson coöperatieve extensie somt 'Lynwood' (soms aangeduid als 'Lynwood Gold') en 'Spectabilis' op als hoge cultivars die tot 10 voet groeien. Middelgrote cultivars zijn onder meer 'Sunrise' en 'Arnold Giant', die beide 5 voet lang worden. Kleine cultivars die geschikt zijn voor kleinere landschappen of containers zijn onder meer 'Golden Peep' (18 tot 30 inch lang en 36 inch breed) en 'Goldilocks' (24 tot 36 inch lang met een gelijke breedte).

Langbloeiende glanzende Abelia

Glanzende abelia (Abelia x grandiflora, USDA zones 5 tot en met 9) is een onderhoudsarme bloeiende struik met meerdere landschapsvoordelen. In de kamperfoelieplantenfamilie heeft glanzende abelia dezelfde karakteristieke klokvormige bloemen als kamperfoelie. In plaats van gele bloesems heeft glanzende abelia echter geurige witte bloemen getint met roze op gebogen takken. In de warmere klimaten over zijn winterhardheidsbereik is glanzende abelia wintergroen en in koudere klimaten is deze meerstammige struik bladverliezend. De hoogte varieert van 3 tot 6 voet met een gelijkmatige spreiding.

Deze bloeiende struik trekt veel bestuivers aan, waaronder bijen, vlinders en kolibries. Een van de bijzonder gewenste landschapsvoordelen is het lange bloeiseizoen. Glanzende abelia begint meestal te bloeien in mei en gaat door tot september, waarbij alleen volle zon tot halfschaduw en matig water nodig is om te gedijen. In koudere streken waar glanzende abelia bladverliezend is, heeft het een prachtige herfstkleur, waarbij de bladeren paarsachtig worden voordat ze van de struiken vallen.

Koud-winterharde en aanpasbare Spirea

Japanse moerasspirea (Spiraea japonica, USDA zones 3 tot en met 8), behoort tot de gemakkelijkst bloeiende struiken om te groeien, die alleen volle zon tot halfschaduw nodig hebben, matig water geven en goed doorlatende grond floreren. Van de late lente tot midzomer bedekken kleine roze bloemen in platte trossen planten die meestal 4 tot 6 voet lang en 5 tot 7 voet breed worden. In warmere streken over zijn vaste plantenbereik behoudt Japanse moerasspirea zijn bladeren, maar in koudere streken is het bladverliezend.

Met zijn chartreuse bladeren en roze bloemen vormt 'Gold Mound' (USDA zones 4 tot en met 8) een opwindende bodembedekker of een rand voor trottoirs of landschapsbedden. Kleiner dan de soort, heeft 'Gold Mound' een dichte en heuvelachtige groeiwijze die 2 tot 3 voet lang en 2 tot 4 voet breed wordt. In de herfst bevat het chartreuse blad van 'Gold Mound' ook tinten oranje en rood. Zelfs de stamkleur gaat over van groen naar rood of bordeauxrood.

Herhaal Bloomer Weigela

Overkoepelende takken die in het voorjaar beladen zijn met trompetvormige roze bloemen weigela (Weigela Florida, USDA zones 4 t / m 8) een bloeiende struik die net zo aantrekkelijk is voor kolibries als de tuinman die hem kweekt. Weigela is typisch een herhalingsbloeier met nog een ronde bloemen in de midzomer tot de late zomer, hoewel de tweede bloemset misschien niet zo overvloedig is als de lente. De gewelfde takken van weigela worden 6 tot 10 voet lang en 9 tot 12 voet breed en vormen een breder dan hoge struikvorm.

Een niet veeleisende plant die slechts matige waterbehoeften heeft, weigela tolereert lichte schaduw of gefilterd zonlicht, maar een locatie in de volle zon bevordert meer bloemen. Bladeren op soortenplanten zijn effen groen, maar bonte weigela (Weigela florida 'Variegata') heeft mooie crème en groene bladeren op planten die over het algemeen korter zijn (6 voet) dan de soort. Dwergbonte weigela (Weigela florida 'Variegata Nana') heeft dezelfde crème en groene bladeren, maar hij is slechts 3 tot 4 voet lang.

Zoet geurende zomerszoet

Summersweet (Clethra alnifolia, USDA zones 3 tot en met 9a), ook wel zoete peperstruik genoemd, vinkt veel vakjes aan op elke lijst met favoriete bloeiende struiken. Het is een winterharde inheemse plant met geurige bloemen die veel bestuivers aantrekken, waaronder bijen, vlinders en kolibries. Hoewel individuele bloemen klein zijn, zijn ze geclusterd langs 3- tot 6-inch spikes die midden op de stengels worden gehouden in het midden van de late zomer, meestal in juli en augustus. Bloemen kunnen wit zijn ('Hummingbird' en 'Zestien kaarsen') of roze ('Ruby Spice' en 'Pink Spires').

Bladverliezende struiken worden 5 tot 10 voet lang en 4 tot 6 voet breed. Dit is geen plant voor droge grond. Summersweet groeit het beste op vochtige grond in de volle zon tot halfschaduw. Maak je geen zorgen als je zomerszoete struik in het vroege voorjaar niet uitbladert als andere vaste planten dat wel doen. Hij sluimert iets langer na zijn winterslaap en bladert in het late voorjaar uit.