Struiken of struiken met rode bessen

Struiken of struiken met rode bessen kunnen een bron zijn van de broodnodige wintertuinkleur. Struiken met groenblijvende bladeren in contrast met hun rode bessen zorgen voor een nog opvallender uiterlijk. Op veel van deze planten komt het heldere fruit vroeg in de herfst aan. Als het aan hongerige vogels kan ontsnappen, blijft het vaak in de koudste maanden. Sommige soorten van deze struiken groeien echter als mannelijke of vrouwelijke planten. Door beide te planten, vergroot u de kans op overvloedige bessengewassen.

Brilliantissima, een langzaam groeiende appelbes (Aronia arbutifolia) cultivar, bereikt uiteindelijk 6 tot 8 voet hoog en tot 4 voet breed. Deze bladverliezende rozenfamilie plant combineert glanzende, donkergroene lente- en zomerbladeren die in de herfst schitterend rood worden met witte aprilbloemen die even schitterende rode herfstbessen produceren. Het eetbare fruit kan tot in de winter op de planten blijven staan, meldt de Missouri Botanical Garden. Hoewel de bessen uitzonderlijk bitter zijn, zullen ze met voldoende zoetstof een smakelijke gelei vormen. Brilliantissima heeft de meest voorkomende bessengewassen als het in de volle zon groeit. De struik verdraagt ​​ook gedeeltelijk schaduwrijke locaties. Een voorliefde voor natte grond maakt Brilliantissima een goede keuze voor watertuinen. Ongeacht waar het is geplant, het heeft een goede drainage nodig.

Het verspreiden van cotoneaster (Cotoneaster divaricatus) is een snelgroeiende struik met donkergroene, bladverliezende 1-inch bladeren die langdurige tinten paars, oranje of geel naar de herfsttuin brengen. De struik kan tot 6 voet hoog en breed worden. In het vroege voorjaar maken roze-roze bloemen plaats voor ovale rode bessen. De vrucht kan een opzichtige vertoning maken terwijl hij rijpt tussen september en oktober, merkt de universiteit van Connecticut op. Deze wind- en zouttolerante struik houdt van een zonnige tot gedeeltelijk schaduwrijke plek met goed doorlatende, losse grond. Het is niet kieskeurig over de pH van de bodem.

Winterberry (Ilex verticillata), een andere bladverliezende struik, is een hulstfamilie afkomstig uit vochtige bossen, beek- en vijverranden en moerassen. Het groeit tot 10 voet hoog met een ronde vorm en groenpaarse, ovale bladeren. De plant is op zijn best wanneer zijn kleine, witte lente- of zomerbloemen zijn overgegaan in rode herfstbessen, adviseert het Lady Bird Johnson Wildflower Center. De vrucht, die alleen voorkomt op bestoven vrouwelijke planten, kan tot de volgende lente blijven bestaan. Het trekt de hele winter hongerige vogels naar de tuin. Winterberry groeit in de volle zon tot schaduw. Het verdraagt ​​vochtige of droge, zure (pH onder 6,8) bodems.

Hemelse bamboe (Nandina domestica), die zijn naam te danken heeft aan slanke, rechtopstaande stelen en bamboe-achtige bladeren, is eigenlijk een berberisfamilie. Het staat van 3 tot 8 voet hoog en tot 4 voet breed, volgens de botanische tuin van Missouri. Het blad van hemelse bamboe evolueert van koperachtig groen in de lente naar groen in de zomer en paarsrood in de herfst. Zes- tot 12-inch clusters van witte, geel behaarde zomerbloemen komen uit de takken. Trossen rode bessen vervangen de bloemen en blijven van de herfst tot de volgende lente in de struik. Hun gewicht is vaak voldoende om de ranke takken naar de grond te laten buigen. Hemelse bamboe presteert het beste in gemiddeld vochtige, humusrijke, goed doorlatende grond en volle zon, met schaduw in de middag waar de zomers heet zijn.