Kun je cipressenhout verbranden?

Echte Noord-Amerikaanse cipressen zijn over het algemeen zeer gelokaliseerd en verspreid in distributie, vanaf de door storm gehavende Monterey-cipressen van de Californische kust tot de cipressen van Arizona van de savannes in het zuidwesten en dicht struikgewas. Maar een aantal soorten wordt op grote schaal gekweekt en er komen regelmatig boomstammen van een neergehaalde boom op de lokale markt, net als die van de verre verwante kale cipres. Dergelijke bomen produceren niet het beste brandhout, maar kunnen nog steeds van pas komen bij het starten van een brand.

Cipressenhout heeft de neiging redelijk middelmatig te zijn of, in het beste geval, bruikbaar als brandhout. Net als de meeste andere naaldhoutsoorten, waaronder alle naaldboomsoorten, brandt het meestal vrij snel als het goed gekruid is, wat weinig langdurige waarde oplevert. De harsen kunnen substantiële rook veroorzaken - een teken dat er veel energie in verdampend vocht gaat - en ook de ophoping van creosoot in schoorsteenkanalen bevorderen. Zo kan cipressenhout het beste worden gebruikt bij een kampvuur in de buitenlucht of een kookvuur in plaats van een huishaard.

Hoewel West-Noord-Amerika een aantal soorten inheemse cipressen heeft, is een andere boom die in het zuidoosten met de naam wordt herkend misschien bekender. Eigenlijk bevindt de kale cipres zich in een apart geslacht, Taxodium, hoewel hij tot dezelfde familie behoort als echte cipressen. Deze soms massieve boom, vaak aan de basis gesteund, heeft een brede verspreiding in moerassen, rivierbossen en andere bodemgebieden. Slecht gekruid kaal-cipressenhout kan vochtig en moeilijk te verbranden zijn - hoewel aromatisch in de vlam - en is, net als de echte cipressen, meestal een betere keuze voor een buitenbrand.

Net als veel zachthout kunnen echter zowel echte cipressen als kale cipressen fijn hout leveren voor aanmaakhout. Een boomstam is gemakkelijk te splitsen in kleine, dunne schachten en de tak en wortelknobbels van een verweerde, lang omgevallen boom - als je toestemming hebt om hem te gebruiken - kunnen ook worden gebruikt. Stel een nest tondel samen, wat van alles kan zijn, van gekruide dennennaalden of kegels en gedroogd mos tot verfrommeld papier of houtkrullen. Kader er omheen een losse kegel van cipressenaanmaak. Ontsteek de tondel en ondersteun de vlam met regelmatige uitademingen of een uitgebalanceerde plaat. Terwijl de aanmaakhout van de cipres aanslaat, begin je dikkere stukken langer hardhout zoals eiken of hickory op het vuur te leggen.

Net als andere houtsoorten moet cipressenhout voor gebruik in het vuur worden gekruid voor het beste resultaat. Een boom kappen in de herfst of vroege winter is meestal een goede gok, omdat de weefsels van nature minder vocht bevatten bij het begin van het koude seizoen. Splits het hout bij het zagen. Leg de boomstammen in een los gestructureerde stapel van de grond, zoals op een palet. Als u deze kunt afdekken met een houtschuur in de open lucht of een zwaar zeildoek dat boven is vastgemaakt, kunt u de stapel beschermen tegen neerslag terwijl u toch luchtstroom toelaat. Het kruidenproces kan zes maanden tot een jaar of langer duren - langer als de cipres of kale cipres bijzonder nat was. Goed gekruid brandhout heeft de neiging om bleek van kleur te worden, schors af te vegen, breed te barsten aan de uiteinden en een resonerend klikkend geluid uit te stralen wanneer ze samen worden geraakt.