Rupsen eten mijn woestijnrozen

Hoe Adenium obesum planten werden bekend als woestijnrozen, is een gok voor iedereen, omdat ze zo ver komen als planten komen van de sierrozen (Rosa spp.) Te vinden in Amerikaanse hardheidszones van het Amerikaanse Department of Agriculture 2 tot en met 11. De draaiende, grijsgroene takken van woestijnrozen waaieren uit vanuit een uitpuilende basis van waterbergende bulten. Snijd in een van hen, en het ademt giftig sap dat de voorkeur geniet van Afrikaanse tribale jagers als een gif dat dodelijk is voor groot wild. In sommige delen van hun groeiende reeks USDA-zones 10 tot en met 12 trekken deze bizarre planten rupsen aan die bijna net zo vreemd zijn als ze zijn.

Lange, zwarte haren die uit zwarte, wratachtige bultjes op hun feloranje lijfje komen oleander rupsen (Syntomeida epilais jucundissima) het uiterlijk van ontsnapten uit een horrorfilm met Halloween-thema. Nadat ze tijdens een eetbui van een maand lang van 1/10 tot 1 1/4 inch lang zijn gegroeid, laten ze woestijnrozen draaien

Na het verpoppen komen ze tevoorschijn als iriserende, wit gevlekte blauwgroene stippenwespmotten om te paren en clusters van roomwitte eieren op de ruggen van de bladeren van hun waardplanten te leggen.

Groepen van de pas uitgekomen rupsen kauwen door de onderkant van de nieuwe bladeren, ze bruin maken. Na drie keer ruien scheiden de groepen zich en beginnen individuele rupsen hele bladeren te verslinden. Zonder behandeling kunnen oleanderrupsen het dunne blad van een woestijnroos volledig verwijderen.

Woestijnrozen sterven zelden door besmetting met oleanders, maar herhaald bladverlies kan hun vermogen om schade door ander ongedierte te weerstaan, aantasten.

Hun dieet van giftige woestijnrozen haalt deze rupsen van het menu van rups-roofvogels en kleine zoogdieren. Het onheilspellend klinkende, schildvormige spined soldaat bug, echter, kauwt ze met verve neer.

Deze roofzuchtige stinkwants injecteert de rupsen en stippenwespeieren met verlammende, weefseloplossende enzymen en zuigt hun vloeibare inhoud op. Het doodt ook tot 90 andere veel voorkomende plantenplagen.

Terwijl het een of twee keer per maand vrijgeven van een of twee van de in de handel verkrijgbare soldaat-eitjes voor soldaten, de rupsen op een enkele woestijnroos bestuurt, zijn ze daarvoor duur. Als je de bruine insecten of hun ziet ronde, metaalbronskleurige eieren laat ze in je tuin met rust; ze zijn niet schadelijk voor de planten en kunnen ze redden.

De larven van klein tachinid vliegt en roofwespen jagen ook op oleanderrupsen. Om de eierleggende volwassenen aan te trekken, plant u nectar- en stuifmeelproducerende madeliefjes (Compositae) familie bloemen. Easy-care keuzes omvatten jaarlijks Franse goudsbloemen (Tagates patula) of zinnias (Zinnia spp).

Om de rupsen in een vroeg stadium te beheren, snoei de aangetaste bladeren; zet ze een dag in een afgesloten plastic zak en gooi ze in de prullenbak. Draag handschoenen om jezelf te beschermen tegen het sijpelende sap en desinfecteer je gereedschap in ontsmettingsalcohol tussen de snijwonden en wanneer je klaar bent, zodat ze geen ziekte verspreiden.

Weer handschoenen aan, Pluk rupsen in een laat stadium met de hand en verdrink ze in een sopje.

Vermijd het hanteren van de rupsen en snoeien met kant-en-klare, microbiële Bacillus thuringiensis var. kurstaki spuiten. Inspecteer de planten dagelijks op eiermassa's op de achterkant van de bladeren. Wanneer alle eieren zijn uitgekomen, spuit je beide kanten van de bladeren als er geen zon op de plant schijnt. De microben dringen de darmwanden van de rupsen binnen en vergiftigen hun bloed.

Herhaal de applicatie na regen of om de vijf tot zeven dagen terwijl rupsen blijven voeden. Draag tijdens het spuiten beschermende kleding, waaronder een lange broek, een shirt met lange mouwen, een veiligheidsbril en een ademhalingsmasker.