Kenmerken van moderne architectuur

Moderne woningarchitectuur begon officieel in Zuid-Californië met de introductie van het Case Study House Program in 1945 in het tijdschrift "Arts and Architecture". Dat programma bevatte nieuwe ontwerpen van naoorlogse huizen, ontworpen door architecten die moderne materialen omarmden en zich losmaakten van traditionele huisstijlen. Elk van de huizen in het programma was bedoeld om te worden gereproduceerd door bouwers in het hele land om het naoorlogse woningtekort voor terugkerende soldaten op te vullen.

Hoewel het Case Study House-programma door velen wordt beschouwd als de officiële start van moderne huisarchitectuur, is er een vooral het huis bouwde een heel decennium daarvoor, waarbij traditionele bouwmaterialen werden gecombineerd met lijnen die modern zijn ontwerp. Dat is het Fallingwater-huis, ontworpen door Frank Lloyd Wright.

Opvallende kenmerken van de moderne architectuur zijn onder meer open binnenplattegronden met minder muren en externe bouwmaterialen van glas en staal. Lijnen van moderne architectuur zijn recht en schuin in plaats van gebogen, puntgevel en gesneden.

De gestroomlijnde, reserve lijnen van moderne architectuur zijn ontworpen om moderne levensstijlen weer te geven die met moderne gemakken vereenvoudigd zijn geworden.

Moderne architectuur neemt bijna altijd de topografie van het land waarop het is gebouwd op in het ontwerp van het huis. Een uitstekend voorbeeld hiervan is Fallingwater. Andere ontwerpen verbinden het interieur naadloos met de buitenkant door middel van glazen wanden.

Belangrijke invloeden van de moderne architectuur in het midden van de 20e eeuw zijn onder meer de luchtvaart en ruimtevaart, die te zien zijn in aerodynamische lijnen en gedurfd gebruik van staal.