Verschillen tussen vlierbessen en chokecherries

Er zijn veel overeenkomsten tussen vlierbessen en chokecherries, maar een paar belangrijke verschillen helpen je om onderscheid te maken tussen de planten. Chokecherries zijn leden van de rozenfamilie, terwijl vlierbessen lid zijn van de kamperfoeliefamilie. Beiden kunnen in het wild worden gevonden of worden gebruikt in tuinen of tuinen voor hun fruit, voor decoratieve doeleinden of voor screening.

Hoewel beide planten in de buurt van of langs beken en wegen kunnen groeien, hebben vlierbessenplanten een vochtige groeiplaats nodig; chokecherry heeft het vermogen om te groeien op droge, rotsachtige hellingen en in berg- en prairie-omgevingen.

Beide planten kunnen verschijnen in de vorm van bomen of struiken, maar vlierbessen bereiken slechts 10 tot 15 voet hoog. Chokecherry kan tot 30 voet hoog en 10 tot 20 voet breed worden. Chokecherry-vruchten zijn iets groter en losser gerangschikt dan vlierbessen en worden 1/4 tot 1/2 inch groot, terwijl vlierbessen meestal 1/4 inch of minder zijn.

Vlierbessenplanten hebben zachte stelen en een gladde, dunne, licht grijsbruine schors. De volwassen vorm heeft gespleten schors. Jonge chokecherry-planten hebben gladde, roodbruine schors. De schors van oudere planten wordt grijszwart en blijft glad.

De glanzende, ovaal tot langwerpige bladeren van chokecherry zijn afwisselend en fijn gekarteld. Vlierbessenbladeren zijn gekarteld en hebben een tegenovergestelde, samengestelde opstelling. Het uiterlijk van het arrangement wordt vergeleken met dat van een veer. Chokecherry-bladeren zijn korter, 1 tot 3 1/2 inch lang, terwijl vlierbessenbladeren 6 1/2 inch lang worden.

Beide planten bloeien rond dezelfde tijd. Vlierbessenbloemen zijn wit en chokecherry-bloemen zijn wit of roze en iets geuriger. Chokecherry-bloemen zijn gerangschikt in langwerpige cilindrische trossen. Vlierbessenplanten produceren een brede bloemencluster met een platte bovenkant. De trossen kunnen tot een meter breed zijn.

Chokecherry-vruchten zien eruit als kleine kersen en zijn een steenfruit. Chokecherry-zaden zijn giftig. Vlierbessen hebben kleine, eetbare zaden erin en vlierbessenbloemen zijn eetbaar.

De meeste chokecherries ervaren dezelfde kleurovergang als vlierbessen, die rijpen van rood naar paars of zwart; Sommige soorten chokecherry kunnen echter donkerrood of wit fruit produceren. De vlierbessen Sambucus racemosa produceert een roodgekleurde vrucht die door veel bronnen als giftig wordt beschouwd.

Beide planten dienen als voedselbron voor dieren in het wild, waaronder vogels in de achtertuin, jachtvogels, herten en kleine zoogdieren. Chokecherry biedt ook dekking. Vlierbessen worden beschouwd als nuttig als veevoer, terwijl chokecherry giftig is voor vee en schapen.

De vruchten van beide planten hebben vergelijkbaar voedselgebruik. Chokecherries zijn genoemd naar de bitterheid van de adstringerende vrucht; de gedroogde bessen verliezen echter hun bitterheid en het koken of drogen van de vruchten neutraliseert het gehalte aan zuur in de pitten, aldus het Amerikaanse ministerie van landbouw. Vlierbessen hebben een zachte tot bittere smaak, tenzij verwerkt.