Overmatig gebruik van meststoffen en pesticiden

Als er twee dingen zijn die helpen bepalen waar tuinders regelmatig over nadenken, zijn ze dat misschien wel voedingsstoffen en ongedierte - nutriënten omdat ze het gewas en ongedierte ten goede komen en bevorderen omdat ze vaak schade toebrengen. Een belangrijk onderdeel van de missie van een tuinman is om enige controle uit te oefenen over deze twee factoren. Meststoffen en pesticiden bieden een aantal middelen voor die controle, maar overmatig gebruik kan schadelijk zijn voor de directe omgeving en voor het milieu in het algemeen.

Omdat veel pesticiden schadelijk kunnen zijn, niet alleen voor het doelplaag, maar ook voor mensen, huisdieren en niet-doelorganismen - inclusief nuttige - overmatige toepassing van pesticiden is iets dat moet worden vermeden. De meeste pesticiden zijn niet-selectief, wat betekent dat niet alleen het doelplaag wordt aangetast, maar dat ook andere organismen - waaronder vele waarvan u niet van plan bent ze te schaden - ook lijden.

Amfibie Van populaties is bijvoorbeeld aangetoond dat ze lijden aan blootstelling aan insecticiden en herbiciden - niet gewoon lokaal maar wereldwijd - en bijen zijn een ander veel gepubliceerd slachtoffer van onzorgvuldig gebruikt insecticiden. Alle insecten, inclusief roofdieren die u normaal gesproken zouden helpen de plagenpopulatie laag te houden, worden gedood door insecticiden. In aanvulling op, residuen van bestrijdingsmiddelen in voedsel binnen bereik onze tafels in veel van onze favoriete groenten en fruit, evenals vlees, gevogelte en zuivelproducten.

Overmatig gebruik van kunstmest heeft negatieve gevolgen, zowel voor de portemonnee als voor het milieu. Voedingsniveaus die verder zijn dan wat planten kunnen gebruiken, lekken naar beneden, waar ze het grondwater kunnen vervuilen. Een goede regenval kan het van uw gazon, door de goten en in een waterweg wegspoelen, waardoor een waterval van nadelige gevolgen in nabijgelegen beken, vijvers en wetlands ontstaat. De overmatige groei van waterplanten en de onvermijdelijke dood en afbraak ervan kunnen leiden tot een verlaagd zuurstofgehalte, waardoor vissen en andere waterorganismen worden gedood.

Deze schadelijke gevolgen treden op op schalen die helemaal variëren van de lokale vijver of wetland in uw buurt tot enorme waterwegen, delta's en estuaria zoals de Chesapeake Bay en de uitstroom van de Mississippi, die zelfs grote, aanhoudende dode zones in die mariene hulpbronnen veroorzaken. Samen dragen tuinders, kleinschalige bedrijven, kleine tot middelgrote commerciële telers en grote landbouwbedrijven allemaal bij aan het probleem.

Weten hoeveel kunstmest u moet gebruiken, is net zo belangrijk als bijvoorbeeld weten hoeveel u de tuin water moet geven. De beslissing of, hoeveel en met welk materiaal moet worden bemest, wordt verder bemoeilijkt door factoren die de beschikbaarheid van voedingsstoffen beïnvloeden, zoals bodemsamenstelling en pH.

De mensen die meststoffen verkopen, adviseren vaak een specifiek gebruiksschema, maar dit kan uiteindelijk onnodig zijn als de juiste grondaanpassingen worden gebruikt. Het is vaak het beste om de bodem te testen op het gehalte aan voedingsstoffen en de beschikbaarheid voordat u aan een regelmatig schema begint. Doe-het-zelf-kits van lokale tuincentra bieden een manier om dit te doen, maar het sturen van een monster naar een grondtestlaboratorium is waarschijnlijk de beste optie. Een van uw hogescholen of universiteiten heeft een Cooperative Extension System-kantoor waar u tegen een bescheiden vergoeding grondmonsters kunt verzenden of afgeven. Uw dichtstbijzijnde Cooperative Extension Service-kantoor kan grondtesten en advies geven over hoeveel kunstmest u moet gebruiken.

Geïntegreerde bestrijding van plagen, of IPM, is een aanpak die is ontwikkeld om geïsoleerd verder te kijken dan de directe plaag om een ​​idee te krijgen van het bredere beeld en een meer gerichte, minder schadelijke aanpak te ontwikkelen. De belangrijkste focus ligt op preventie op lange termijn, het beheer van het ecosysteem, het monitoren en identificeren van plagen om te beslissen of controles nodig zijn, en het combineren van beheermethoden voor meer controle. Gecombineerde benaderingen omvatten biologische controles zoals de introductie van roofdieren, culturele controles zoals veranderende besproeiingspraktijken, mechanische en fysieke controles, zoals vallen en barrières, en chemische controles die selectief zijn voor het beoogde ongedierte en de minste schade aan de milieu.

Als een insect bijvoorbeeld de bladeren van een gewas eet, zou een tuinman die de IPM-benadering gebruikt verschillende dingen doen voordat hij naar de pesticidespray grijpt:

• Identificeer nauwkeurig de plaag
  
• Beoordeel de omvang van het probleem en beslis of controle nodig is. Is het een enorme plaag die grote schade aanricht of zijn er maar een paar individuen die minimale schade aanrichten?
  
• Welke natuurlijke roofdieren of andere controlerende middelen, zoals op plagen gerichte ziekten, zijn aanwezig om het aantal plagen te beperken?
  

De tuinman zou dan de minst schadelijke oplossing toepassen - misschien een grote release van roofdierwespen of een spray van Bacillus thuringiensis, of Bt - voordat je je toevlucht neemt tot een gifspray. De wespen en Bt bieden het extra voordeel dat ze veilig zijn voor het milieu en niet giftig zijn voor mensen of dieren in het wild. IPM gaat meer over beheer dan over controle - het beperken van plaaggetallen in plaats van ze volledig te elimineren. Staten en gemeenten en de Coöperatief uitbreidingssysteem tuiniers informatie en training geven over IPM.

Tip

Voor meer informatie over het gebruik van pesticiden en meststoffen, zie "De voor- en nadelen van pesticiden en meststoffen."