Feiten over waterlelies

Waterlelies (Nymphaea spp.) Behoren tot de mooiste en meest herkenbare planten ter wereld. Van koude winterharde stalwarts tot zachte tropicals, ze kunnen winterhard zijn van planthardheidzones 4 t / m 12 van het Amerikaanse Department of Agriculture. Elegante waterlelies zijn de glorieuze bloemige topping op klassieke met kikkers beladen lelieblad.

Koudehardheid is niet het enige verschil tussen de twee hoofdcategorieën waterlelies. Winterharde waterleliesoorten bloeien en bloeien alleen bij daglicht. 'S Nachts sluiten ze zachtjes. Tropische soorten bloeien op elk moment van de dag of nacht en de bloemen blijven open totdat ze vervagen.

Hoewel waterlelies eruit zien alsof ze uit het water ontkiemen, drijven ze eigenlijk bovenop het water, met hun wortels diep verankerd in de met water gelegde grond op de bodem van het meer of de vijver. Het lelieblad onder de bloemen is het blad van de waterlelieplant.

Waterleliebloemen zijn net zo verschillend als hun oorsprong, hoewel hun vormen en bloembladen vergelijkbaar zijn. Winterharde, inheemse waterlelies hebben eenvoudigere bloemen die een waterige, wilde bloemenachtige uitstraling behouden en zijn meestal wit en geel. Tropische soorten hebben vaak veel meer bloembladen en intensere kleuren dan de inheemse lelies.

Behalve dat het de geboortebloem is voor juli, is de blauwe lotus (Nymphaea caerulea) winterhard in USDA zones 10 tot en met 12 is ook de beroemde nationale bloem van Sri Lanka, een land voor de zuidoostkust van India. Het is een geurbron voor parfums.

De waterlelie wordt herhaaldelijk gebruikt in de olieverfschilderijen van de Franse impressionist Claude Monet (1840-1926). Over het algemeen wordt aangenomen dat Monet de vader is van de impressionistische beweging. Zijn serie waterlelies bevat enkele van zijn meest meesterlijke werken.