Bloemen die eruit zien als leeuwebekjes

Groot en gevarieerd, de vijgenkruidfamilie ("Scrophulariaceae") heeft veel leden met bloesems die lijken op die van gewone tuin leeuwebekjes ("Antirrhinum majus"). Deze omvatten wilde bloemen die soms in huistuinen worden gekweekt en die als heilzaam of invasief kunnen worden beschouwd, afhankelijk van waar ze worden gekweekt. Sommige hebben bloemen die eruit zien als die van open-antirrhinums, terwijl anderen de standaard kaakachtige leeuwebekbloesem hebben die opent als de mond van een draak wanneer hij wordt geperst. Weinigen komen echter in het brede kleurenpalet van hun neven in de tuin.

De trompetbloesems van zomer leeuwenbek ("Angelonia augustifolia") lijken op opengezichtige, "vlinder" leeuwenbekjes en zijn verkrijgbaar in de kleuren roze, roze, lavendel, paars en wit. De wijd opengesperde monden van sommige cultivars, zoals AngelMist Dark Rose, zien eruit als leden van een koor dat op hun gebogen 18- tot 36-inch stengels in gezang uitbarst. Inheems in Mexico en het Caribisch gebied, angelonia-bloemen houden van warmte en gedijen als zomer eenjarigen in USDA winterzones 9 tot 11. Ze bloeien de hele zomer lang in zuidelijke staten, in tegenstelling tot tuin leeuwebekjes, die de voorkeur geven aan koeler weer en alleen bloeien door de lente in staten zoals Mississippi.

Kolibries schieten graag van de ene karmozijnrode bloesem naar de andere in het limoenkleurige blad van de leeuwebekstruik van het eiland ("Galvezia speciosa"). Net als andere leden van de vijgenfamilie, geeft leeuwenbek het liefst volle zon. Deze inwoner van de Kanaaleilanden van Zuid-Californië groeit goed op hellingen en in hangende manden. De bloemen, die het hele jaar door bloeien, hebben de kaakachtige configuratie van tuin leeuwebekjes. Een naaste verwant, de Baja-leeuwebek ("Galvezia juncea"), heeft slanke, kersenrode bloesems die groeien op de toppen van lange, stormachtige takken die tot 5 voet lang kunnen worden. Beide struiken zijn vaste planten die koud tolerant zijn voor USDA zone 9.

Toadflax-planten hebben botergele bloesems met dezelfde kaakachtige vorm als leeuwenbekjes. Terwijl gele paddenstoel ("Linaria vulgaris") lange, bladvormige bladeren heeft die enigszins verwant zijn aan het gebladerte van tuin leeuwebekjes, dalmation toadflax ("L. dalmatica ") heeft hartvormige bladeren. Beide planten worden echter door de USDA vermeld als invasieve niet-inheemse planten die in sommige gebieden illegaal zijn om te planten of te verkopen. Oorspronkelijk geïmporteerd als sierplanten, zijn paddenstoelplanten nu ongewenst onkruid dat het milieu schaadt door nuttige planten die nodig zijn voor het voederen van dieren te verdringen.

Er zijn veel soorten in de apenbloemenclan ("Mimulus"), die al lang in de vijgenkruidfamilie is geplaatst, maar waarvan plantentaxonomen nu denken dat ze tot de familie van de hangkruid behoren ("Phrymaceae"). Hoewel de diepgele bloemen van sijpelende apenbloem ("M. guttatus ") lijken op die van leeuwebekken, het kreeg het" sijpelen "deel van zijn naam door te gedijen in de constant natte rotsachtige sijpelingen van kliffen en langs kreken en rivieren, wat wijst op een voorliefde voor vochtige wortels - iets dat de tuin niet aanspreekt leeuwenbekjes. Hoewel geliefd en inheems in de Pacific Northwest, wordt sijpelende apenbloem geleidelijk een invasieve soort elders, vooral langs Europese waterwegen.