Hoe vertel ik een berk van een populierboom?

In veel delen van de Verenigde Staten groeien berkenbomen in dezelfde bosgebieden als populieren. Het kan moeilijk zijn om de ene soort van de andere te vertellen voor iemand met weinig ervaring in het onderscheiden van boomsoorten. Aangezien berkenbomen vaak tot dezelfde hoogte groeien als veel populieren, is de taak zelfs nog problematischer. Je kunt echter andere kenmerken van deze bomen gebruiken om ze van elkaar te onderscheiden, inclusief de geluiden die de bladeren maken in de wind, hun schors en hun reproductiemethoden.

Bedenk dat mensen vaak naar populieren verwijzen als populieren. Deze bijnaam komt van het feit dat hun bloemen een zaadcapsule produceren die zich in de late lente en de vroege weken van de zomer opent en zaden vrijgeeft die aan katoenachtige vezels zijn gehecht. Deze vezels zullen rondom waaien voordat ze zich uiteindelijk ergens op de grond nestelen. U zult het katoenhout gemakkelijk herkennen aan deze hangende zaadcapsules en de licht gevederde zaden die eraf komen.

Zoek naar wat botanici katjes noemen op mannelijke berkenbomen. Deze zullen in de lente op kwastjes lijken als ze de vrouwelijke bloemen bestuiven, die zich op hun beurt zullen ontwikkelen een groenachtige kegelachtige structuur die de zaden later in de zomer en vroege herfst zal verspreiden nadat ze bruin zijn geworden. Terwijl de populieren zowel mannelijke als vrouwelijke bloemen op dezelfde boom hebben, zijn de berken eenhuizig, wat betekent dat de boom mannelijk of vrouwelijk is.

Luister goed wanneer zelfs de kleinste hoeveelheid wind door het bos waait. Bij een lichte bries ritselen de bladeren van een populier, omdat de lange stelen samen met de grote driehoekige bladeren de lucht precies goed opvangen. Als er geen andere bladeren een geluid maken in de bomen, hoor je populierenbladeren geluid maken terwijl ze heen en weer schudden. Berkenbladeren hebben de neiging om in de herfst goudkleurig te worden, wat u kan helpen de boom te herkennen. Deze bladeren zijn meestal ovaal met een taps toelopend uiteinde en kleiner dan de populierenbladeren, die bij de meeste soorten afgerond zijn en bijna net zo breed als lang.

Bestudeer andere aspecten van deze twee boomsoorten om ze van elkaar te onderscheiden. Sommige berkenbomen zoals de zwarte berk en de gele berk hebben twijgen die een wintergroen aroma afgeven als je ze breekt. Papierberk is een gemakkelijke boom om te identificeren, met zijn witte schors die in stroken van de stam scheurt. De schors van de meeste populieren is donker gekleurd, hard, gespleten of gegroefd op de volwassen exemplaren. De meest voorkomende populier, het oostelijke cottonwood, is massiever dan welke berk dan ook, omdat dit cottonwood tot 100 voet kan groeien en een spreidende luifel heeft. Berkenbomen groeien vaak in grote aantallen samen in stands. Populieren gedijen op vochtige bodems, dus zoek ze langs rivieren en beken.