Hoe werkt een nachtlampje?

Een nachtlampje is een klein elektrisch lampje met laag vermogen dat 's nachts aan blijft voor comfort en veiligheid. Ze bieden voldoende licht om de contouren van objecten in een kamer te zien, maar zijn zwak genoeg om je slaap niet te verstoren. Nachtverlichting wordt vaak gebruikt om kinderen te troosten die bang zijn in het donker. Ze kunnen ook in gangen en badkamers worden gebruikt, zodat mensen 's nachts door het huis kunnen navigeren.

Het eenvoudigste nachtlampje is een klein plug-in apparaat met een low-watt gloeilamp en een mechanische schakelaar. De schakelaar werkt zoals elke wandschakelaar, aangesloten op draden die een elektrisch circuit voltooien. Het licht gaat aan en uit.

Veel moderne nachtverlichting is ontworpen om automatisch in te schakelen als het donker wordt en automatisch uit te schakelen als het weer licht is. Ze gebruiken een detector die een cd-cel wordt genoemd. Een CD-cel is een soort weerstand die een fotoresistor wordt genoemd. Weerstanden zijn bestand tegen de stroom van elektriciteit. Fotoresistors verschillen van andere weerstanden doordat ze veranderen wanneer er licht op valt. Als er licht op een cd-cel schijnt, neemt de weerstand af. Het nachtlampje heeft een detectorcircuit dat het licht automatisch aanzet als de weerstand een bepaald niveau bereikt. Hoge weerstand betekent dat er geen licht op de cel van de cd schijnt, dus het nachtlampje gaat aan.

Gloeilampen zijn erg inefficiënt. Omdat ze werken door een draad op te warmen, wordt het grootste deel van de gebruikte elektriciteit omgezet in warmte-energie in plaats van in licht. Sommige moderne nachtlampen gebruiken in plaats daarvan lichtgevende dioden of leds. In LED's worden elektronen gedwongen om een ​​gat te springen tussen twee verschillende materialen. Wanneer de elektronen over de opening springen, geven ze een klein beetje energie af in de vorm van een foton van licht. Leds produceren heel weinig warmte, wat betekent dat ze heel weinig energie verspillen.