Hoe komt water in een put?

Veel huizen in het hele land hebben pomppompen geïnstalleerd in hun kruipruimtes of kelders. Ze zijn absoluut noodzakelijk voor huizen die zijn gebouwd in gebieden met hoge grondwaterstanden of waar kelderoverstromingen vaak voorkomen. Sump-pompen worden meestal in het laagste deel van het huis geïnstalleerd en houden dat gebied droog door water weg te pompen van het gebied via een andere afvoer.

Opvoerpompen zijn een oplossing voor een vaak overstroomde kelder. Ze kunnen ook worden gebruikt om vocht op te lossen dat wordt geleverd met een kelder onder de grondwaterspiegel. Water komt via de opvangput het pomppompsysteem binnen. Van daaruit wordt het in de pomppomp gevoerd waar het water wordt weggepompt naar een gebied waar het geen schade aan het huis veroorzaakt.

Optimaal mag een opvangpomp alleen draaien als er een waterprobleem is. Dit betekent dat u het in het geval van smeltend ijs en sneeuw of zware regen moet inschakelen. Onthoud dat de pomp bedoeld is om in te schakelen wanneer het water in de put boven een bepaald niveau komt. De pomp weet wanneer dit gebeurt op dezelfde manier als een toilet weet wanneer het vullen moet worden gestopt. Beiden werken met een vlotter. Hierdoor draait de pomp elke keer dat de vlotter naar een bepaald niveau beweegt. Als u merkt dat uw pomp constant draait, zelfs als er geen water is om uit te duwen, kan een kapotte vlotter verantwoordelijk zijn.

Water bewandelt altijd het pad van de minste weerstand. Dit betekent dat het gebruikelijk is dat water dat diep in de grond doordringt door zware regen, zich een weg baant door de grond en uw cementfundering. Water kan ook uit de grond komen als het gebied hoge grondwaterstanden heeft. Als u stijgende waterstanden heeft en een vochtige kelder opmerkt, is het het beste om een ​​opvangpomp te installeren.

Het water dat weg van uw huis wordt gepompt, kan via verschillende kanalen het systeem binnenkomen. De pomppomp wordt geïnstalleerd als een perimeterafvoer, in het geval van een hoge grondwaterstand, of wordt gevoed door zwaartekracht vanwege regenval.

Opvoerpompen worden doorgaans geïnstalleerd in een opvangput. Deze opvangbak is een gebied waar water zich verzamelt om door de opvangpomp weg te pompen. Deze putten zijn gecontroleerde systemen en kunnen in verschillende stijlen worden gebouwd, afhankelijk van de behoeften van het huis.

Een van de meer gebruikelijke methoden voor putputten wordt een afvoertegel genoemd. Deze geperforeerde tegels worden horizontaal onder de grond geplaatst. De helling van de afvoertegels zorgt ervoor dat het water zich verzamelt waar u het nodig heeft. Deze tegels worden meestal gevonden rond de fundering van een huis, maar hoeven daar niet noodzakelijkerwijs te worden geplaatst.

Een andere veel voorkomende methode van een put is gemaakt van 16- of 18-inch PVC-buis. Deze buizen worden verticaal en omhuld, meestal in cement geplaatst. Er kunnen ook soorten grind of steenslag worden gebruikt om de buis te bedekken. Omdat de buis geperforeerd is, zorgt deze ervoor dat er geen grond in het carterpompsysteem komt. Water dat zelf in de pomp komt, kan mechanische storingen veroorzaken en uw systeem beschadigen.

Opvangputten verzamelen water om het in de pomp te voeren, meestal door middel van zwaartekracht. Dit betekent dat er altijd wat water in de opvangbak zal zijn. Afhankelijk van de put zijn er verschillende drempels voor hoe hoog het water zal zitten. Zodra het water boven dat niveau komt, wordt de pomp ingeschakeld en wordt het water verwijderd voordat het de kelder doordrenkt.

Afvoerputten kunnen ook worden gebruikt als oppervlaktewater een probleem is. Als er water in de kelder is, loopt het natuurlijk weg naar een lage plaats in de vloer. Dit soort systeem voorkomt grote waterschade, zoals schimmel of meeldauw. Het voorkomt echter geen vocht. Als u wilt dat uw gebied kurkdroog is, moet u een ander systeem gebruiken.