Hoe vaak zal een zeestercactus bloeien en wanneer?

De zeestercactus wordt ook wel aasbloem genoemd vanwege de sterke onaangename geur van de vleesachtige bloemen. De plant is een vetplant uit Zuid-Afrika met zeestervormige bloemen en lange, slanke, puntige takken. De bloem trekt niet alleen vliegen aan met zijn krachtige geur, maar ook met de zachte witte vacht die de bloem bedekt en lijkt op schimmel die rottend vlees bedekt. Er zijn ongeveer 100 soorten in de familie van de plant, Asclepiadaceae, die verschillende andere vliegaantrekkelijke bloemen omvat.

Er bestaan ​​verschillende soorten van de zeestercactus. Ze hebben allemaal de groene vertakte armen die rood getint zijn in situaties met veel zon. De armen zijn weerhaaks met dikke witte stekels. De stelen hebben vier hoeken die in de lengte zijn gerangschikt en gemiddeld een centimeter dik zijn. De plant zelf wordt 9 centimeter lang en heeft een bredere verspreiding. Sommige soorten cactussen worden als zeldzaam beschouwd in Zuid-Afrika, een aandoening die wordt veroorzaakt door verlies van leefgebied.

De bloemen van de zeesterplant kunnen 10 inch breed zijn. De bloemen zijn vijfpuntig en vleeskleurig, hoewel sommige een grijsachtige tint hebben en andere een roze gloed hebben. De grotere soorten dragen bloemen aan de basis van de plant en kleinere bloeiende soorten hebben mogelijk bloemen verspreid over de cactus. Elke bloem gaat maar een paar dagen mee, maar kan uitsterven en vervangen worden door een nieuwe bloei. De bloembladen hebben een korrelige textuur en poriën die op de huid lijken.

De bloeitijd van zeestercactussen hangt af van waar ze worden grootgebracht, de hoeveelheid zon en water die ze ontvangen, de vruchtbaarheid van de grond en de variëteit. Gemiddeld kun je verwachten dat een babyplant binnen twee jaar bloeit met slechts één of twee bloemen. Als de plant volwassen is, bloeit hij in juli tot september in Noord-Amerika achtereenvolgens. Ze bloeien in november tot maart in Zuid-Afrika, waar ze inheems zijn. Bloei is zeldzaam en vertrouwt op uitstekende groeiomstandigheden.

De stank is het aantrekkende deel van de bloem, maar de gelijkenis met het vlees verwart eigenlijk vliegen om hun eieren aan de binnenkant te leggen. De binnenstructuur van de bloem is zwemvliezen, die de poten van de vliegen vangen. Terwijl ze worstelen, wordt een pollenpakket aan het been van het insect bevestigd en gaan ze verder naar de volgende bloem. Nadat de bloem klaar is, werpt hij de bloembladen af ​​en zwelt de eierstok op. Uiteindelijk draagt ​​het een aantal licht harige zaden. Zaad is gemakkelijk te starten, maar de plant zal jarenlang geen bloemen dragen.