Hoe de zekeringgrootte te berekenen

Een zekering is een elektrisch veiligheidsapparaat dat werkt door een circuit te beschermen tegen overstroom. Het bevat een metalen draad of strip die begint te smelten wanneer er te veel stroom doorheen gaat. Er zijn zekeringen gebruikt om componenten te beschermen tegen schade en elektrische brand. Nu is er een scala aan elektronische producten die de juiste selectie van zekeringen gebruiken om maximale betrouwbaarheid te garanderen. Er is zelfs een hele studie gewijd aan de belangrijkste werkingsprincipes van de lont, fuseologie genaamd.

De huidige noodzaak om een ​​zekering door te blazen wordt ook wel zekeringwaarde genoemd. Wanneer een circuit wordt opgeblazen, stopt de stroom met stromen en wordt het circuit weer veilig gemaakt. Zekeringen worden geclassificeerd op basis van de AC- of DC-circuitspanning waarmee ze overeenkomen. In DC-circuits stroomt de stroom in één richting en bereikt de spanning geen nulpotentiaal. De spanning van het wisselstroomcircuit overschrijdt de nulpotentiaal bij 50 of 60 cycli per seconde. Er zijn twee hoofdtypen zekeringwaarden: de continue beoordeling en de slagwaarde. In het eerste geval is de continue stroom meestal niet hoger dan 75 procent van de nominale waarde van de zekering, terwijl de doorslagzekeringen zijn gemarkeerd met de stroomwaarde waarbij de zekering zal doorslaan. Ze worden meestal gemarkeerd met tweemaal de waarde van de continue beoordeling.

Er zijn verschillende dingen waar u rekening mee moet houden bij het berekenen van de zekeringgrootte. Dit proces is essentieel voor alle ontwerpen van elektrische en elektronische systemen. Omdat de meeste DC-DC-omzetters circuitgevoelige stroomlimieten of thermische overbelastingscircuits gebruiken om te beschermen tegen kortsluitingen, zal een rekenmachine met zekeringgrootte rekening moeten houden met de juiste selectie van een ingang lont. Dit omvat de spanningswaarde, stroomwaarde, onderbrekingswaarde, maximale circuitfoutstroom en andere mechanische overwegingen.

Zekeringen kunnen worden geselecteerd op kenmerken, constructie en klassen. Er zijn bepaalde normen die fabrikanten gebruiken om een ​​zekering te maken, en deze verwijzen naar de zekeringsklassen waarin elk product moet passen. Zekeringen van klasse CC vertegenwoordigen bijvoorbeeld de niet-hernieuwbare apparaten die worden gebruikt voor de bescherming van kortstondige overbelastingscomponenten en niet-inductieve belastingen, evenals motorcircuits. Ze zijn onderaan voorzien van uitwerptips en hebben een spanningswaarde van 600 VAC. Terwijl zekeringen van klasse G worden gebruikt voor verlichting en verdeelborden, is een zekering van klasse H vereist om een ​​aftakcircuit of zelfs een elektrische oven te beschermen tegen schade.