Hoe een Mexicaanse paradijsvogel uit zaad te laten groeien

De Mexicaanse paradijsvogel groeit van 10 tot 25 voet lang met varenblaadjes en clusters van 3 tot 6 inch met geurige gele bloemen (Caesalpinia mexicana) blijft wintergroen in vorstvrije gebieden. Vaste plant in planthardheidzones 9 t / m 10 van het Amerikaanse Department of Agriculture, de struik of kleine boom kan zijn bladeren in de winter laten vallen in de koudere gebieden van zijn bereik. Het kan ook overleven in delen van USDA zone 8, maar sterft daar vaak in de winter terug op de grond, voordat het in de zomer tot 6 voet lang wordt. Omdat de zaden van deze "vogel" hard geschild zijn, moeten ze voorbehandeld worden.

Nadat de Mexicaanse paradijsvogelboom in de herfst is uitgebloeid, zoekt u naar 3- tot 6-inch zaaddozen op zijn twijgen. Zodra die peulen bruin en broos worden, draaien ze en springen ze open om hun inhoud weg te gooien, dus probeer de zaden te oogsten net voordat dat gebeurt.

Nadat je de peulen hebt opengebroken, spreid je de zaden op keukenpapier tot ze helemaal droog zijn voordat je ze in een glazen pot met deksel in je koelkast bewaart. Omdat

In de lente, ongeveer zes weken voor de laatste vorstdatum voor uw gebied, haalt u de zaden uit de koelkast en krabt of krast u ze in zodat ze water kunnen opnemen. Om een ​​zaadje te krassen, wrijft u over de afgeronde rand met een vijl of schuurlinnen totdat er een witte vlek door de bruine schaal heen komt. Om het in plaats daarvan in te pikken, gebruik een tang met een punt om het zaad stil te houden bovenop een snijplank en snijd een klein stukje uit de afgeronde rand met de punt van een mes. Kras of snijd een zaadje altijd aan de andere kant hilum, de markering of inspringing die aangeeft waar het zaad vroeger aan de zaadsteel in de peul was bevestigd.

Laat de zaden daarna 24 uur in een bak met warm water vallen. Ze moeten naar de bodem zinken en enigszins opzwellen. Mogelijk moet u alles wegdoen dat niet is gezonken, omdat ze waarschijnlijk niet levensvatbaar zijn. Voor degenen die niet zijn opgezwollen, probeer ze dieper te krabben of te kraken totdat ze dat doen.

Vul een container met drainagegaten tot ongeveer 1 inch korter dan de bovenkant met een vochtige combinatie van 1 deel zaaizaadmengsel en 1 deel zand of perliet. Meng indien gewenst 1 deel cactus-potgrond en 1 deel perliet. Plaats de zaden ongeveer 2 inch uit elkaar op het oppervlak van die mix en bedek ze met 1/4 tot 1/2 inch ervan. Nadat u de container met plasticfolie hebt bedekt, plaatst u deze indien nodig op een verwarmingsmat voor zaailingen om de bodemtemperatuur te verhogen tot ongeveer 77 graden Fahrenheit. Zorg ervoor dat de mix vochtig blijft. De zaden moeten binnen één tot vier weken ontkiemen.

Zodra de zaden zijn ontkiemd, verwijdert u de plasticfolie en plaatst u de container op een zonnige vensterbank of onder een groeilicht dat 14 tot 16 uur per dag draait. Houd de mix van zaailingen licht vochtig.

Wanneer zaailingen naast hun twee zaad (originele) bladeren minstens vier blaadjes hebben, transplanteer ze dan in individuele 4-inch potten met drainagegaten, die zijn gevuld met cactuspotgrond. Voer ze eens in de twee weken met plantenvoeding op halve sterkte. Voor een 0-0-1 biologische zeewieremulsiemeng bijvoorbeeld 1 eetlepel van de emulsie in 1 gallon water. Als de zaailingen een maand oud zijn, verhoog dan de hoeveelheid tot de volledige 2 eetlepels emulsie per 1 gallon water.

Pas na de laatste lentevorst de zaailingen aan de buitenomstandigheden aan voordat u ze in de grond zet. Plaats eerst hun potten in de schaduw en rand ze geleidelijk in een zonniger positie. Kies een site met goed doorlatende grond in de volle of gedeeltelijke zon en plaats ze minstens 6 voet uit elkaar of van andere planten.