Hoe te identificeren of ik moedervlekken of groundhogs in mijn tuin heb

Mollen en groundhogs - ook bekend als bosmarmotten - kunnen worden geïdentificeerd aan de hand van hun uiterlijk, hun gedrag en leefgebieden en de soorten schade die ze veroorzaken. Eenmaal geïdentificeerd, kunnen deze tuinplagen worden bestreden om schade aan uw landschap te minimaliseren.

De meest voorkomende molplaag in thuislandschappen is de oostelijke mol. Het assortiment bestaat uit de oostelijke en centrale delen van de oostelijke Verenigde Staten moedervlekken zijn 5 1/2 tot 8 inch lang. De vacht is antracietgrijs met aan de onderzijde witte of oranje vlekken. De voorpoten zijn groot, met zwemvliezen en met klauwen om te graven, terwijl de snuit kort is met prominente neusgaten. Mollen hebben ogen, maar ze zijn verborgen onder hun vacht. Ze hebben geen uitwendige oren en een korte, haarloze staart.

Groundhogs zijn veel groter met een hoofd en lichaam van gemiddeld 16 tot 20 inch en een harige staart van 4 tot 7 inch. Ze hebben grijsbruine vacht, korte benen op een stevig lichaam en voorpoten met lange gebogen klauwen om holen te graven. Groundhogs-bereik bestaat uit het noorden in gebieden van Alaska, in het zuiden tot het noorden van Alabama en het zuiden van Virginia en in het westen in het noorden van Idaho.

Mollen brengen het grootste deel van hun leven ondergronds door en komen zelden aan de oppervlakte. Ze graven lange tunnels uit hun holen terwijl ze op insecten jagen zoals witte larven en regenwormen, maar ze eten ook wat plantmateriaal zoals knollen en zaden. Mollen zijn het hele jaar door actief.

Groundhogs komen uit hun holen en voeden zich voornamelijk in de vroege ochtend- en avonduren. Het zijn herbivoren die een verscheidenheid aan groenten en grassen eten. Groundhogs kunnen overdag actief zijn en worden soms waargenomen terwijl ze zich op warme dagen in de zon koesteren. Ze communiceren via onderscheidende geluiden inclusief fluitjes, piepjes, klikken en blaft. Groundhogs overwinteren in de wintermaanden.

Mollen graven tunnels ongeveer 5 tot 8 inch onder het oppervlak van de grond. De tunnels hebben een diameter van ongeveer 1 1/2 inch en sluiten aan op ondergrondse holen of kamers. De uitgegraven grond wordt vaak weggegooid, waardoor er kleine hopen vuil of molshopen ontstaan. De molshopen zijn meestal 4 tot 8 centimeter hoog. De molentunnels zijn te herkennen aan geribbelde grondoppervlakken die kunnen worden gevolgd.

De belangrijkste opening van een groundhog-hol is 10 tot 12 inch met een hoop vuil ervoor. Ze bevinden zich vaak in de buurt van een boombasis, een fundering of een hek. Er kunnen secundaire ingangen aanwezig zijn die de weggegooide vuilheuvels niet hebben. Groundhog-tunnels zijn zo diep als 5 voet en variëren in lengte van 8 tot 66 voet. De tunnels zijn te diep om te worden gevolgd als molentunnels.

Mollen eten schadelijk gazonongedierte zoals witte larven, maar veel mensen houden niet van de lelijke verhoogde tunnels en molshopen die ze creëren in verzorgde landschappen. Ze kunnen de wortels van planten beschadigen als ze tunnels graven. Woelmuizen en muizen gebruiken vaak opgegraven moltunnels als doorgangen en veroorzaken schade door het eten van zaden, wortels en knollen.

Groundhog-heuvels en -holen beschadigen gazons en groundhogs zullen aan boomstammen en stengels van fruitbomen en sierheesters knagen of klauwen. Ze eten verschillende tuinplanten zoals bonen, pompoen en erwten. Schade aan planten die optreedt tussen begin november en eind februari wordt waarschijnlijk veroorzaakt door herten of konijnen, omdat groundhogs op dit moment in winterslaap zijn. Groundhogs dragen zelden hondsdolheid en zijn over het algemeen niet agressief, maar zullen terugvechten als ze door een hond in het nauw worden gedreven.

Waarschuwing

Controleer de legale status van moedervlekken en groundhogs in uw omgeving voordat u probeert controle te krijgen. Veel staten hebben wetten voor de bescherming van dieren in het wild die de methoden beperken die u kunt gebruiken. Er zijn niet-dodelijke technieken die betrekking hebben op aanpassing of uitsluiting van habitats. Gaasafrasteringen van 24 inch hoog en 12 inch in de grond begraven, kunnen kleine gebieden zoals zaaibedden beschermen tegen moedervlekken. Groundhogs hebben een hek nodig van minimaal 3 voet hoog en 2 centimeter in de grond begraven. Verwijder voedselbronnen en verstoor holen en tunnels om de activiteit verder te ontmoedigen. Groundhog hol ingangen kunnen worden afgesloten als ze leeg zijn, en moltunnels kunnen worden verpakt met een rol.

Overweeg de aanwezigheid van de mol of groundhog te tolereren. Mollen eten gazonplagen en helpen de grond te beluchten. Groundhogs zijn een natuurlijk onderdeel van het ecosysteem en een voedselbron voor vossen, haviken en adelaars.