Hoe herken ik het verschil tussen een Red Oak Tree en een White Oak

Wanneer men een eik tegenkomt, kunnen de meesten identificeren wat het is vergeleken met andere bomen, maar velen weten niet dat er een verscheidenheid aan eiken is. Het is niet alleen moeilijk om een ​​verschil in eiken te identificeren als je ze op een rij zet, maar veel eiken zijn ook gehybridiseerd. Hoewel het ingewikkeld lijkt, zijn er manieren om rode eiken te onderscheiden van witte eiken.

Eiken komen van een grote groep bomen, de familie Beech (Fagaceae) waaronder beuken, kastanjes, chinkapins en eiken. Eikenbomen staan ​​ook bekend als Quercus, en dit omvat maar liefst 60 soorten in de Verenigde Staten. Het geslacht Quercus is een Latijns woord dat eikenboom betekent. Binnen het geslacht Quercus zijn er twee divisies van eiken: wit en rood.

Rode en witte eiken groeien in de Verenigde Staten en Canada. Op de oostelijke helft van het continent groeit de groep van de witte eik, waaronder de witte, de bur, de overcup, de post, de Chapman, de kastanje, de moeraskastanje, de moeraswit en de chinkapin. Terwijl de Gambel, Oregon white en California white oaks groeien in het verre westen.

Rode eiken hebben verschillende oosterse soorten, de mirte-eik, bereneik en kalkoeneik. Er bestaan ​​echter voornamelijk rode eiken in de westelijke staten naast de blauwe eik, Californische zwarte eik, canyon levende eik, interieur levende eik, Silverleaf eik, Engelmann eik en Emory eik. Omdat rode en witte eiken alleen in Noord-Amerika voorkomen, zijn de belangrijkste manieren om de verschillen tussen de twee te onderscheiden, door de bladeren, eikels en schors te onderzoeken.

Als je het soort eiken groep wilt weten waartoe een boomsoort behoort, kijk dan naar de bladeren van de eikenboom. Het witte eikenblad heeft afgeronde uiteinden, net als een eikenboom. Het blad heeft afgeronde kartels aan de randen, wat hetzelfde is als verschillende kastanje-eiken.

Aan de andere kant heeft het rode eikenblad verschillende bladkenmerken. Sommige bomen hebben een spitse lob met aan de uiteinden borstelharen. Andere rode bladbomen hebben stekelige tanden aan de randen, gladde randen of randen die glad zijn met slechts één borstelhaar aan de top van het blad.

Boombladeren zijn puntig of afgerond. Gelobde bladeren hebben, net als de eik, lobben aan weerszijden van een centrale as, net als een veer. Gelobde bladeren verspreiden zich vanaf één duidelijk punt, net als vingers op een hand.

Eikels van witte eik rijpen sneller dan de vruchten van rode eiken. Eikels van witte eik kunnen zich vaak in slechts één seizoen volledig ontwikkelen, terwijl eikels van rode eik ongeveer twee seizoenen nodig hebben om volledig te rijpen. Eikels van rode eik en eikels van witte eik verschillen in grootte vanwege de rijpingssnelheid. Als een eikel volwassener is dan een nieuwere eikel, betekent dit dat er verschillende eikelmaten zullen zijn.

Het vlees van een eik van witte eik heeft geen bittere smaak vergeleken met de eik van rode eik. De eik van rode eik is bitter omdat aan de binnenkant van de schaal kleine haartjes groeien, waardoor het vlees een bittere smaak heeft. Aan de andere kant hebben eikels van wit eiken nauwelijks beharing aan de binnenkant, dus het vlees heeft geen bittere smaak.

Witte eikenschors heeft een meer grijsachtige tint en een geschubd uiterlijk en textuur. De rode eikenbast is van nature veel donkerder. Een deel van de schors is zo donker dat het er bijna zwart uitziet. De rode eikenschors heeft overal diepe groeven met richels die de stam doorkruisen.