Is Kalanchoë giftig voor katten?

De Kalanchoe geslacht heeft ongeveer 150 tot 200 soorten planten, waarvan de meest populaire vaak worden gekweekt als kamerplanten en worden genoten vanwege hun sappige gebladerte en vrolijke trossen kleurrijke bloemen. Deze felle bloemen hebben echter een donkere kant ze bevatten giftige hartglycosiden die zeer giftig zijn voor katten. Vanwege hun kleine formaat kunnen katten aanzienlijke schade ondervinden, zelfs door een paar hapjes van een giftige plant.

Gewoon bekend als kalanchoe of bloemist's kalanchoe, Kalanchoe blossfeldiana is de meest voorkomende sier Kalanchoe soort gekweekt in de Verenigde Staten en is winterhard in de zones 10 en 11 van het Amerikaanse Department of Agriculture. De kalanchoe van de bloemist groeit tot 12 centimeter lang, met een vergelijkbare spreiding en produceert oranje, witte, rode, gele of roze bloemen.

Andere soorten zijn onder meer moeder van miljoenen (Kalanchoe daigremontiana, USDA zones 9B tot 11), een stekelige rechtopstaande vetplant met buisvormige bloemen, en lavendel sint-jakobsschelpen (Kalanchoe fedtschenkoi, USDA zones 10 tot 12), een groene en roze of lavendelbladige vetplant.

Alle leden van de Kalanchoe geslacht is potentieel giftig voor katten, vooral in bloei, zoals hogere concentraties glycosiden komen voor in bloemen.

Symptomen treden over het algemeen op binnen een paar uur nadat de kat de plant heeft ingenomen. De eerste symptomen kunnen zijn: depressie, overmatige speekselvloed en maagaandoeningen zoals buikpijn en diarree. In ernstigere gevallen, wanneer de kat meer plantaardig materiaal heeft ingenomen, kan een onregelmatige hartslag, extreme zwakte, koude ledematen en ineenstorting en overlijden als gevolg van een hartstilstand optreden. De ASPCA merkt echter op dat hartproblemen zijn zeldzaam in Kalanchoe vergiftigingen voor katten en honden; braken en diarree zijn de meest voorkomende symptomen.

Als uw kat kalanchoë heeft ingenomen, verwijdert u uw huisdier onmiddellijk uit het gebied en neem contact op met uw dierenarts of het ASPCA Animal Poison Control Center op 888-426-4435. De ASPCA kan advieskosten in rekening brengen. Wacht niet tot de symptomen optreden voordat u medische hulp zoekt en probeer geen braken bij uw kat op te wekken, tenzij uw dierenarts of de ASPCA dit heeft opgedragen. De Pet Poison Hotline waarschuwt dat waterstofperoxide uw kat niet zal laten braken, het zal kwijlen en schuim in de mond veroorzaken.

Probeer je kat kalm en stil te houden om stress op het hart te voorkomen. Zelfs als uw kat geen vergiftigingsverschijnselen vertoont, zal uw dierenarts de kat waarschijnlijk zo snel mogelijk laten overgeven. Na braken kan de kat geactiveerde kool krijgen en intraveneuze vloeistoffen krijgen om de hartproductie te behouden. Uw dierenarts luistert naar de hartslag van uw kat en als er onregelmatigheden worden gedetecteerd, kan hij een ECG-apparaat gebruiken om abnormale ritmes te volgen.