Doel van windgong

Windgongs zijn populaire decoraties over de hele wereld. In het voorjaar en de zomer klinken windgongsignalen over grasvelden en stadsstraten. Elegant en duur of feestelijk en goedkoop, windgong zijn gemakkelijk verkrijgbaar in woonwinkels en cadeauwinkels. Windgong dient niet alleen als decoratieve lawaaimaker en heeft in de loop van de geschiedenis verschillende toepassingen gehad.

Mensen genieten sinds de eerste dagen van de beschaving van windgongmuziek. Archeologen hebben opgegraven bewijzen van oude windgong gemaakt van schelpen en botten op opgravingslocaties in Zuidoost-Azië. In het oude Griekenland en Egypte werden ook verschillende vormen van windgong ontdekt. De Chinezen perfectioneerden de toonprecisie van hun bronzen windgongklokken rond 1100 voor Christus. De Chinezen verbonden het klokkenspel met de oude kunst van feng shui - het rangschikken van objecten om vrede en harmonie te bereiken. De Chinezen waren van mening dat windgong mensen verbindt met de natuur en het lichaam, waardoor een groter bewustzijn ontstaat van het leven dat leidt tot een gevoel van welzijn.

Windgong werd vaak rond Aziatische tempels gehangen en dacht dat het vredige geesten zou aantrekken terwijl het bescherming bood tegen kwade krachten. Boeddhisten gebruikten al vroeg windgong en windbellen in verschillende rituelen en de klokken werden in grote aantallen opgehangen aan tempels, heiligdommen, pagodes en grotten. Later werden de klokken populair voor seculiere en decoratieve doeleinden en waren ze populair in huizen en bedrijven. In veel culturen is het belangrijkste doel van windgong het oproepen van luisteraars naar een schijnbaar tegenstrijdige toestand die waardering van het moment combineert met het gevoel de alledaagse wereld te overstijgen.

Voorafgaand aan moderne weersvoorspellingen en technologieën, werden windgongsignalen gebruikt om vroege, kleine veranderingen in windsnelheden op te sporen die op naderende stormen duidden. Windgong werd gebruikt op schepen en in boerenvelden om de windrichting te bepalen.

Windgongs werden en worden nog steeds gebruikt om boze geesten weg te jagen en hingen in deuropeningen en ramen om pech te weerhouden een huis binnen te gaan. Het waarschuwende aspect van windgong wordt via de films vertaald in de moderne cultuur. Een veelvoorkomend filmmotief is het rinkelen van windgong om dreigend gevaar aan te geven. Zo worden geluiden van dringend luidende windgongs op gespannen momenten gehoord in Martin Scorsese's 1991-versie van "Cape Fear".

Boeren gebruiken windgong om vogels en ander ongedierte weg te jagen. Boeren op Bali plaatsen bamboe windgong door rijstvelden om ongedierte bang te maken en de boer geluk en gezonde gewassen te brengen. Het ophangen van windgong in de buurt van een vogelvoeder is contraproductief, aangezien maar weinig vogels het geluid van een belletje zullen trotseren om een ​​snack te krijgen.

Windgongen zijn meestal gemaakt van een set hangende staven van bamboe, metaal, hout en zelfs keramiek en glas. Een belsignaal hangt in het midden van de set en maakt geluid wanneer de wind de gong raakt. Windgong is er in vele maten, van kleine buisjes die als halsketting en oorbellen worden gedragen, tot bronzen klokkenslagen die honderden kilo wegen. De meest populaire soorten zijn enkele meters lang en gemaakt van metalen en bamboe buizen. Ze worden binnen en buiten opgehangen op veranda's en dekken. Windgong werd populair in de jaren zeventig, toen windgongbedrijven begonnen met het ontwikkelen van de verfijnde, nauwkeurig klinkende muzikale klokken die tegenwoordig beschikbaar zijn. Hedendaagse metalen windgong zijn verkrijgbaar in afstembare muziekvelden. Sommige precisie windgong hebben ook specifieke culturele afstemmingen, waaronder Japans, Balinees en Hawaiiaans.