De definitie van bouwvloeroppervlak

Het vloeroppervlak van de constructie wordt gebruikt om de kosten in verband met de constructie van een gebouw te meten en te schatten. Het bouwoppervlak van een gebouw is belangrijk om niet alleen de kosten te beheersen, maar ook voor het ontwerpen van standaard armaturen en andere fysieke eigenschappen die te vinden zijn in de meeste residentiële en commerciële structuren. Het van tevoren kennen van de grootte en lay-out van bouwprojecten kan bouwers ook helpen de energieverbruiksbehoeften te meten en de energie-efficiëntie in het gebouw te verbeteren.

In de publicatie "Building Area Measurement" van de Washington State University staat dat de bouwvloer of het bouwoppervlak in verschillende categorieën kan worden onderverdeeld. De bruto vierkante meters, het totale bouwoppervlak, tellen alle gebieden op voor alle bouwvloeren. Dit omvat de oppervlakte en dikte van buitenmuren, uitgegraven kelderruimtes en binnen- en buitenbalkons. Bruto vierkante meters omvatten netto bruikbare vierkante meters en structurele vierkante meters. Bruikbare vierkante meter verwijst specifiek naar vloeren die worden gebruikt door bewoners of apparatuur. Structurele vierkante meter meet het totale vloeroppervlak dat is bestemd voor gebruik door niet-inzittenden. Voorbeelden van constructief vloeroppervlak zijn buitenmuren, brandmuren, permanente wanden en ruimtes in zolders en kelders.

Lokale bestemmingswetten verschillen per gemeente en kunnen bepaalde bouwelementen uitsluiten in berekeningen voor de bouwvloeroppervlakte. De stad Stonington Connecticut sluit bijvoorbeeld gebieden uit, waaronder lift- en trappenschotten, bijkomende watertanks en koeltorens, terrassen, buitentrappen en niet-overdekte open veranda's van constructie plattegronden. Anderzijds kelder- en zolderverdiepingen (al dan niet gelegd); binnen balkons en mezzanines; en garagedaken zijn opgenomen in de totale bruto-voetafmetingen voor het vloeroppervlak van de constructie.

Bouwers verdelen bouwprojecten in verschillende structurele componenten of elementen, die kunnen worden gefilterd in een kostenanalyse. Zo kan het bouwvloeroppervlak worden opgesplitst in structuur, fundering en vliesgevel. Deze elementen zijn verder onderverdeeld in subelementen zoals kelders, begane grondplaten, kozijnen en daken. Bovendien categoriseren meetregels elementen voor het berekenen van het bouwoppervlak en het schatten van de kosten. Honoraria van adviseurs, meubilair, uitrusting en andere niet-structurele kosten zijn ook opgenomen in het kostenmodel voor bouwprojecten.

Hulpmiddelen zoals plattegronden zijn zeer handig voor het uitzoeken van het vloeroppervlak van de constructie. Het meten van "off plan" omvat het gebruik van zowel plattegronden op schaal als bouwkundige tekeningen. Daarnaast biedt de Building Owners and Managers Association (BOMA) International drie verschillende meetnormen en methodologieën voor het berekenen van de grootte van commerciële ruimtes zoals winkelen centra. Deze omvatten het bruto bouwoppervlak, het bruto exterieur oppervlak en de bruto verhuurbare oppervlakte (zie bronnen).