De nadelen van kunstgras

Kunstgras dient als favoriet alternatief voor natuurlijk gras in residentiële gazons. Fabrikanten beweren dat modern kunstgras veiliger is dan eerdere vormen, omdat de plastic messen bij contact als tapijtvezels scheiden. Om rechtop en buigzaam te blijven, zijn de bladen bedekt met verschillende lagen kruimelrubber "in-fill" gemaakt van oude, vermalen atletische schoenen en banden, silicazand en thermoplasten. Ondanks verbeteringen moeten huiseigenaren weten dat er nog steeds nadelen zijn aan kunstgras.

Kunstgras wordt veel heter dan natuurgras en kan temperaturen tot 150 graden bereiken. Het gras geeft een sterke rubbergeur af. De hoge oppervlaktetemperaturen kunnen uitdroging en hitte-uitputting veroorzaken en zijn te heet om op te lopen of op te spelen. Universiteit van Washington-St. Louis-onderzoekers ontdekten dat gebieden met veel verkeer verdicht en hard worden en een verhoogd risico op hoofdletsel vormen.

Kunstgras bevat een bekend allergeenlatex en tal van ftalaten of weekmakers. De weekmakers breken mogelijk schadelijke stoffen af ​​die de nieren, longen, voortplantingsorganen en lever aantasten als ze worden ingeademd of per ongeluk worden ingeslikt. Het gras lekt giftige metalen uit, zoals arseen, cadmium, chroom, lood en zink. Het wordt ook geassocieerd met kankerverwekkende stoffen zoals polycyclische aromatische koolwaterstoffen of PAK's.

Kunstgras koelt het milieu niet, zoals natuurlijk gras doet. Het filtert ook geen lucht- of waterverontreinigende stoffen zoals natuurlijk gras. Kunstgras heeft de neiging af te voeren na periodes van hevige regenval. De afvloeiing omzeilt rioolwaterzuiveringssystemen en voert verontreinigd water af naar nabijgelegen oppervlaktewater. Soms is het nodig om een ​​irrigatiesysteem onder het gazon te installeren om een ​​betere afvoer van regenwater te garanderen.

Kunstgras heeft niet de biologische middelen om schimmels of bacteriën af te weren. Atletische velden krijgen desinfecterende behandelingen om de mogelijke verspreiding van stafylokokbesmettingen te voorkomen. Residentiële gazons moeten ook worden schoongemaakt als onderdeel van reguliere sanitaire voorzieningen. Huiseigenaren spoelen door de wind geblazen bladeren, stof en puin af en moeten huisdierenafval schrobben met water en wasmiddel. De plastic bladen in gebieden met veel verkeer hebben periodieke mechanische defibrillatie of "pluizen" nodig om hun uiterlijk te herstellen.

In 2010 varieerden de materiaalkosten en installatie van $ 4 tot $ 10 per vierkante voet, volgens een artikel in de Colorado State University Extension Plant Talk, "Kunstgras voor Gazons. "De meeste fabrikanten bieden 8 tot 10 jaar garantie op moderne grasvullingen, vermoedelijk om de levensduur van het gras te verlengen, maar sommige grassen hebben een nog kortere levensduur. Naar alle waarschijnlijkheid moet het gazon regelmatig worden gerenoveerd. Het afvoeren van het kruimelrubber is duur en gecompliceerd door lokale afvalverordeningen.