Het wortelsysteem van een cipresboom

De algemene naam "cipres" omvat veel bomen, maar echte cipressen (Cupressaceae-familie) bieden onderscheidend harsachtig hout, schubachtig blad en ronde kegels. Deze naaldbomen, die groenblijvend en vaak groot zijn, migreerden over de hele wereld samen met bewonderaars die onderweg waren. Cypress-familieleden kruisen gemakkelijk in de natuur en kwekerijen, wat leidt tot veel hybriden en frequente veranderingen in botanische namen. De wortelsystemen van populaire cipressen hebben verschillende kenmerken en delen enkele kwetsbaarheden.

De populariteit die de Italiaanse cipres (Cupressus sempervirens) in de hele Middellandse Zee geniet, vertaalt zich in vergelijkbare klimaten in de Verenigde Staten. Winterhard in de planthardheidzones 7b tot en met 11 van het Amerikaanse Department of Agriculture, groeien de statige zuilvormige bomen 40 tot 60 voet lang en slechts 3 tot 6 voet breed op locaties in de volle zon. Te groot voor de meeste thuislandschappen, ze zijn afhankelijk van stabiliserende wortels. Wortels hebben goed doorlatende grond en regelmatig water nodig totdat ze zijn ingeburgerd. Diep, onregelmatig water geven stimuleert diepe Italiaanse cipressenwortels en verbetert hun hoge droogtetolerantie. Met de juiste grond en cultuur zijn oppervlaktewortels geen probleem met deze boom. Italiaanse cipressenwortels verdragen klei tot zand, zure tot alkalische bodem pH en zoute grond.

Vanuit zijn nu zeldzame oceanenhabitat in Californië reisde Montereycipres (Hesperocyparis macrocarpa, voorheen bekend als Cupressus macrocarpa) naar vele landen buiten de Verenigde Staten. Gewaardeerd om zijn uitgebreide wortelstelsel, werd het veel gebruikt voor bodemerosiebestrijding. De goed gedefinieerde penwortel begeleidt snelgroeiende zijwortels, maar oppervlaktewortels vormen geen probleem. De boom wordt 70 tot 90 voet hoog en rijpt tot een spreiding van 30 tot 40 voet in USDA zones 7 tot en met 9. Monterey-cipressenwortels verdragen zand tot klei en goed doorlatende, zure tot licht alkalische grond. De verankerende wortels zorgen voor een goede droogte- en windbestendigheid. De bomen staan ​​rechtop in het binnenland en draaien na verloop van tijd prachtig in kustwinden.

Leyland-cipres (x Cupressocyparis leylandii), een Monterey-cipreskruis, bereikt van nature 50 voet hoogten en 25 voet spreidingen om snel thuislandschappen te ontgroeien. Het reageert echter goed als het wordt gehouden als een dichte 6 tot 10 voet hoge heg in de volle zon tot halfschaduw. Winterhard in USDA zones 6 tot en met 10a, strekken de uitgebreide, ondiepe wortels van Leyland zich horizontaal uit tot afstanden die gelijk zijn aan de hoogte van de boom. De wortels overtreffen andere vegetatie voor vocht en voedingsstoffen. Bij beperkte omvang zijn wortels geen probleem. Toegestaan ​​om volwassen grootte en kracht te bereiken in beperkte landschappen, kunnen de wortels van de boom eigendommen beschadigen. Leyland cipressenwortels hebben een hoge droogtetolerantie en matige tolerantie voor bodemzout. Ze verwerken alle grondsoorten en zure tot alkalische, goed doorlatende grond.

Gegeven cipressen en goede zorg veroorzaken cipressenwortelsystemen zelden problemen, maar de schimmelpathogeen Phytophthora stoort deze familie. Slechte drainage, overmatige irrigatie en onjuist mulchen laten bomen gevoelig voor kraag-, wortel- en kroonrot rotten. Ongecontroleerd verdwenen, de dodelijke bodemschimmel overleeft jaren in natte grond - maar kan zich niet verspreiden zonder vocht. Preventie door goede afwatering en waterbeheer is de meest effectieve bestrijding. Houd mulch altijd minimaal 6 centimeter van het uitlopende wortelhalsgebied waar cipressenboomstammen hun wortels ontmoeten. Beperk mulch tot een diepte van 2 inch. Gevestigde cipressen hebben weinig aanvullend water nodig. Als uw boom te veel water krijgt, verwijdert u voorzichtig de grond rond de stam om de kroon uit te drogen. Laat de grond goed drogen tussen de gietbeurten.