Het wortelsysteem van een pecannootboom

De pecannootboom ontwikkelt, net als zijn familieleden in de walnotenfamilie van grote loofbomen, een sterke penwortel die diep in de grond groeit, de grote boom verankert en deze beschermt tegen droogte op de oppervlakte.

Grote en snelgroeiende pecannoten hebben een lange penwortel die zich recht naar beneden uitstrekt en is omgeven door veel kleine feederwortels en wortelharen, volgens de Iowa State University Extension Onderhoud. De kleinere wortels nemen water en voedingsstoffen op om de boom te voeden, terwijl de penwortel voornamelijk ondersteuning en stabiliteit biedt en voedingsstoffen opslaat in de winter of tijdens droogte.

De diepe, sterke penwortel maakt pecannoten moeilijk te verplanten, volgens Pecan Biz.

Taproots groeien trunklike of lopen taps toe vanaf de basis van de boom diep in de grond met kleinere wortels die er in alle richtingen uit groeien. Hoewel de penwortel permanent is, sterven de kleinere wortels vaak binnen een of twee jaar en worden ze vervangen door nieuwe feederwortels, volgens de Iowa State Extension Service.

De meeste feederwortels groeien in de bovenste zes tot 18 centimeter grond waar water, voedingsstoffen en zuurstof gemakkelijk worden opgenomen, volgens de Iowa State University. Feederwortels kunnen zich uitstrekken tot een afstand van twee tot driemaal de diameter van de bladkroon van de boom.

De penwortel van een volwassen pecannootboom groeit tot een diepte van meer dan 10 voet, volgens de University of Florida Extension Service. Andere boomsoorten die een sterk penwortelsysteem gebruiken, zijn hickory, walnoot, butternut, witte eik en haagbeuk.

Pecan-bomen kunnen volgens Pecan Biz tot meer dan 30 meter hoog worden. De boom is niet alleen populair geworden als een bron van voedselrijke noten, maar ook in landschapsarchitectuur, volgens de Texas A&M University's Extension Service. De pecannootboom is de officiële staatsboom van Texas.

Pecannoten groeien wild in loofbossen en geven de voorkeur aan vochtige klimaten.

Vanwege het sterke en uitgestrekte wortelstelsel hebben pecannoten veel ruimte nodig. Ze moeten volgens de Iowa State University op minstens 35 voet van een andere boom of structuur worden geplant.

Het te dicht bij elkaar planten van pecannoten leidt tot slechte notenproductie, misvormde luifels en een slechte algehele gezondheid, volgens de Texas A & M University. Omdat vocht en lucht de wortels onder de stoep niet kunnen bereiken, moeten pecannoten ver van opritten, trottoirs of funderingen van gebouwen worden geplant.

Pecannoten zijn inheems in rivier- en kreekbodems waar de grond rijk, dik en vochtig maar goed doorlatend is. Om de penwortel op te vangen, moeten gekweekte pecannootzaailingen worden geplant in van nature rijke, goed doorlatende grond die strekt zich uit tot minstens drie voet diep of tot een diepte helemaal bovenaan de grondwaterspiegel, volgens Texas A&M Universiteit.

Veel kwekerijen verkopen pecannoten als kale wortelplanten, die vóór het verplanten moeten worden beschermd tegen uitdrogen of bevriezen. De optimale boomgrootte voor verplanten is tussen vier voet en acht voet lang, volgens de Texas A & M University. Jonge pecannoten die in containers worden verkocht, zijn kleiner, maar verplanten gemakkelijker, volgens de voorlichtingsdienst.

Jonge bomen moeten worden geplant in gaten met een diameter van minimaal twee voet, volgens de Extension Service van de University of Florida. De penwortel moet recht naar beneden lopen tot aan de onderkant van het gat. Pak de aarde licht in rond de rechtopstaande boom en voeg 10 liter water toe aan het plantgebied. Geef minstens één keer per week water om het wortelstelsel te vestigen.