De wortelsystemen van eiken

Hoewel eiken (Quercus spp.) Verschillen in uiterlijk, grootte en klimaatvoorkeur, produceren ze, afhankelijk van de soort, allemaal eikels, onopvallende bloemen en ontwikkelen ze zich uit één wortelstelsel. De langzaam groeiende bomen groeien in de meeste regio's van de Verenigde Staten, van de zuidoostelijke kuststaten tot de Pacific Northwest. Eikenbomen ontwikkelen diepe kraanwortels. Een eik met een gezond wortelstelsel kan zich ontwikkelen tot een majestueuze, rondgekroonde schaduwboom.

Jonge zaailing eiken hebben kraanwortels. In tegenstelling tot de vezelige wortels die in ondiepe grond rond de basis van een plant groeien, groeien kraanwortels diep in de grond en ontstaan ​​ze direct onder de stam van de boom. Eikenboomwortelsystemen ontwikkelen zich het beste in licht zure, goed doorlatende grond met voldoende zuurstof en zonder obstakels zoals andere grote bomen, ondergrondse leidingen en gebouwen. Plant geen eiken op plaatsen waar wortels de leidingen van het riool of de fundering van uw huis kunnen verstoren. Sommige eikenboomwortels kunnen zich gemakkelijk aanpassen aan droogte, zoals inheemse Californische eiken die lange, droge zomers kunnen weerstaan. Deze omvatten de Californische witte eik (Quercus lobata) die groeit in het Amerikaanse ministerie van landbouw planthardheidzones 7 tot en met 11 en de blauwe eik (Quercus douglasii) die groeit in USDA zones 5 tot en met 10.

Eiken boomwortels hebben een symbiotische relatie met een soort bodemschimmels, mycorrhiza genaamd, die in de meeste bodems voorkomen. Van de twee soorten zijn eikenboomwortels afhankelijk van ectomycorrhizae mycorrhiza om te overleven, omdat het een fysieke omhulling vormt rond de wortel en het beschermt tegen schimmels die ziekten veroorzaken. Deze schimmels delen de voedingsstoffen die ze verzamelen met de wortels. Mycorrhiza kan ook de droogteresistentie van de boom verhogen, de groei van zaailingen bevorderen, de weerstand tegen ziekten vergroten of getransplanteerde wortels helpen overleven. Schade aan de bodem kan de mycorrhiza verstoren en de gezondheid van eiken aantasten. Aangezien het merendeel van de mycorrhiza zich in de bovenste centimeters van de aarde bevindt, wordt de grond diep bewerkt en worden de schimmels vaak blootgesteld aan de schadelijke stralen van de zon. Andere praktijken die mycorrhiza beschadigen, zijn onder meer het gebruik van zware toepassingen van fosfor, het kweken van slechts één plantensoort op een locatie, langzaam brandend vuur en waterovergoten grond.

Naast het besproeien van een eik in tijden van droogte, is het belangrijk om te voorkomen dat je de wortels verwondt wanneer je rond de boom werkt, vooral als je graaft of elektrisch gereedschap gebruikt. Het maaien en uitgraven van onkruid kan de wortels van een eik beschadigen en de banden die mycorrhiza heeft met de wortels verbreken. Blootgestelde en beschadigde wortels zijn kwetsbaarder voor ziekten en plagen. Bovendien stimuleert verstoorde grond onkruid om te groeien en kan het onkruid de grond van zijn voedingsstoffen beroven. Het gebruik van insecticiden en fungiciden in uw tuin kan ook mycorrhiza beschadigen.

Bodemverdichting kan de gezondheid en kracht van een eik en zijn wortelstelsel verminderen. Mensen die constant in de buurt van de boom lopen of over de wortelzone rijden of parkeren, kunnen ervoor zorgen dat de grond samengedrukt en dicht wordt en de nodige luchtbellen mist. Verdichte grond loopt slecht af en laat niet genoeg lucht toe om de wortels te bereiken, wat de gezondheid van de eik in gevaar brengt. Introduceer regenwormen en compost om verdichting te helpen verlichten.

Je kunt een gezonde eik beginnen met een sterk wortelgestel van een volwassen, dikke eikel die je zelf verzamelt en vochtig houdt met organisch materiaal. Als u eiken wilt verplanten, kunt u dit het beste doen als de boom minder dan 3 jaar oud is, omdat oudere eiken vanwege hun penwortels niet goed verplanten. Bij bomen jonger dan 2 jaar moet de wortelkroon zich boven de grond bevinden wanneer u de eik verplant.