Bomen met doornen in Texas

Bomen ontwikkelen doornen als een maat voor bescherming tegen dieren en vogels die schade kunnen veroorzaken. Huiseigenaren en telers in Texas kunnen ervoor kiezen dergelijke bomen te vermijden vanwege het gevaar dat ze opleveren, of ze kunnen ze speciaal voor hun beplanting selecteren om te planten. Dergelijke bomen kunnen worden gebruikt om te voorkomen dat mensen een gebied betreden of om te voorkomen dat mensen en dieren in contact komen met de bomen.

Honingssprinkhanen (Gleditsia triacanthos) komen voornamelijk voor in oostelijke delen van Texas. Driedelige doornen bedekken de stam en takken van deze inheemse Texas-bomen, en de doornen kunnen mogelijk wel een voet lang worden. Droogtetolerant en aanpasbaar, de bomen bieden zacht zomergebladerte en herfstkleur. Een doornloze variëteit (Gleditsia triacanthos var. inermis) is beschikbaar.

Jeruzalemse doornen (Parkinsonia aculeata) vormen naaldachtige doornen op hun stammen en scherpe stekels op hun twijgen. De bomen vertonen tolerantie voor kalksteenbodems, droogte, hitte en zout. Een andere inwoner uit Texas, de snelgroeiende bomen hebben lange, dunne bladeren en hangende pluimen met gele bloemen.

Saffraanpruimen (Bumelia celastrina), ook wel La Coma-bomen genoemd, zijn inheems Texas. Deze kleine bomen zijn meestal te vinden op de vlakten van de Rio Grande en over de prairies en moerassen van de Golf in het zuidelijke deel van de staat. De bomen ontwikkelen kleine stekels aan de uiteinden van de twijgen en takken. Saffraanpruimen verdragen hitte, lage wateromstandigheden en alkalische bodems. Deze evergreens hebben klokvormige bloemen en vogels en dieren voeden zich met hun bessen.

Mexicaanse lindebomen (C. aurantifolia), ook bekend als limoen of West-Indische limoen, aanwezig met korte, stekelige doornen. De bomen ontwikkelen kleine, smaakvolle en geurige limoenen. Telers kunnen kiezen voor een doornloze variëteit, maar deze versies blijken minder productief te zijn.

Mesquite (Prosopis glandulosa) komt oorspronkelijk uit Texas en komt in de hele staat voor. De bomen hebben een slechte reputatie vanwege hun invasieve neiging, vooral op begrazingsplaatsen, omdat de doornen een gevaar vormen voor vee. Mesquite produceert lange doornen, soms met een lengte van 2 inch. De bomen passen zich aan de meeste bodems aan, verdragen zeer hoge hitte- en droogtecondities en bieden geurige bloemen en lange bonenpeulen.

Koud winterharde Roemer's acacia (Acacia roemeriana) produceert doornen in de vorm van een kattenklauw. De bomen zijn groenblijvend of semi-groenblijvend en tolerant voor omstandigheden met laag water en hoge temperaturen. De bomen passen zich aan alkalische en kalkhoudende bodems aan. Deze inheemse bomen bloeien in het voorjaar en produceren platte, ietwat gedraaide peulen.

Amerikaanse hulstbomen (Ilex opaca) hebben doornig blad. Langs de rand van elk blad lopen meerdere stekels. Deze langzaamgroeiende groenblijvende plant tolereert droogte, alkalische grond, diepe schaduw en zout en de bomen passen zich aan een reeks bodems aan. Amerikaanse hulst produceert een vrucht die aantrekkelijk is voor mensen en dieren in het wild. De bomen bieden winterinteresse en weerstand tegen ongedierte, maar de bloemen zijn onopvallend. De schors van de boom is kwetsbaar voor beschadiging, maar de boom zelf is bestand tegen breuk.